Οι Ποταμιώτες γιόρτασαν τον προφήτη Ηλία (Photos)

Με κατάνυξη γιόρτασαν σήμερα οι Ποταμιώτες τον Προφήτη Ηλία, το ξωκλήσι του οποίου βρίσκεται στο ύψωμα Παλιουράκια, όπως η παράδοση του Προφήτη Ηλία απαιτεί.
Φώτο:Αλέξανδρος Σωφρόνης

O συνοικισμός Τσουνέικα σε πλάνα από ελικόπτερο Aerial 4K Videography ....

Ένα εντυπωσιακό βίντεο μας έδωσε να δημοσιεύσουμε σήμερα ο αγαπητός φίλος 

του blog Κωνσταντίνος Ψαρράς,με πλάνα από το ελικόπτερο Aerial 4K που διαθέτει.

Τα πλάνα είναι κυρίως πάνω από τα Τσουνέικα και γύρω από αυτά.

Ελπίζουμε και του προτείνουμε στη συνέχεια να ετοιμάσει ένα βίντεο 

που να καλύπτει όλη την ακτίνα του χωριού μας.

Τον ευχαριστούμε.

Δείτε το παρακάτω βίντεο:

Στις 5.000 επισκέψεις άγγιξε το potamoula news εχθές!!!

Μια μεγάλη έκπληξη και ταυτόχρονα πολύ ευχάριστη μας περίμενε σήμερα, όταν είδαμε ότι η αναγνωσιμότητα της σελίδας μας χθες Τετάρτη ξεπέρασε κατά πολύ και άγγιξε τις 5.000 επισκέψεις.

Συγκεκριμένα, 4.817 αναγνώστες μας επισκέφθηκαν χθες Τετάρτη 29 Ιουνίου, διαβάζοντας τις αναρτήσεις μας,αλλά κυρίως την δημοσίευσή μας που πραγματικά άγγιξε πολλούς ''Potamoula News: Για όσους θυμήθηκαν τα καπνά..... (Φώτο-Video)'' στο facebook  Ποταμούλα Νέα Αγρίνιο τα like και οι κοινοποιήσεις ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο.
Το κοινό μας είναι σχεδόν από όλη την Ελλάδα και πολλές περιοχές του Εξωτερικού!!!
 Δεκάδες ήταν τα site που αναδημοσίευσαν την ανάρτησή μας. 

Φυσικά,μέσα απ'όλο αυτό  παίρνουμε περισσότερη δύναμη για να συνεχίσουμε αυτό που ξεκινήσαμε και σας ευχαριστούμε θερμά.

Η διαχείριση του potamoula news.

Για όσους θυμήθηκαν τα καπνά..... (Φώτο-Video)

Για μερικούς που δεν την βίωσαν την καλλιέργεια του καπνού , ίσως  να μην τους αγγίζει. Υπάρχουν όμως και αυτοί που είναι συνοδοιπόροι και οι παρακάτω φωτογραφίες και βίντεο σίγουρα θα τους ταξιδέψει κάποιες δεκαετίες στο παρελθόν.

Πλησιάζει Ιούλιος ο δεύτερος μήνας του καλοκαιριού,πριν αρκετά χρόνια τέτοια εποχή 

οι λάκες ήταν καταπράσινες γεμάτες από ζωή,φωνές και γέλια...μικροί μεγάλοι έδιναν το παρών για να βγάλουν το φιντάνι από τις ''βραές'',να το φυτέψουν,να το σκαλίσουν και μετά το μάζεμα να το αρμαθιάσουν.Πόσο κόσμο συναντούσε κανείς τότε στα χέρσα και έρημα σήμερα χωράφια?

Τότε τα καπνά κρατούσαν ζωντανή την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων του χωριού και της γειτονιάς,όλοι αντάμα μια οικογένεια μοιραζόντουσαν το κάθε τι.

Σήμερα παντού ερημιά και ξερά χόρτα,οι περισσότεροι πλέον κλεισμένοι στο καβούκι τους,μοιράζονται την μοναξιά τους στο χαζοκούτι της τηλεόρασης και στο διαδίκτυο.

