Ένας μοναχικός Σταχτοτσικνιάς στην Ε.Ο Αγρινίου Καρπενησίου.

 

Εναν μοναχικό σταχτοτσικνιά στην στροφή "Πετεινόρεμα" αποθανάτισε ο φακός του potamoulanews.

Η παρουσία αυτών των υπέροχων και μεγαλοπρεπών πουλιών δεν είναι τόσο συνηθισμένη στα χωριά μας...

Λίγα λόγια για το υπέροχο αυτό πουλί.

Ο σταχτοτσικνιάς είναι ο περισσότερο διαδεδομένος ερωδιός στην Ευρώπη και ο πιο κοινός ερωδιός του υγροτόπου Μουστού. Στην κοινή του ονομασία του «σταχτοτσικνιάς», το πρώτο συνθετικό περιγράφει το βασικό χρώμα του που είναι το γκρι-σταχτί, και το δεύτερο συνθετικό υποδηλώνει την ομάδα στην οποία ανήκει, την ομάδα των τσικνιάδων ή ερωδιών. Μια άλλη κοινή ονομασία του είναι «ψαροφάς», υποδηλώνοντας τις κύριες διατροφικές του προτιμήσεις που περιλαμβάνουν τα ψάρια.

Ο σταχτοτσικνιάς είναι ο πιο μεγαλόσωμος από τους ερωδιούς μαζί με τον αργυροτσικνιά, με μήκος σώματος να φτάνει ή και να ξεπερνά το 1 μέτρο, άνοιγμα φτερών κοντά στα 2 μέτρα και βάρος στα 2 κιλά. Είναι γκρίζος στο ραχιαίο τμήμα του σώματος και γκριζόλευκος στο κοιλιακό. Το σώμα δείχνει γεροδεμένο, ο μακρύς λαιμός καταλήγει σε μεγάλο ίσιο γκριζοκίτρινο/πορτοκαλί ράμφος και τα πόδια είναι μακριά και γκρίζα/γκριζοκίτρινα/πορτοκαλί. Οι βιότοποι που διαβιεί περιλαμβάνουν υγροτοπικά οικοσυστήματα όπως λίμνες, λιμνοθάλασσες, ποτάμια και εκβολές, κ.λπ. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, τα ψάρια αποτελούν την κύρια πηγή τροφής, μαζί με βατράχια, ασπόνδυλα ακόμα και τρωκτικά. Η κυνηγετική τεχνική του σταχτοτσικνιά χαρακτηρίζεται από την πλήρη ακινησία του σε νερά κατάλληλου βάθους παραμονεύοντας το απρόσεκτο θήραμα, στο οποίο επιτίθεται με ένα αστραπιαίο τίναγμα του ράμφους.

Ο σταχτοτσικνιάς δεν απολαμβάνει επαρκούς προστασίας τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο, εξαιτίας της μεγάλης περιοχής εξάπλωσής του και του μεγάλου αριθμού των πληθυσμών του στις περιοχές που καταγράφεται. Δεν απειλείται άμεσα καθώς δεν αποτελεί θήραμα ενώ και λόγω μεγέθους δεν έχει πολλούς φυσικούς θηρευτές. Παρόλα αυτά, οι πιο σημαντικές απειλές είναι έμμεσες μέσω των πιέσεων που δέχονται οι βιότοποι που διαβιεί. Συγκεκριμένα, η συρρίκνωση και υποβάθμιση των υγροτόπων, η υποβάθμιση της ποιότητας των εσωτερικών υδάτων και η μείωση του αριθμού των ψαριών σε αυτά δεν αποτελούν εχέγγυα για ένα σίγουρο μέλλον του σταχτοτσικνιά.