Σπουδαία κίνηση του προέδρου Τ.Κ. Ποταμούλας Δημήτρη Ανδρώνη

Ημέρες αγάπης και προσφοράς και ο Δημήτρης Ανδρώνης ως πρόεδρος της κοινότητας Ποταμούλας Δήμου Αγρινίου,το έκανε πράξη!!!

Μοίρασε ευχές και Βασιλόπιτες μέσα σε κλίμα αισιοδοξίας, αγάπης και χαράς αλλά με υγεία και ασφάλεια ....σε οικογένειες με ανήλικα τέκνα , που ζούν στο χωριό αλλά και στο Αγρίνιο!!!

"Εύχομαι το 2021 να φέρει υγεία και ευτυχία στην οικογένειά σας .ΚΑΛΗ ΧΡΌΝΙΑ".

Δημήτριος Ι. Ανδρώνης .

 Πρόεδρος Κοινότητας Ποταμούλας.

 

Απεβίωσε η Σαλώμη Ανδρώνη.

 

ΚΗΔΕΙΑ
ΣΑΛΩΜΗ
ΧΗΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ
ΑΝΔΡΩΝΗ
ΕΤΩΝ 81
Θανούσα κηδεύουμε ΣΑΒΒΑΤΟ 26/12/2020
στον ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥΛΑΣ και ώρα 1:00 μμ.
Η σορός θα βρίσκεται στον Ιερό Ναό από ώρα 12:30 μμ.
ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ
ΤΑ ΑΝΙΨΙΑ ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ
Στην κηδεία επιτρέπεται η παρουσία μόνο των
στενών συγγενών της εκλιπούσης.

Αιώνια η μνήμη αυτής.

Αύριο Χριστούγεννα.... κάποτε στο χωριό!!!!

 Εγώ θα γιορτάσω, και αυτά τα Χριστούγεννα, από μακριά, όσο κοντά κι αν βρεθώ στην τύρβη της χριστουγεννιάτικης εορταστικής αφασίας. Να μη βλέπω δεν μπορώ. Να μην ακούω, όμως, τα καταφέρνω. Ίσως γιατί ηχούν στ’ αυτιά μου μυστικά, τις ημέρες αυτές, οι καταβασίες, σε πρώτο ήχο, των Χριστουγέννων: «Χριστός γεννάται, δοξάσατε! Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε…».

Έτσι τηρώντας το έθιμο πού σχεδόν ξεπερνά έναν αιώνα όπως συνηθίζεται στα χωριά μας,η πρώτη καμπάνα να χτυπά χαρμόσυνα  στις 4:00 το πρωί προφανώς για να αναπαριστά την νυχτερινή «έλευση – γέννηση του Κυρίου». Η νυχτερινή λειτουργία των Χριστουγέννων, αναμένονταν με μεγάλη λαχτάρα, έπειτα από 40ήμερη νηστεία και προσευχή..

Όπως θυμούνται και οι παλαιότεροι και μας διηγούνται,την νύχτα των Χριστουγέννων αποβραδίς ετοιμάζονταν οι Ποταμιώτες  για τη νυχτερινή λειτουργία: Τα καινούργια κοστούμια, τα χοντρά παλτά, οι κάπες, τα παπούτσια, οι γραβάτες και οι τραγιάσκες περίμεναν καθαρά στις ξύλινες κρεμάστρες  και όταν χτυπούσε η πρώτη καμπάνα στις 4:00 το πρωί, πετάγονταν όλοι, μικροί μεγάλοι από τα στρωσίδια τους για να ντυθούν και να τραβήξουν για την εκκλησία του Αϊ Γιώργη. Το χριστουγεννιάτικο – χειμωνιάτικο βράδυ ήταν θεοσκότεινο τα μονοπάτια και οι δρόμοι του χωριού μας,πλημμύριζαν από κόσμο με αναμμένα λυχνάρια και πυρσούς,  πού κουνούσαν ρυθμικά δεξιά και αριστερά,έτσι ώστε να μπορούν να βλέπουν όσοι ακολουθούσαν, καθώς κατευθυνόταν  προς  τον ιερό ναό του χωριού μας .