Τότε αν και η στέρηση,η κούραση και το λιοπύρι ήταν αναπόφευκτα στη ζωή τους,τα πρόσωπα όλων ήταν γαλήνια,γεμάτα ζωντάνια και χαμόγελο.

Σήμερα οι περισσότεροι ζουν στην ανάπαυλα απολαμβάνουν τις ανέσεις και την πολυτέλεια,αλλά παρόλα αυτά η μελαγχολία είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα και το χαμόγελο πλέον ανύπαρκτο στα χείλη τους .

Τι άλλαξε?

Εμείς η η ζωή μας?

Την απάντηση θα την πάρει ο καθένας ρωτώντας τον εαυτό του,ψάχνοντας μέσα του το γιατί.

Μια απάντηση που τελικά θα μείνει το ίδιο..... μια ερώτηση όπως πριν...!!!!

Ο συντάκτης Τσιτσιβός Χαράλαμπος 

Το φύτεμα,το μάζεμα και το αρμάθιασμα του καπνού... το 1975 στην Ποταμούλα!!!

Από το αρχείο του κ.Κώστα Μπακογιάννη.

Ανάσα δροσιάς τα πλατάνια του χωριού μας...

Μπήκε ανεπιστρεπτί το καλοκαίρι, όπου να ΄ναι θα αρχίσουν σιγά-σιγά να σφίγγουν για τα καλά και 

οι ζέστες.

Για όσους αναζητούν ανάσες δροσιάς,υπάρχουν τα καταπράσινα πυκνά πλατάνια

σε όλη την ακτίνα του χωριού. 

 Το δροσερό νερό στην βρύση ''Μαραγκές'' αστείρευτη πηγή χρόνια 

τώρα,ξεδίψασε γενιές και γενιές ανθρώπων και αποσταμένους  διαβάτες...!!!

Απεβίωσε η συγχωριανή μας Περσεφόνη Αντ. Καφρίτσα.

Απεβίωσε εχθές σε ηλικία 73 ετών η συγχωριανή μας  Περσεφόνη (Φόνη) Καφρίτσα,σύζυγος του κ.Αντώνη Καφρίτσα στην Αστόρια της Νέας Υόρκης.Η νεκρώσιμος ακολουθία  θα τελεστεί στον  Ι.Ναό Γενέσιον της Θεοτόκου στον Κελανίτη,την ερχόμενη εβδομάδα όπου θα επιστρέψει η σωρός της.

Τα συλλυπητήρια μας στους οικείους της.  

Δροσερές βουτιές στο ποτάμι κάνουν τα παιδιά στην Ποταμούλα.

Καυτό αναμένεται το φετινό καλοκαίρι, και σήμερα ο μίνι καύσωνας έκανε τους νεαρούς από το χωριό να αναζητήσουν μια ανάσα δροσιάς στα κοντινά ποτάμια με μακροβούτια αλλά και ψάρεμα….

Δείτε τις φώτο που τράβηξαν τα παιδιά...από το πανέμορφο ποτάμι στα Φραγκόσκαλα.

''Του γέρου το ΠΑΡΑΠΟΝΟ'' ποίημα .

Ένα ποίημα που πραγματικά συγκλονίζει όταν το διαβάσει κανείς,

μια ιστορία ενός ηλικιωμένου που συγκινεί τον αναγνώστη....

αξίζει να το διαβάσετε!!! 

Απ΄το Γηροκομείο πέρασα να δω ένα γεροντάκι,

καθόταν μόνος σκεπτικός εκεί σένα παγκάκι.

Είχε λιγοστά μαλλιά και πρόσωπο θλιμμένο,

και είχε το παράπονο στα μάτια του γραμμένο.

Φόραγε χονδρό παλτό και κρατούσε κομπολόι,

απ'την τσέπη του κρεμότανε ένα παλιό ρολόι.

Εκεί όπως τον κοίταζα βγάζει ένα μαντήλι,

το χέρι του έκανε σαν τρεμάμενο καντήλι.

Σκούπισε τα μάτια του και φύσηξε την μύτη,

τότε τον πλησίασα σαν τον καλό Λευίτη.

Κάθισα στο πλάι του χωρίς να του μιλήσω,

ήθελα από σεβασμό να τον χειροφιλήσω.

