Το χορτάρι πράσινο σε κάμπους και λειβάδια,
Τρίτη 1 Μαρτίου 2022
Καλώς ήρθες "ΑΝΟΙΞΗ" (Ποίημα )
Το χορτάρι πράσινο σε κάμπους και λειβάδια,
Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2020
Ποίημα potamoula maits "Ποταμούλα το χωριό μου"
Όσοι από εμάς βρίσκονται μακριά από το αγαπημένο χωριό τους, δεν έσβησε στιγμή η αγάπη, η νοσταλγία, η θύμηση της πατρικής γης. Εκείνη τη ζεστασιά του πατρικού σπιτιού ,που δύσκολα μπορεί να αψηφήσει ο νους. Ιερές μορφές , σεβάσμιες του γέρου πατέρα και της γριάς μάνας , πού τα αδύναμα πλέον χέρια τούς , είναι μια στοργική φιλόξενη αγκαλιά που χωράει όλη την ύπαρξή σου. Πρόσωπα αγαπημένα και προσφιλή των αδελφών, συγγενών,φίλων και χωριανών... Συνοδοιπόροι στο διάβα των παιδικών χρόνων, μια ανάμνηση της ξένοιαστης ζωής του χωριού , η γειτονιά και οι αλάνες από το παιδικό ηχόχρωμα και τα ανέμελα παιχνίδια , νότες νοσταλγίας ηχούν με χαρμολύπης συναισθήματα . Οι ρεματιές , οι τρεχούμενες βρύσες,τα βαθύσκιωτα πλατάνια ,τα ξωκλήσια και οι καφενέδες .... μένουν εκεί αναλλοίωτα περιμένοντας εσένα, εμένα και τον κάθε περαστικό!!!!
Ιερά χώματα που γέννησαν τούς προγόνους Ποταμιώτες και μέσα στα ίδια χώματα επιθυμούν να ξαποστάσουν....!!!!
Αυτή η έμφυτη αγάπη και νοσταλγία προς την γενέτειρα γη... ήταν η αιτία έμπνευσης του παρακάτω ποιήματος!!!
μοναδικό έχει αγνάντεμα η λίμνη απο τα Σάντα.
αν πας με ποδαρόδρομο θες μια ώρα για να φτάσεις.
Δευτέρα 6 Απριλίου 2020
Ποίημα potamoula maits : "ΗΜΑΡΤΟΝ".
Χρόνια πολλά περάσανε εκκλησία για να πάω
Και απ'το χέρι του παπά αντίδωρο
να φάω.
Θυμάμαι από πολύ παλιά σαν ήμουνα παιδάκι,
έκανα στο ιερό και γω το
παπαδάκι.
Έφηβος σαν έγινα πήραν τα μυαλά μου αέρα,
δεν άκουγα την μάνα μου ούτε τον πατέρα.
Έμπλεξα με δύο παιδιά και κάναμε παρέα,
έλεγα πώς εγώ περνάω πολύ ωραία.
Άρχισα τις δοκιμές και πολλά ακόμα,
ως και μαύρο τσίγαρο έβαλα στο στόμα.
Ξέχασα τότε τους γονείς και πως έχω σπίτι,
Το μόνο που με ένοιαζε ήταν πιώμα και ξενύχτι.
Γυναίκες μπάρ και ηδονές ήταν η ζωή μου,
έλεγα πως μέσα κει θελω ν' αφήσω την πνοή μου.
Είχα ξεχάσει εντελώς πως να κάνω το σταυρό μου,
ζούσα και κολύμπαγα μέσα στον θησαυρό μου.
Πέρασαν τα χρόνια μου χωρίς να καταλάβω,
είχα από μικρό παιδί Χριστό να μεταλάβω.
Μια μέρα σαν καθόμουνα μόνος στο κρεβάτι, ένιωθα μες την καρδιά να μ' ενοχλεί σαν κάτι.
Ήταν πόνος δυνατός ανάμεικτος με φόβο,
είπα για τα "ραδίκια ανάποδα" τώρα με μιας με κόβω.
Τα μάτια τότε κάρφωσα σε εικόνα κρεμασμένη,
ήτανε η Παναγιά με σκόνες σκεπασμένη.
Πέρασαν απ' το μυαλό όσα είχα κάνει,
τότε ο δόλιος ένιωσα πόσο είχα αμαρτάνει.
Πενηντάρης έφτασα και ήμουνα ρεμάλι,
προσπάθησα τις αισθήσεις μου να ανακτήσω πάλι.
Τάμα τότε έκανα απ'τον θάνατο αν γλιτώσω,
ότι πάθος είχα και κακό μια κ' έξω να σκοτώσω.
Τελικά ο θεός με γλίτωσε μου έκανε την χάρη,
του χάρου μανία έδιωξε μαζί του μην με πάρει.
Τότε αποφάσισα συνήθειες ν'αλλάξω
και όσα καλά δεν έκανα τώρα να τα πράξω.
Έτρεξα σ' έναν παπά ντρέπομαι τού λέω
και άρχισα αυθόρμητα με λυγμούς να κλαίω.
Είχα βίο αμαρτωλό από πού να ξεκινήσω;
Πως τον Θεό που συγχωρεί εγώ να συγκινήσω;
Πίστευα πως η ζωή στον τάφο τελειώνει
και το σώμα όσο ζει ο χρόνος τ'αλλοιώνει.
