Χρόνια πολλά η Παναγιά βοηθειά μας!!!!

 

✍️ 𝓟𝓸𝓽𝓪𝓶𝓸𝓾𝓵𝓪 𝓶𝓪𝓲𝓽𝓼 📸Όταν νοιώσεις την ανάγκη.... υπάρχει κάποια που σε περιμένει!!!!

 Μέσα στην απύθμενη μητρική της στοργή...με υπομονή και αγάπη περιμένει εσένα!!!

Για να σου προσφέρει εκείνο το γάργαρο νερό που θα ξεδιψάσει την αφυδατωμένη σου ψυχή .... !!!!

Καλή Κυριακή .... χρόνια πολλά η Παναγιά μας, να σκεπάζει όλους!!!

Η τελευταία παράκληση της Παναγιάς μας στο χωριό...«Το Πάσχα τού καλοκαιριού έρχεται».

Η τελευταία παράκληση για φέτος τελέστηκε στον Ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου Ποταμούλας,περιμένοντας το «Πάσχα τού καλοκαιριού» όπως συνηθίζεται να λέγεται.

 

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ Τσολάκης

Στην Εκκλησία ο θάνατος γίνεται πανηγύρι. 

Δεν λέγεται θάνατος ή τελευτή. Αποκαλείται «Κοίμηση». Δεν εξαντλούνται τα πάντα στο εδώ και τώρα. Υπάρχει το γεγονός της μετά του τάφου η αιώνια ζωή. 

Ο Χριστιανός πιστεύει ότι κοιμάται προσωρινώς, για να ξυπνήσει στην αιωνιότητα. Ο θάνατος, με την Ανάσταση του Χριστού, γίνεται ένας μεγάλος ύπνος. Αυτό το πανηγύρι, την ελπίδα της αιώνιας βασιλείας, την αγάπη μας στην Παναγία Μητέρα όλων μας, θα δούμε και μέσα από αυτή την παρουσίαση μας, τιμώντας την Κοίμηση της Θεοτόκου.

Στην Ελλάδα γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε πολλά μέρη της χώρας, ονομάζεται δε και "Πάσχα του καλοκαιριού". Κατά την παράδοση, είθισται και είναι περίοδος νηστείας αλάδωτη.

Κατά την παράδοση, όταν η Παναγία πληροφορήθηκε άνωθεν τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ανέφερε το γεγονός στους Αποστόλους. Επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. 

Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία ανελήφθη στους ουρανούς. Η Παναγία, όμως, δεν έχει μόνο θρησκευτική σημασία για τους Έλληνες αλλά και εθνική, αφού πολλές φορές το πρόσωπό της έχει συνδεθεί με τους αγώνες του έθνους και έτσι ο ελληνικός λαός την τιμά και τη σέβεται περισσότερο από κάθε άλλο ιερό πρόσωπο.

Το ιερό πρόσωπο της Θεοτόκου αποτελεί, σύμφωνα με την ορθόδοξη θεολογία μας, μέρος του απερινοήτου μυστηρίου της Θείας Οικονομίας. Μετά τον Τριαδικό Θεό, Αυτή κατέστη το κύριο πρόσωπο, το οποίο συνέβαλε ουσιαστικά στην υλοποίηση του σχεδίου της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Εκλέχτηκε από το Θεό ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλα κορίτσια, αμέτρητων γενεών, ως η καθαρότερη και αγιότερη ανθρώπινη ύπαρξη, προκειμένου να γίνει Θεοτόκος.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας λένε πως για την υλοποίηση του σχεδίου της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, ο Θεός έδωσε τον Υιό του τον μονογενή και η ανθρωπότητα έδωσε την Παναγία. Στο ιερό πρόσωπο Εκείνης έγινε η μεγάλη συνάντηση Θεού και ανθρώπου.

Μέσα στο πάναγνο σώμα Εκείνης έγινε η μεγάλη καταλλαγή (Εφεσ.2:16) και από αυτό ξεκίνησε η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους, η αναδημιουργία και η θέωση του πεπτωκότος ανθρώπου. Το πρώτο ανθρώπινο πλάσμα, στο οποίο αποκαταστάθηκε η ανθρώπινη φύση στην αρχαία προπτωτική της μορφή και ωραιότητα, υπήρξε η Θεοτόκος.

