Το μήνυμα του Προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Ποταμούλας για την επέτειο του ΟΧΙ

 Το δικό του μήνυμα για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, στέλνει ο Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Ποταμούλας , κ. Δημήτρης Ανδρώνης. Στο μήνυμά του ο πρόεδρος Ποταμούλας υπογραμμίζει τον ηρωισμό των συμπατριωτών μας που ξεκίνησε από τους Αρχαίους Σπαρτιάτες  και πολέμησαν με αυτοθυσία απέναντι στον «υπέρτερο εχθρό» . Ευχόμενος τονίζει ότι οι νέες γενιές ας γιορτάζουν με την σειρά τους τα δικά μας όχι  στις προκλήσεις και επιβουλές που δέχεται η ελληνική κοινωνία σήμερα.

Το μύνημα του Προέδρου της κοινότητας Ποταμούλας:

"Τιμήσαμε καί φετος στο χωριό μας τη μεγάλη επέτειο του «Όχι» καί τη νίκη του ελευθέρου πνεύματος ενάντια στο ναζισμό και το φασισμό. Τιμήσαμε την αγάπη για την πατρίδα των Ελλήνων που ξεκινά από το "η ταν η επί τας" των αρχαίων Σπαρτιάτων καί καταλήγει μέσα από πολλες εκδηλώσεις ανδρείας στά βάθη τών αιώνων στο «Όχι» που γιορτάζουμε σήμερα. Ελπίζουμε οι επόμενες γενιές να γιορτάζουν τα δικά μας ΟΧΙ στις προκλήσεις και επιβουλες που δέχεται καθημερινά η πατριδα μας. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!!!".

Σαράντα μέρες «ΡΟΥΠΕΛ-ΠΕΤΡΙΤΣΙ-ΠΟΤΑΜΟΥΛΑ»

Μια παλαιότερη αναδημοσίευση αλλά επίκαιρη.

Γράφει ο κ.Δημήτρης Ι. Τσούνης

   (Αστυνομικός Διευθυντής Ε.Α

Πρόεδρος αποστράτων Αιτωλοακαρνανίας)  

ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ ΡΟΥΠΕΛ- ΠΕΤΡΙΤΣΙ- ΠΟΤΑΜΟΥΛΑ

Είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ μέρος των οχυρών της «Γραμμής Μεταξά», στην περιοχή του νομού Σερρών στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα.

Η αρχική ενημέρωση – ξενάγηση πραγματοποιήθηκε από υπεύθυνο Αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού στα οχυρά του Ρούπελ. Έμεινα κατάπληκτος από το σχεδιασμό, την κατασκευή και τη σκοπιμότητα των οχυρών στην οριογραμμή των Ελληνοβουλγαρικών συνόρων.

Οι εργασίες κατασκευής των οχυρών ξεκίνησαν το έτος 1936 από το όρος Μπέλλες μέχρι την περιοχή της Κομοτηνής, 300 περίπου χιλιόμετρα και διήρκησαν 3,5 χρόνια. Σκοπός τους η άμυνα της χώρας, σε περίπτωση εισβολής, κυρίως από τη Βουλγαρία, η οποία επιζητούσε να ξαναπάρει εδάφη που έχασε κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων.

Η οχυρωματική γραμμή αποτελούνταν από υπόγειες σήραγγες, παρατηρητήρια, πυροβολεία, αντιαρματικές τάφρους κλπ. Για την κατασκευή συμμετείχαν αποκλειστικά Έλληνες, τοπογράφοι, μηχανικοί, στρατιωτικοί του μηχανικού κυρίως, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και Ελληνικές εταιρίες κυρίως παραγωγής τσιμέντου.

Επιστρέφοντας στο χωριό μου την Ποταμούλα, διηγήθηκα κάποιες επιμέρους ιστορίες σε συγγενικό μου πρόσωπο σχετικά με την απόλυτη μυστικότητα των εργασιών, για το πώς επιλέγονταν οι στρατιώτες που θα εργάζονταν στην κατασκευή, πως μεταφέρονταν από και προς τα οχυρά, με τρένο και κλειστά παράθυρα και δεμένα μάτια!