Ο κόσμος ζούσε και ένοιωθε τότε πολύ περισσότερο την πνευματική έννοια των Χριστουγέννων.

Χρόνια Πολλά και αύριο με υγεία....

Χριστούγεννα.... στις καρδιές μας!!!

Πλησιάζει η γιορτή που μέσα σε αυτή την "δύνη".... Σου δίνει την χαρά του να δίνεις και να μοιράζεσαι. Αντηχεί στα αυτιά σου η  ηχώ της μαγικής μελωδία...μιας μελωδίας από τα  κάλαντα των Χριστουγέννων !!! Χριστουγεννιάτικα δέντρα που δίνουν αυτές τις μέρες συντροφιά και ζεστασιά στης μοναξιάς το κρύο .

Μέρες οικογενειακής θαλπωρής που σκορπάει σε όλα τα μήκη και πλάτη το μήνυμα της αγάπης και της φιλίας!!!!

ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ η γιορτή των παιδιών...μα και των ηλικιωμένων,ημέρες προσφοράς , αγάπης και αλληλεγγύης ...!

Μα όμως είναι και μία Δεσποτική εορτή που μιλά στην καρδιά όλων μας... μία εορτή που έχει μεγάλη αξία , όπου από ένα άσημο χώρο της φάτνης ,  αναγεννάται σε όλους μας ένα πνευματικό μήνυμα  ελπίδας και αισιοδοξίας .

Πολλοί από εμάς μένουμε  στους φανταχτερά και πλούσιους σε χρώματα στολισμούς των δένδρων και των σπιτιών μας, πολλοί επειδή νοιώθουν την ανάγκη να το κάνουν, μερικοί μόνο από μία καθαρή επίρροια κουλτούρας. 

Όλα έχουν σημασία και καλώς πράττει ο καθένας  !!! Αλλά μεγαλύτερη σημασία έχει εάν έχουμε καθαρίσει το είναι μας  από τα  βαρίδια της ψυχής  και έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα για να υποδεχτούμε το θείο βρέφος μέσα στις καρδιές μας.

Αν ναι!!!! Τότε  η πραγματική έννοια του εορτασμού των Χριστουγέννων αυτή είναι.....!!!!

Διανύουμε την εβδομάδα της  πρό  Γεννήσεως...

Και εύχομαι ολόψυχα να εορτάσουμε όλοι με υγεία, αγάπη και χαμόγελα....και κυρίως πνευματική ανάταση!!!!!

Έτσι ώστε να βγούμε αλώβητοι μέσα από αυτή την δίνη που βιώνουμε .....

Με εν Χριστώ αγάπη Τσιτσιβός Χαράλαμπος !!!!

#potamoula_maits

https://www.instagram.com/p/CJEVSt-gBnC/?igshid=1hkx96c0edtn6

Καλό απόγευμα Κυριακής από το χωριό...

Ο Άγιος Γεώργιος ο προστάτης και πολιούχος του χωριού μας....

Ένα κεράκι στην χάρι του , ίσως φέρει την ψυχική γαλήνη που αναζητά ο καθένας μας!!!

 

Η Ποταμούλα πενθεί: έφυγε ένας αξιαγάπητος άνθρωπος!

Δεν συμπληρώθηκαν επτά μήνες από την απώλεια του Γιώργου Β. Ανδρώνη που σε ηλικία 72 ετών έφυγε από κοντά μας...

Η μοίρα υπήρξε αδυσώπητη για άλλη μια φορά, καθώς σήμερα έφυγε από κοντά μας και έσβησε το χαμόγελο του

 αδερφού του Δημήτρη Β. Ανδρώνη σε ηλικία 66 ετών.