Η ψυχή μου έλεγα πως καθόλου δεν με μέλει,
γιατί αμαρτίες και ηδονές είναι γλυκές σα μέλι.
Έλεγα και πίστευα βλακείες πολλές ακόμη και όσους εγώ παρέσυρα ζητάω θερμά συγνώμη.
Μετάνιωσα αληθινά με δάκρυα στα μάτια,
τις αμαρτίες πέταξα τις έκανα κομμάτια.
Ένοιωσα πόθο και καημό χριστιανικά να ζήσω
και την παλιά μου τη ζωη με πράξεις καλές να σβήσω.
Πήγα λοιπόν κοινώνησα αχ πόσο μου είχε λείψει!!!
Τον μικρό εαυτό πόσο είχα εγκαταλείψει???
Ένα έχω να σας πω αδερφοί μετανοήστε ,
πάντα μέσα στην ζωή με τον Χριστό να είστε...!!!
potamoula_maits 2012
https://www.instagram.com/p/B-nQ_6IArlA/?igshid=1nsj0x4nl52x7
Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020
Ποίημα Potamoula maits (ΗΡΩΩΝ τα ονόματα του '21)
✍️ 𝓟𝓸𝓽𝓪𝓶𝓸𝓾𝓵𝓪 𝓶𝓪𝓲𝓽𝓼 📸
ΗΡΩΩΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΑ
ΑΠ'ΤΟΝ ΓΕΡΟ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ ΤΟΝ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΠΟΥ ΗΤΟ ΙΕΡΑΡΧΗΣ
ΡΟΛΟ ΜΠΡΟΣΤΑΡΗ ΕΠΑΙΞΕ Η ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ
ΤΣΑΚΑΛΩΦ,ΞΑΝΘΟΣ ΚΑΙ ΣΚΟΥΦΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ
ΜΕΣΑ ΕΙΣ ΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΡΑΒΙΑΣ ΤΟ ΧΑΝΙ
ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΑ,ΡΟΥΜΕΛΗ,ΣΟΥΛΙ ΚΑΙ ΑΛΑΜΑΝΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΟΛΑ ΠΙΑ ΤΑ ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΟ ΧΩΜΑ
ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Κυριακή 24 Μαρτίου 2019
Ποίημα Ποταμιώτη (ΗΡΩΩΝ τα ονόματα του '21)
ΗΡΩΩΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΑ
ΑΠ'ΤΟΝ ΓΕΡΟ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ ΤΟΝ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΠΟΥ ΗΤΟ ΙΕΡΑΡΧΗΣ
ΡΟΛΟ ΜΠΡΟΣΤΑΡΗ ΕΠΑΙΞΕ Η ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ
ΤΣΑΚΑΛΩΦ,ΞΑΝΘΟΣ ΚΑΙ ΣΚΟΥΦΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ
ΜΕΣΑ ΕΙΣ ΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΡΑΒΙΑΣ ΤΟ ΧΑΝΙ
ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΑ,ΡΟΥΜΕΛΗ,ΣΟΥΛΙ ΚΑΙ ΑΛΑΜΑΝΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΟΛΑ ΠΙΑ ΤΑ ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΟ ΧΩΜΑ
ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Κυριακή 18 Μαρτίου 2018
"ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΕΡΗΜΩΝΕΙ" --ποίημα Συγχωριανού μας.
ΦΕΥΓΟΥΝΕ ΟΙ ΓΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΡΙΕΣ ΜΕ ΧΕΡΙΑ ΡΟΖΙΑΣΜΕΝΑ,ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΥΛΑΚΩΤΑ ΚΑΙ ΗΛΙΟΚΑΜΜΕΝΑ.
ΤΩΝ ΝΈΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΤΉΡΙΓΜΑ Τ'ΑΠΟΚΟΥΜΠΙ ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ,
ΟΠΩΣ ΤΑ ΚΛΩΝΑΡΙΑ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΡΜΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΣΤΗ ΡΙΖΑ.
ΟΜΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΗ Η ΖΩΗ ΑΠ'ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΗ ΓΕΥΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΕΛΙΑ.
ΦΕΥΓΟΥΝΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΞΕΧΑΡΙΕΝΕΙ,
ΟΜΩΣ ΑΣ ΤΟΥΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟ ΝΑ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙ.
ΝΑ'ΧΟΥΜΕ ΟΛΩΝ ΤΗΝ ΕΥΧΗ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΑΥΕΙ,
ΕΚΕΙ ΝΑ ΑΝΤΑΜΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ.
π.Κ.Τ Αγρίνιο 22/03/2012
Πηγή:http://potamoulas.blogspot.gr/2012/04/blog-post_6168.html?m=0
Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018
ποίημα Ποταμιώτη - «Ο ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ»
Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017
Παρουσίαση παραμυθιού "Μια αράχνη μες στην άχνη" του Γιάννη Τσιτσιβού.
Συγγραφέας ο συγχωριανός μας από τον Συνοικισμό Τσουνέικα Ποταμούλας Γιάννης Π Τσιτσιβός.
Όπως ο ίδιος ανέφερε ξεκίνησε να γράφει