Γιορτάστηκε η Επέτειος του ''ΟΧΙ'' στην Ποταμούλα...(Φώτο)

 Εορτάστηκε σήμερα η επέτειος του ΟΧΙ στην ΠΟΤΑΜΟΥΛΑ . Μετά το πέρας της δοξολογίας, τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο των ηρώων από τον εφημέριο του χωριού μας πατήρ Ευστάθιο Τσιτσιβό και έγινε κατάθεση στεφάνων από την τοπική αρχή ο πρόεδρος Δημήτρης Ανδρώνης το δημοτικό σχολείο και από τον γηραιότερο Ποταμιώτη Ιωάννη Τσούνη που έζησε τον πόλεμο.Μαθητές από το νηπιαγωγείο  απήγγειλαν ποιήματα της Επετείου,στο τέλος κρατήθηκε  ενός λεπτού σιγή και τα παιδιά τραγούδησαν τον  Εθνικό μας Ύμνο.

Δείτε φωτογραφίες που μας έστειλε ο Αλέξανδρος Σ.

Χρόνια πολλά Έλληνες, χρόνια πολλά Ελλάδα, χρόνια πολλά Ποταμιώτες....

Οι άντρες της Ποταμούλας στους Εθνικούς Αγώνες του 1940 - 44 (Φώτο - Ονόματα-Διηγήσεις).

Μια επίκαιρη, λόγω της εθνικής γιορτής 🇬🇷 ανάρτηση, αφιερωμένη στους Ποταμιώτες που πολέμησαν στο Αλβανικό μέτωπο, στα οχυρά Ρούπελ και στην Eθνική αντίσταση.

Ο αείμνηστος μπάρμπα Κώστας Αναγνωστόπουλος 91 ετών.

Κάθε φορά που μιλούσε για τον Ελληνοαλβανικό πόλεμο και για το Αντάρτικο αργότερα, τα μάτια του βουρκώναν. Ο χρόνος συνθηκολογούσε μαζί του και γύριζε πίσω στα χρόνια της δικής του νιότης με τις πικρές εκείνες αναμνήσεις που η κήρυξη του πολέμου, στις 28 Οκτωβρίου 1940,τον βρήκε έφηβο  να κουβαλάει με το γάιδαρό του ένα φορτίο καλαμπόκι και να το ανταλλάσσει με αλεύρι, κάπου κοντά στην Φραγκόσκαλα.

Τότε καμιά δεκαπενταριά νέοι, από το Χωριό της Ποταμούλας είχαν επιστρατευθεί και έφευγαν για τα Γιάννενα, όπου χωρίστηκαν από τους επιτελείς ανάλογα με τις ανάγκες του στρατού.Μερικά από τα ονόματα όσων πολέμησαν την περίοδο της κατοχής σας τα παραθέτουμε όπως τα θυμόταν ο παππούς Κωνσταντής και εάν κάποιος γνωρίζει η θυμάται και άλλους παρακαλούμε να μας το αναφέρει.

Δήμος Αγρινίου:Ασφαλτόστρωση στον συνοικισμό Κελανίτης.

 

Σε εξέλιξη είναι έργα ασφαλτόστρωσης σε Νεάπολη, Καλύβια, Δοκίμι, Κυπάρισσο και  Ποταμούλα συνοικισμός Κελανίτης. Πρόκειται για σημαντικές παρεμβάσεις σε κύριους δρόμους Δημοτικών Ενοτήτων για την  βελτίωση και αναβάθμιση  μεγάλων οδικών τμημάτων.

Δημήτρης Τσούνης:«Δώρο ζωής» έκανε o Σύνδεσμος Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Αγρινίου .