 Για όσους γνωρίζαμε τον Τάκη απευθύνουμε τον ύστατο χαιρετισμό σε έναν πράο άνθρωπο ,με ακέραιο χαρακτήρα. Έναν αγαπημένο συγχωριανό , φίλο και συγγενή που έφυγε από κοντά μας τόσο απρόσμενα!Για όλους εμάς η σημερινή ημέρα αποτελεί ημέρα θλίψης μα και προσευχής ο θεός  "ἐν σκηναῖς δικαίων τάξαι, ἐν κόλποις Ἀβραάμ ἀναπαύσαι" και να ευχηθούμε από καρδιάς δύναμη και κουράγιο στην οικογένεια του!

Καλό ταξίδι !!!!

#potamoula_maits

Ποίημα potamoula maits "Ποταμούλα το χωριό μου"

Όσοι από εμάς βρίσκονται  μακριά από το αγαπημένο χωριό τους, δεν έσβησε στιγμή η αγάπη, η νοσταλγία, η θύμηση της πατρικής γης. Εκείνη  τη ζεστασιά του πατρικού σπιτιού ,που δύσκολα μπορεί να αψηφήσει ο νους. Ιερές μορφές , σεβάσμιες του γέρου πατέρα και της γριάς μάνας  , πού τα αδύναμα πλέον χέρια τούς , είναι μια στοργική φιλόξενη αγκαλιά που χωράει όλη την ύπαρξή σου. Πρόσωπα αγαπημένα και προσφιλή των αδελφών, συγγενών,φίλων και χωριανών... Συνοδοιπόροι στο διάβα των παιδικών χρόνων, μια ανάμνηση της ξένοιαστης ζωής του χωριού , η γειτονιά και οι αλάνες από το παιδικό ηχόχρωμα και τα ανέμελα παιχνίδια , νότες νοσταλγίας ηχούν με χαρμολύπης συναισθήματα . Οι ρεματιές , οι τρεχούμενες βρύσες,τα βαθύσκιωτα πλατάνια ,τα ξωκλήσια και οι καφενέδες .... μένουν εκεί αναλλοίωτα  περιμένοντας εσένα, εμένα και τον κάθε περαστικό!!!!

Ιερά χώματα που γέννησαν τούς προγόνους Ποταμιώτες και μέσα στα ίδια χώματα επιθυμούν να ξαποστάσουν....!!!!

Αυτή η έμφυτη αγάπη και νοσταλγία προς την γενέτειρα γη... ήταν η αιτία έμπνευσης του παρακάτω ποιήματος!!!

Πάνω στην Εθνική οδό Αγρινίου-Καρπενησίου

εκεί στην ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου - Αγ. Βλάσιου

Συναντάς ένα χωριό με ομορφιά και θέα 

και όποιος διαβάτης σταματά περνά πολύ ωραία.

ΠΟΤΑΜΟΥΛΑ λέγεται για όσους δεν γνωρίζουν, 

του Ζέρβα δύο ποταμοί στη μέση τη χωρίζουν.

Πέντε τα χιλιόμετρα απόσταση την έχει,
είκοσι χιλιόμετρα από τ'Αγρίνιο απέχει.

Λεπτομερώς σας έδωσα την γεωγραφική του θέση,

λέω απλά και μην τυχόν στον δρόμο σας αν πέσει.

Πάμπολες οι ομορφιές και απέριττα τα κάλλη,

που υπάρχουν θα σας πω λεπτομερώς και πάλι.

Όταν μπαίνεις στο χωριό βλέπεις βουνά Λαγκάδια,

βλέπεις πλατάνια όμορφα και πολλά λιβάδια.

Μεγάλη ράχη και ΤΣΟΥΓΚΡΙ αγέρωχα όπως πάντα,
 μοναδικό  έχει αγνάντεμα η λίμνη απο τα Σάντα.

Στης ΛΑΤΑΣ το παλιό χωριό υπάρχει ο Αη Θανάσης,
αν πας με ποδαρόδρομο θες μια ώρα για να φτάσεις.