Με την επέλευση του Αγίου Πνεύματος κατά τον Ευαγγελισμό (Λουκ.1: 35), καθαρίστηκε από τον ρύπο του προπατορικού αμαρτήματος, τον οποίο έφερε και Αυτή εκούσα, ως μέτοχος της ανθρώπινης φύσεως, καθιστώντας Την πλέον άμωμη κηλίδος ώστε, να δεχτεί στα αγνά σπλάχνα Της το «πυρ της θεότητος » και να μην καεί. Από τότε έγινε η «Κεχαριτωμένη», η αγιοτέρα ύπαρξη μετά τον Τριαδικό Θεό. Στο πρόσωπό Της έγινε η απαρχή της λυτρώσεως του κόσμου και της θεώσεως του ανθρώπου.

Τρέχουμε με δάκρυα στα μάτια να εναποθέσουμε σε Αυτή τις δυσκολίες και τα βάσανα της ζωής μας, Την παρακαλούμε με ζέση ψυχής να ελαφρώσει τον βαρύ ζυγό μας, διότι πιστεύουμε ακράδαντα πως η γλυκιά Παναγιά μας και μετά την σεπτή Της Κοίμηση συνεχίζει να αγαπά και να νοιάζεται για μας τους ανθρώπους. Μέσα στη μεγάλη καρδιά Της υπάρχει χώρος για τον κάθε άνθρωπο, όχι μόνο για τους πιστούς, αλλά και για τους αμαρτωλούς και ασεβείς , ακόμα και για τους υβριστές Της!

Η μακάρια θέση Της κοντά στον Υιό Της και Θεό μας Ιησού Χριστό, της δίνει την ευχέρεια να προσεύχεται για τον καθένα μας, για κάθε μας πρόβλημα. Τα αποτελέσματα των βοηθειών Της είναι απτά. 

Γι' αυτό ψάλλουμε στον περίφημο Μικρό Παρακλητικό Κανόνα προς Αυτήν: «Ουδείς προστρέχων επί σοι κατησχυμένος από σου εκπορεύεται, αγνή Παρθένε Θεοτόκε, αλλ' αιτείται την χάριν και λαμβάνει το δώρημα, προς το συμφέρον της αιτήσεως». - 

Εύχομαι σε όλους σας, προσωπική και οικογενειακή ευτυχία, και η γλυκιά μας Παναγία ας εκπληρώσει του καθενός τα αιτήματα.

Το ξωκκλήσι του Σωτήρος, γιόρτασε σήμερα η Ποταμούλα...

 

Δεσποτική εορτή, από τις μεγαλύτερες της Χριστιανοσύνης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου.Πολλοί πιστοί σήμερα από το χωριό και τους γύρω συνοικισμούς και χωριά ανηφόρησαν για το εξωκλήσι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.Μαρτυρίες ηλικιωμένων του χωριού μας αναφέρουν,πως στην θέση του υπάρχοντος Ναού υπήρχε αιώνες πρίν Μοναστήρι και στον περίβολο αυτού μνήματα πού αρκετά ήταν εμφανείς πρίν μερικά χρόνια.Η Έκκλησία κατα παλαιά συνήθεια εύλογούσε πάντοτε τον τρύγο και τα σταφύλια, την ημέρα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.

Η Έκκλησία κατα παλαιά συνήθεια εύλογούσε πάντοτε τον τρύγο και τα σταφύλια, την ημέρα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.

Μια παράδοση πού κρατάει ακόμα στο χωριό μας.

Χρόνια πολλά και καλή Παναγιά ευχόμαστε σε όλους σας...και  μια Προσευχή για την Σωτηρία της πατρίδας μας !!!

Η επιλογή , είναι μια πράξη δρόμος...!!!

 

 Δική σου Ζωή...

 Δικές σου Επιλογές...

Δικός σου Δρόμος..

Έκανες την επιλογή σου???

Τράβα τότε στον δρόμο σου...

και μην λογαριάζεις τίποτα και κανέναν!!!