 Ο συγχωριανός μας Δημήτρης Τσούνης (Πρόεδρος του Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Αγρινίου)

Αγρίνιο: Το Αστυνομικό Μέγαρο Ακαρνανίας απέκτησε απινιδωτή – Διπλό “δώρο ζωής” (εικόνες – video)

Τοποθετήθηκε σήμερα το πρωί στο ισόγειο της Διεύθυνσης Αστυνομίας Ακαρνανίας φορητός αυτόματος απινιδωτής που πρόσφεραν ο   Σύνδεσμος Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Αγρινίου σε συνεργασία με τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Αιτωλοακαρνανίας .

Παράλληλα διασώστες-εκπαιδευτές του ΕΚΑΒ Αγρινίου έκαναν επίδειξη Α'βοηθειών και ΚΑΡΠΑ στους αστυνομικούς.

Ο πρόεδρος των απόστρατων Δημητρής Τσούνης ανέφερε κατά τον χαιρετισμό του ότι στο πλαίσιο δραστηριοτήτων του συνδέσμου διέθεσαν τον απινιδωτή για τις ανάγκες των εργαζομένων και των προσερχομένων στην Δ.Α Ακαρνανίας και ευχήθηκε να είναι αχρείαστος.

Ποταμούλα:Μια εξόρμηση στην Λίμνη...

 Μήπως η καθημερινότητα και οι γρήγοροι ρυθμοί σ’ έχουν κουράσει και χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο για ουσιαστική χαλάρωση και αναζωογόνηση;  Μία εξόρμηση πίσω από το χωριό ποταμούλα θα σου δώσει πίσω όλα εκείνα που η πόλη σ’ έκανε να ξεχάσεις…

Μία από τις πιο ευχάριστες αισθήσεις είναι το να εισπνέεις αυτό το ελαφρύ καθάριο αεράκι, που κάνει αισθητή την παρουσία του και κατακλύζει κάθε σου κύτταρο, ήδη από την άφιξή σου εκεί στο καταπράσινο γεμάτο από μια πανδαισία χρωμάτων τοπίο. Τοπίο που απλώνεται νωχελικά στο οπτικό σου πεδίο...
Η γαλαζοπράσινη απόχρωση της λίμνης,σε σαγηνεύει και αιχμαλωτίζει το είναι σου.... όλη η πλάση μια αγκαλιά που εύχεσαι να μην σε αφήσει να φύγεις... Αφήνεσαι  στο χρόνο για να απορροφηθείς στις σκέψεις σου και να έρθεις σε αρμονία με τον εαυτό σου μια αρμονία που σε συνεπαίρνει σε μια στοχαστική περιπλάνηση...!!!!!!

Οι παγίδες στο χωριό ήταν το χειμερινό χόμπι τών παιδιών και όχι μόνο...!

Χειμωνιάτικη προδιάθεση κι οι μνήμες πηγαίνουν στα παλιότερα χρόνια…  Τότε, που εφευρίσκαμε συνεχώς παιχνίδια κι απασχόληση… Τότε που τα αγόρια των Παρακαμπύλιων χωριών απ’ την ηλικία του δημοτικού και μεγαλύτερα, ως κι οι άντρες, ασχολούνταν τις χειμωνιάτικες μέρες με την «άγραν» των φτερωτών θηραμάτων! Τα πουλιά, ήταν ο στόχος, που κατέβαιναν απ΄ τις χιονισμένες κορυφές, ψάχνοντας τροφή στα χαμηλότερα πεδινά χωριά μας!!!

Έτσι όλοι αυτή την περίοδο, έπιαναν το καρτέρι της παγίδας.

Κάτω από ελιές,σχοίνους και σε σημεία όπου τα πουλιά έψαχναν για τροφή.

Σύνεργα δύο πέτρες (πλάκες) , ξυλαράκια και σχοινί και μην ξεχάσω την ζαρωμένη ελιά για δόλομα...και απαραίτητη κυρίως η τεχνογνωσία του στησίματος !!!!

Οι παγίδες ήταν το χειμερινό χόμπι τών παιδιών και όχι μόνο...!

Τις έστηναν βιαστικά,το απόγευμα καθώς γύριζαν από το σχολείο και μετά με αγωνία έτρεχαν το πρωί πριν το σχολείο να μαζέψουν τα θηράματα!!!