Ξωκλήσσια έχει τον Αη Λια έχει τον Αη Θύμιο,
του μακαριστού παπα-Ιωακείμ είναι κι'αυτά ενθύμιο.

Η Ποταμούλα σαν χωριό έχει επτά  εκλησσίες, 

που με κόπο φτιάχτηκαν και πολλές θυσίες.

Ο Άγιος Γεώργιος πολιούχος και Προστάτης,

που χρόνια εφημέριος είναι ο παπα-Στάθης.

Τα καφενεία είναι πολλά και οι ψησταριές επίσης,

τσιπουράκι και καφέ ή αν θες κάτι να τσιμπήσεις.

Το θέατρο Οδύσσειον που είναι στα αμπελάκια,

οι βρύσες εκεί στις Μαραγκές και πέρα στα Γαβράκια.

Η Ποταμούλα αδερφέ έχει καλούς ανθρώπους,

που δείχνουν την αγάπη τους με χίλιους δύο τρόπους.

Αυτά είχα να σας πω μην σας κουράζω άλλο,

είναι χωριό μοναδικό το λέω κι ας υπερβάλω....!!!

Potamoula Maits 2012

Η φετινή συγκομιδή ελιάς στο Χωριό μας

                     Φωτό αρχείου.  

Είναι από τις πιο σημαντικές αγροτικές δραστηριότητες για τους κατοίκους του χωριού αυτή την περίοδο το λιομάζωμα....
 
Τα λιοστάσια (Λάτας,ΜαΪρόνι,Χέρωμα,Λουγκάς,Τσιλοχώρια,Γαβράκια,Αγκλίτσες) γέμισαν από κόσμο μιας φέτος τα ελαιόδεντρα  έχουν πολύ καρπό.

 Κύριο θέμα συζήτησης το μάζεμα της ελιάς, πόσο πήγε ο ''κάδος'' (3,5- 4 κιλά) λάδι κ.λ.π.  Όμορφες πραγματικά στιγμές, βλέπεις και μαθαίνεις τα νέα των συγγενών και φίλων στα κτήματα, στους αγροτικούς δρόμους και το βράδυ στο λιοτρίβι, η κουβέντα ανάβει για τα καλά.

Ημερομηνία ορόσημο, η μέρα των Ταξιαρχών (8 Νοεμβρίου)και από την επόμενη ξεκινάει το μάζεμα και οι Ραχούλες και τα ψηλώματα της Ποταμούλας  ζωντανεύουν ξανά...!!!

Όλοι βρίσκονται στα λιοστάσια με τα απαραίτητα εργαλεία,  (ελαιόπανα,λούρια), καλάθια,τελάρα και  τσουβάλια....Κι η δουλειά ξεκινά νωρίς το πρωί. Με απεριόριστη υπομονή, το μυαλό και το σώμα σε εγρήγορση, κάτω από τον ήλιο του Νοεμβρίου, μέσα στα κρύα του Δεκέμβρη και την παγωνιά του Γενάρη.

Η ελιά, το ιερό και ευλογημένο δένδρο των προγόνων μας, αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο σύνθεσης της παράδοσης, της ιστορίας και του πολιτισμού μας. Παράλληλα αποτελεί και αιώνιο σύμβολο σοφίας, δύναμης και ειρήνης.

Ας ευχηθούμε καλή συγκομιδή σε όλους τους πατριώτες που αυτήν την περίοδο συλλέγουν τους καρπούς της ελιάς!
Καλή Λαδιά!!!!

Potamoula maits Ποίημα .

https://www.instagram.com/p/CHnM4c0gksc/?igshid=dmkj4m65yae5

Όταν όλα γύρω σου φαίνονται μουντά και  άχρωμα. . .

Στα όνειρα μην  χάνεις την ελπίδα ..!

Πάντα λιακάδα βγαίνει  μετά την μπόρα.