Η πορεία της  ζωής  είναι επιλογή και όλες μας οι επιλογές αποτελούν τη ζωή μας...

μιας ζωής που σου ανήκει και προσπαθείς να ορίσεις...!!!

Δεν ήταν επιλογή μου που γεννήθηκα  και  ούτε ο θάνατός μου λογικά θα είναι...

Αλλά το ότι εσύ διαβάζεις αυτά που γράφω,  αποτελεί επιλογή!!!!

 «Μα, δεν είχα άλλη επιλογή!» ήταν μονόδρομος για μένα...

δίλημμα ανάμεσα σε δύο επιλογές, που φαντάζουν εξίσου δύσκολες..

 Αλήθεια τι να κάμω?

 Κάμε την επιλογή αδιαμφισβήτητα, με το ρίσκο που της  αναλογεί,με το όποιο κόστος...

 είτε αυτό αφορά λόγους σημαντικούς η  ασήμαντους..!

 Μια σκέψη μου ήρθε στο μυαλό, αυθόρμητη.... 

Πως οι επιλογές που έχουμε σε μια φάση διλήμματος  συγκαταλέγεται και το "τίποτα" .... το τίποτα που  και αυτό είναι εξίσου μια επιλογή ....!!!!

Μα αν έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο επιλογές, τότε βρίσκομαι σε  κατάσταση αδιέξοδη...!

Και εδώ ... έρχεται

η πλάστιγγα της δικής σου οπτικής γωνίας , που είναι ικανή να ζυγίζει της θετικές και αρνητικές πτυχές... 

Και έτσι διαλέγεις συνειδητά κάτι το οποίο μπορεί μετέπειτα να μετανιώσει το είναι σου  και να συνταράξει συθέμελα την υπαρξιακή σου οντότητα!!!

Ο δρόμος .....🛣️ !!!

Ναι ο δικός σου δρόμος ,μπορεί να κοπεί απότομα μπρος στα πόδια σου.....να γκρεμιστεί κάθε τι που θα απαρτίζεται κυρίως από το λάθος που κατ' επιλογήν έκανες!!!

Ο καθένας από μας, είναι υπεύθυνος και υπόλογος και με βάση τις επιλογές του πορεύεται και σίγουρα κρίνεται!!!

Ο άνθρωπος πλάστηκε ελεύθερος  και από τα λάθη του μαθαίνει...

Και αναγεννιέται ξανά, μέσα από τις στάχτες του!!!!

 Εξάλλου, η ζωή είναι γεμάτη από εμπειρίες ,  λάθη, δοκιμασίες και εμπόδια...

Κανείς δε γεννήθηκε παντογνώστης και αλάθητος , αλλά του χαρίστηκε η λογική ... μια λογική που έρχεται σε αντίθεση με  τον παραλογισμό...

που έχει δημιουργήσει μια ατέρμονη ρωγμή ανάμεσα στον άνθρωπο και την ίδια τη ζωή μας!!!

✍️ 𝓟𝓸𝓽𝓪𝓶𝓸𝓾𝓵𝓪 𝓶𝓪𝓲𝓽𝓼 📸

#potamoula_maits #επιλογές #choise 

Πέρασα από το Γυμνάσιο και Λύκειο Αγίου Βλασίου.

Ανηφορίζοντας προς Άγιο Βλάση, καθώς έφτασα στη στροφή έστριψα αριστερά ...

Προς τον τόπο εκείνο που για έξι ολάκερα χρόνια ζήσαμε στιγμές!!!

Στιγμές σχολικές, της παιδικής και μετέπειτα πορεία προς την ενηλικίωση!!!

Στάθηκα εκεί στο κυλικείο, το μόνο κτίσμα που έμεινε αναλλοίωτο όπως τότε...

Όπως τότε που περίμενα την κυρά Ουρανία να μου δώσει το κουλούρι !!!

Η σκέψη μου τράπηκε σε φυγή στο τότε ...και οι αναμνήσεις πέρασαν μπρος στα μάτια μου εκείνες τις αθώες, γεμάτες ανεμελιά παιδικές μας υπάρξεις... 

Μαζί με το κουδούνι ήχησαν στ'αυτιά μου οι φωνές ,τα γέλια και η μυρωδιά των σπάρτων...