Η κατάλληλη ώρα για να βάλεις χρώμα στην ζωή σου είναι τώρα !!!

Ο χρόνος σου πολύτιμος,μες τα σύννεφα ηλιαχτίδα..!

Όταν μέσα σου ξανά το #τριαντάφυλλο ανθίσει.

Και της απέλπιδας προσπάθειας  τ'αγκάθι σε τρυπήσει.....!

Μην λυγίζεις μην δακρύσεις ,στης ζωής σου το ανάχωμα....

#potamoula_maits #poiima

#photography 

#potamoula

 

Ο γραφικός οικισμός στα παλιά Τσουνέικα (Τότε & Σήμερα φωτό).... ! ! !

Ο γραφικός συνοικισμός των χαρακτηριστικών πέτρινων σπιτιών στα παλιά Τσουνέικα είναι ένα μοναδικό και πανέμορφο οικιστικό τοπίο.

 Ο συνοικισμός βέβαια ακροβατεί μεταξύ των μισογκρεμισμένων σπιτιών και της άγριας φύσης τα "φτωχά κι ανήλιαγα στενά μονοπάτια" και οι ανθισμένες αυλές, δεν υπάρχουν πια.

 Τα Τσουνέικα σαν οικισμός είναι εγκαταλελειμμένος εδώ και αρκετές δεκαετίες γι αυτό και κρατάει ατόφια τα υπέροχα στοιχεία της γνήσιας λαϊκής αρχιτεκτονικής .

Σήμερα, η περιπλάνηση στα αφημένα στη φθορά του χρόνου σοκάκια και στα μισογκρεμισμένα σπίτια (Σπασμένα τζάμια,ερημωμένες αυλές,πεσμένοι τοίχοι και σκεπές),γεννούν πολλαπλά συναισθήματα σε όσους τα επισκέπτονται.

«Σωροί από πέτρες ξύλα και σίδερα ,σπίτια ερείπια που μέσα τους όμως κρύβουν ψυχή …

Σκάλες ανεβαίνουν στο πουθενά,μα κάποτε οδηγούσαν στο μέλλον...
Χαλάσματα, βιβλία ορθάνοιχτα,που φυλάνε ιστορίες χρόνων.


Παράθυρα σε κοιτάνε επιβλητικά
μέσα απ’τις τεράστιες κόγχες τους …!!!».

 Απομεινάρια από έναν άλλο κόσμο στέκονται ακόμα αγέρωχα στο διάβα του χρόνου  κουβαλώντας μαζί τους την ''Ποταμιώτικη' 'ιστορία και μένουν εκεί σαν σκελετωμένοι φύλακες για να θυμίζουν πως κάποτε τα ''παλιά Τσουνέικα''  έσφυζαν από ζωή όπως και στην παρακάτω φωτογραφία του (κ.Κώστα Γ Τσούνη) πριν ο χρόνος ρημάξει τα πάντα.

Τα σπίτια χτίστηκαν από τα τέλη του προηγούμενου  αιώνα και την δεκαετία 1960-1970 λειτουργούσε μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο με αρκετούς μαθητές.

Στον οικισμό ζούσαν πάνω από 10 οικογένειες  που απαριθμούσαν τουλάχιστον 50 άτομα.

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στις 26/12/1978. (Αρχείο Σωτήρη Τσούνη)

Και αυτή η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από το ίδιο σημείο μετά από 35 ολόκληρα χρόνια και όμως παραμένει το ίδιο ζωντανό και απέριττο φυσικό κάλος.

Δύο φωτογραφίες με τα πέτρινα ερειπωμένα σπίτια μέσα από τον φακό και την καλλιτεχνική ματιά της Rena Papathanasi..

Αυτή η κληρονομιά των προγόνων μας που από άγνοια δεν εκτιμήθηκε από τους παλαιότερους, οφείλουμε να την διατηρήσουμε, να την αναδείξουμε και να την κληροδοτήσουμε στις νεότερες γενιές.

#potamoula_maits