Σκιές ζωντάνεψαν από δεκάδες παιδιά και καθηγητές ,που στο διάβα χαθήκαν στη στράτα της ζωής.... 

Χαθήκαν και χαθήκαμε!!!

 Ξάφνου η ηχώ των τζιτζικιών με ξύπνησε και βρέθηκα μετέωρος στου νου την περιπλάνηση...

Τα παντζούρια δεν άνοιξαν , μόνο το θρόισμα των φύλλων με το απαλό αεράκι έμεινε να δίνει ζωή ...σε ένα τόπο άψυχο και ρημαγμένο !!!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα παιδιά..

Ως παιδιά στο διάλειμμα, μετά το τρέξιμο και το παιχνίδι ξεδιψούσαμε και ξαποσταίναμε σε αυτή τη βρύση...  Στο τέλος της σχολικής χρονιάς από αυτές παίρναμε νερό για το μπουγέλο. Αυτή έσβηνε την δίψα για μάθηση...και δρόσιζε τα όνειρα μας!!

..

Η Λαμπρινή Τζαβίδη στο OPEN (Αννίτα Κοίτα)

 Το «κλειδί» για περισσότερες επιτυχίες στη ζωή, είναι η δύναμη της θέλησης. Κάτι που η Λαμπρινή τελικά κατάφερε... κατάφερε να ξεκλειδώσει την πόρτα της ....!!! 

Αυτό μου θυμίζει κάτι που είχα γράψει παλαιότερα και μου δίνετε η ευκαιρία να το δημοσιεύσω και πάλι:

Για να φτάσεις στην κορυφή, θέλει ψυχή και δύναμη....η ζωή μια ανηφόρα που άλλοτε με κόπο ανεβαίνεις και άλλοτε σε παρασέρνει προς τα κάτω ανελέητα!

Αλήθεια αξίζει τον κόπο,να προσπαθήσεις και να "αναγεννηθείς" μέσα από τις στάχτες σου? Για πολλούς αυτό είναι ψευδής και ζώσα πραγματικότητα..!

Ο καθένας από μας δίνει τον δικό του  αγώνα, κοπιάζει και ματώνει για να πετύχει. 

Δίνει όλο του το είναι και νοιώθει μια ώθηση εσωτερική που τον βοηθά να φτάσει στον προορισμό του. Πόση δύναμη θέλει ενώ έχουν γκρεμιστεί τα πάντα μέσα σου να βρίσκεις τρόπο να χαμογελάς; 

Ίσως η δύναμη να έρχεται από τα άπλα πράγματα της ζωής.... από ανθρώπους που βρίσκονται συνεχώς πλάι σου, ίσως με αυτά που σου χάρισε ο θεός. Ίσως, επειδή κάθε μέρα που ξημερώνει, είναι και μια καινούργια αρχή που θα χαρίσει απλόχερα μια νέα ελπίδα και που ξέρεις,μια ακόμη ευκαιρία ζωής!!!

Υπάρχουν άνθρωποι που κρύβουν μέσα τους μεγάλη δύναμη, που ούτε καν οι ίδιοι δεν  γνωρίζουν ότι έχουν και την ανακαλύπτουν την στιγμή εκείνη που βρίσκονται μπροστά  στα αδιέξοδα της ζωής. Και όταν την ανακαλύπτουν δεν πιστεύουν στα μάτια τους  πως τόση δύναμη έκρυβαν μέσα στην ψυχή τους. Το χαμόγελο κρύβει πολλά…ίσως φόβο, πόνο, δάκρυ αλλά αυτά εν τέλει φανερώνουν μόνο ένα, την δύναμη.

Έρχονται στιγμές που μπορεί να έρθουν στη ζωή μας τα πάνω κάτω , τα πάντα να γκρεμιστούν και να ζήσεις την απόλυτη καταστροφή!!! Και τότε αντιλαμβάνεσαι την κλίση και τον βαθμό δυσκολίας τής ανηφόρας. Και φτάνεις στο σημείο να αναρωτηθείς, θα βγείς την ανηφόρα θα καταφέρεις το ακατόρθωτο; Αξίζει να την ανέβεις, αξίζει να διασχίσεις αυτό τον δύσκολο δρόμο, επειδή απο αυτό το δρόμο εκτός του ότι θα συναντήσεις εμπόδια θα ανακαλύψεις και πραγμάτα που ίσως δεν φανταζόσουν ποτέ. 

Η μεγάλη νίκη θα είναι όταν «αναγεννηθείς» μέσα απο τα στις στάχτες, μέσα απο τα γκρεμισμένα, μέσα απο τις μπόρες που πέρασες. Μετά την μπόρα έρχεται πάντα η λιακάδα.

Η ζωή είναι μια ανηφόρα και όταν φτάσεις στην κορυφή , τότε απλώνεται μπροστά στα πόδια σου η "πεδιάδα" της ευτυχίας ....

✍️ 𝓟𝓸𝓽𝓪𝓶𝓸𝓾𝓵𝓪 𝓶𝓪𝓲𝓽𝓼 

Η εργαζόμενη μητέρα από το Αγρίνιο που σάρωσε στις πανελλήνιες | Αννίτα Κοίτα 18/7/2021 | OPEN TV

Η Λαμπρινή Τζαβίδη είναι εργαζόμενη και μητέρα από την Ποταμούλα Αγρινίου που σάρωσε στις πανελλήνιες και έκανε το όνειρό της πραγματικότητα.

Βαρύ το πένθος σήμερα στο χωριό μας!!!

 Φωτό αρχείου

Έφυγε σήμερα το μεσημέρι από κοντά μας ,ο συγχωριανός μας Κώστας Γαντζούδης σε ηλικία 62 ετών.

Για όσους γνωρίζαμε τον Κώστα, απευθύνουμε τον ύστατο χαιρετισμό σε έναν πράο άνθρωπο ,με ακέραιο χαρακτήρα.Έναν άνθρωπο ευδιάθετο και πάντα με το χαμόγελο, έδινε σε όλους μας θετική ενέργεια. Αποχαιρετούμε έναν αγαπημένο συγχωριανό , ένα φίλο και συγγενή που έφυγε από κοντά μας τόσο απρόσμενα!Για όλους εμάς η σημερινή ημέρα αποτελεί ημέρα θλίψης μα και προσευχής ο Άγιος θεός "εν σκηναίς δικαίων τάξαι, εν κόλποις Αβραάμ αναπαύσαι" και να ευχηθούμε από καρδιάς δύναμη και κουράγιο στην οικογένεια του! Καλό ταξίδι αγαπημένε μας Κώστα!!!!

Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλεί στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ποταμούλα στις 11:00πμ. 

Επιτέλους άσφαλτος ....

Ένας από τους δρόμους που χρειαζόταν όσο τίποτε άλλο να φτιαχτεί είναι αυτός ο δρόμος που χρόνια τώρα με δημοσιεύματα είχαμε αποκαλέσει <<Εθνικό Καρόδρομο>>, δρόμος στενός, με κακή άσφαλτο και λακκούβες με τα δέντρα και χόρτα να καλύπτουν τις στροφές... που καθιστούσε την οδήγηση επικίνδυνη αλλά και αναπόφευκτα κουραστική!

Από χθες ξεκίνησαν 

από την Ποταμούλα με την εγκατάσταση του εργολάβου και  τα μηχανήματα.

Προβλέπονται παρεμβάσεις σε πενήντα περίπου σημεία ενός ταλαιπωρημένου και επικίνδυνου οδικού δικτύου (Αγρινίο - Καρπενήσι).

Καθώς ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριος Φαρμάκης είχε προχωρήσει στην υπογραφή σύμβασης με τον ανάδοχο του έργου.

Τμήματα του δρόμου στο χωριό.....
 

Η Ποταμιώτισα μαμά «σάρωσε» στις Πανελλαδικές: Συγκέντρωσε 18.845 μόρια

 

Αισθητικός, μητέρα και... μαθήτρια, συνδύασε τα πάντα και πέτυχε το στόχο της.

21 χρόνια μετά την αποφοίτησή της από τα θρανία πήρε την απόφαση να επιστρέψει σε αυτά και να «κυνηγήσει» το όνειρό της.

Επαγγελματίας αισθητικός στην Αττική, μητέρα δύο παιδιών, και οπλισμένη με… πολλή υπομονή και επιμονή, η Λαμπρινή Τζαβίδη, καταγόμενη από την Ποταμούλα Αγρινίου εξετάστηκε στις Πανελλαδικές μέσω ημερήσιου ΕΠΑΛ και «σάρωσε»: 18.845 μόρια συγκέντρωσε η 39χρονη αισθητικός, αποδεικνύοντας ότι οι στόχοι είναι εφικτοί για όποιον κάνει τα πάντα για να τους πετύχει.

Διαβάζοντας μαζί με τα δύο παιδάκια της, τα οποία και… προετοίμαζε για την επόμενη μέρα στο σχολείο μπόρεσε να συγκεντρώσει μία βαθμολογία που της ανοίγει τις «πόρτες» για τις Σχολές Υγείας που επιθυμεί. Αγαπά ιδιαίτερα τη Νοσηλευτική και τη Μαιευτική αν και βέβαια με τόσα μόρια «χτυπά» πιθανότατα μέχρι και… Ιατρική.

Οι δυσκολίες σαφώς πολλές και οι συνθήκες λόγω κορωνοϊού έκαναν το εγχείρημα ακόμη δυσκολότερο, με τα παιδιά να είναι λόγω τηλεκπαίδευσης όλη μέρα στο σπίτι. Είχε όμως την απόλυτη στήριξη όλων.

Συνειδητά, στοχεύει σε σχολές της Βορείου Ελλάδας, όπου και αναμένεται να μετακομίσει οικογενειακώς, λόγω και της φύσης της δουλειάς του συζύγου της. Παράδειγμα προς μίμηση και άξια συγχαρητηρίων!

https://www.agriniopress.gr/

Και εμείς ευχόμαστε από ❤️ς , πάντα επιτυχίες στην ζωή σου, καλή σταδιοδρομία . Και πάντα να πορεύεσαι στη ζωή σου, με υγεία και χαμόγελο!!!             ✍️ 𝓟𝓸𝓽𝓪𝓶𝓸𝓾𝓵𝓪 𝓶𝓪𝓲𝓽𝓼

Ο Θέρος στον «κάμπο» Ποταμούλας φωτό & βίντεο.

 

Την περίοδο  μέχρι  το τέλος  της  δεκαετίας  του 1990  τα  χωράφια στους  κάμπους  της Ποταμούλας  από  τον Μάρτη ήταν  καταπράσινα,  από τις καλλιέργειες των καπνών και  στο τέλος  του  Μάη  έπαιρναν το χρυσό  χρώμα  των  ώριμων  πλέον  σπαρτών Στάρι,  βρώμη, τροφές  για  τους  ανθρώπους και τα  ζώα.

Κάτι  που  σήμερα πια  δεν υπάρχει για πολλούς  λόγους,   ο σπουδαιότερος   είναι ότι δεν υπάρχουν πλέον  καλλιεργητές που να έχουν το ενδιαφέρον να ασχοληθούν στον χέρσο "κάμπο" (Χιλιμούδια) και σε άλλα κτήματα  την οποία μεγάλη έκταση καλύπτουν η βρώμη  που χρειάζεται ελάχιστη φροντίδα. Εκείνα τα χρόνια  έβλεπες  και συναντούσες αρκετούς να  δουλεύουν  την γη όλες τις ώρες από  τον Μάη και τα  μέσα  του  μηνά  Θεριστή (Ιούνιου) άρχιζε  η καλλιέργεια των καπνών και ο θερισμός  των  σπαρτών  άντρες  και γυναίκες  με χεράμια και τα
δρεπάνια   στα  χεριά, γέμιζαν τις λάκες από ζωή.

 Σήμερα τα χέρια αντικατέστησε η μηχανή  όπως και η πρέσα αλλωνίσματος των (Αφών  Ποντίκα) από το Μαλευρό και ευτυχώς μερικοί συγχωριανοί μας καλλιεργούν έστω και με βρώμη τα χέρσα χωράφια τους... Όπως και στις φωτογραφίες που θα δείτε, από τον θερισμός σήμερα της βρώμης σε χωράφι στο χωριό ...

Συντάκτης: Τσιτσιβός Χαράλαμπος 

(✍️ 𝓟𝓸𝓽𝓪𝓶𝓸𝓾𝓵𝓪 𝓶𝓪𝓲𝓽𝓼 📸)

Για όσους έζησαν και θυμούνται τα Καπνά.... (Φώτο)

Για μερικούς που δεν βίωσαν την καλλιέργεια του καπνού , ίσως να μην τους αγγίζει. Υπάρχουν όμως και αυτοί που είναι συνοδοιπόροι και οι παρακάτω φωτογραφίες σίγουρα θα τους ταξιδέψει κάποιες δεκαετίες στο παρελθόν.

Πριν αρκετά χρόνια τέλος καλοκαιριού,η εποχή που τελείωνε το "ξετρύγημα" του καπνού, οι περισσότεροι έδιναν Αγώνα να τελειώσουν πριν της Παναγίας (15 Αυγούστου)  κάτι που για τους μικρότερους ήταν πραγματικό δώρο γιατί από εκείνη την ημέρα ξεκινούσε γι'αυτούς το πραγματικό καλοκαίρι, οι καλοκαιρινές διακοπές έως τον ερχόμενο Σεπτέμβρη που θα άρχιζαν και πάλι τα σχολεία..... 

Παρόλα ταύτα εκείνα τα χρόνια οι λάκες ήταν καταπράσινες γεμάτες από ζωή,φωνές και γέλια...μικροί μεγάλοι έδιναν το παρών για να βγάλουν το φιντάνι από τις ''βραές'',να το φυτέψουν,να το σκαλίσουν και μετά το μάζεμα να το αρμαθιάσουν.Πόσο κόσμο συναντούσε κανείς τότε στα χέρσα και έρημα σήμερα χωράφια?

Τότε τα καπνά κρατούσαν ζωντανή την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων του χωριού και της γειτονιάς,όλοι αντάμα μια οικογένεια μοιραζόντουσαν το κάθε τι.Σήμερα παντού ερημιά και ξερά χόρτα,οι περισσότεροι πλέον κλεισμένοι στο καβούκι τους,μοιράζονται την μοναξιά τους στο χαζοκούτι της τηλεόρασης και στο διαδίκτυο.

Τότε αν και η στέρηση,η κούραση και το λιοπύρι ήταν αναπόφευκτα στη ζωή τους,τα πρόσωπα όλων ήταν γαλήνια,γεμάτα ζωντάνια και χαμόγελο.

Σήμερα οι περισσότεροι ζουν στην ανάπαυλα απολαμβάνουν τις ανέσεις και την πολυτέλεια,αλλά παρόλα αυτά η μελαγχολία είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα και το χαμόγελο πλέον ανύπαρκτο στα χείλη τους .

Τι άλλαξε?

Εμείς η, η ζωή μας?

Την απάντηση θα την πάρει ο καθένας ρωτώντας τον εαυτό του,ψάχνοντας μέσα του το γιατί.

Μια απάντηση που τελικά θα μείνει το ίδιο..... μια ερώτηση όπως πριν...!!!!

Το φύτεμα,το μάζεμα και το αρμάθιασμα του καπνού... το 1975 στην Ποταμούλα!!!

Από το αρχείο του κ.Κώστα Μπακογιάννη  αλλά και από άλλες πηγές. 

Συντάκτης potamoula my village

Τσιτσιβός Χαράλαμπος

✍️ 𝓟𝓸𝓽𝓪𝓶𝓸𝓾𝓵𝓪 𝓶𝓪𝓲𝓽𝓼 📸

Πολλές φορές αισθανόμουν την επιθυμία να γράψω για όλη αυτή την ιεροτελεστία που λέγεται ΚΑΠΝΟΣ.  Τώρα που όλα αυτά τα περασμένα χάνονται στη λήκυθο των αναμνήσεων, φαίνεται οτι ωρίμασαν και πρέπει να αποτυπωθούν  σε μία κόλλα χαρτί για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να μην ξεχνούν οι παλιότεροι.