Ήταν ένας γέροντας με αρχοντιά και χάρη

φαινόταν πως στα νιάτα του ήταν παλικάρι.

Τότε εγώ τον ρώτησα μπάρμπα πως σε λένε,

και άρχισαν τα χείλη του με λυγμούς να κλαίνε.

Είχε πόνο στην καρδιά και παράπονο μεγάλο, 

τόσο που ψυχούλα του δεν το μπορούσε άλλο.

Κάτσε παιδί μου να σου πω αυτό που με πικραίνει,

και την γέρικη καρδιά που χρόνια την βαραίνει.

Φτωχός εγώ γεννήθηκα μεγάλωσα με πείνα,

όταν πήρα την απόφαση και πήγα στην Αθήνα.

.

Εκεί λοιπόν εργάστηκα και πέρασαν τα χρόνια,

παντρεμένος με παιδιά και έχω τώρα εγγόνια.

Σαν πήρα λοιπόν την σύνταξη εγώ και η γυναίκα,

φύγαμε για το χωριό οι δυο μας απ'τους δέκα.

Οχτώ παιδιά μεγάλωσα τ'ανέθρεψα με κόπο,

τα χρήματα πού έβγαζα είχαν πιάσει τόπο.

Τα σπούδασα τα πάντρεψα τους έδωσα και προίκα,

σπίτια και οικόπεδα για τα παιδιά μου βρήκα.

Έμενα με την γριά στο χωριό παρέα,

ως που μια μέρα έφυγε απ'τη ζωή μοιραία.

Μόνος εγώ απέμεινα χωρίς την συντροφιά μου,

είχα όμως έλεγα τα καλά παιδιά μου.

Όσο περνούσε ο καιρός κανείς τους δε ρωτούσε,

αν ο Πατέρας στο χωριό μόνος του μπορούσε. 

Χτυπάει το τηλέφωνο τρέχω να προφτάσω,

ακούω μια γλυκιά φωνή ''γεια σου Παππού μου Τάσο!!!''.

Ήταν το εγγόνι μου πες μου πως ν'αντέξω???

εδώ που τώρα βρίσκομαι μαζί του πως να παίξω???

Ακούω μετά τον γιόκα μου τι κάνεις ρε Πατέρα?

Τι σκέφτεσαι να κάνουμε από δω και πέρα?

Απάντηση του έδωσα χωρίς να περιμένει,

πως δεν θα πάω σπίτι του αυτός κι'αν επιμένει.

Πατέρα μου λέει δεν χωράς με συγχωρείς συγνώμη,

αλλά έχω να σου πω την εξής τη γνώμη.

Τότε ασυγκράτητα τρέχαν τα δάκρυά μου,

την κυρά μου σκέφτηκα που ήταν μακριά μου. 

Μου λέει λοιπόν σκεφτήκαμε για να μην είσαι μόνος,

να πας εκεί στο ίδρυμα να περάσει λίγο ο χρόνος.

Δεν είχα καν τη δύναμη άλλο πια να κλάψω,

 την πίκρα και το άδικο προτίμησα να κάψω.

Απάντηση δεν έδωσα τους άφησα να πράξουν,

ούτε που το σκέφτηκαν την γνώμη τους ν'αλλάξουν.

Όταν λοιπόν σταμάτησε σκούπισα τα μάτια 

και η καρδιά μου έσπασε σε χίλια δυο κομμάτια.

«Ο μπάρμπα Τάσος ήτανε ενός πατέρα η ιστορία,

που αυτό που άξιζε ήταν μόνο η τιμωρία.

Να μην χαρεί τα εγγόνια του που τόσο αγαπούσε,
την θαλπωρή και ζεστασιά που τόσο λαχταρούσε.

Πώς σ'αυτόν τον άνθρωπο μια ώρα να του φτάσει,
εκεί έξω στην αυλή τα εγγόνια να χορτάσει???».

Τότε εγώ θυμήθηκα τον δόλιο μου Πατέρα,
που και 'γω στο ίδρυμα τον άφησα μια μέρα. 

Σηκώθηκα και έφυγα να πάω να συναντήσω,
το μνήμα του Πατέρα μου ΣΥΓΝΩΜΗ να ζητήσω.

Ένα κερί του άναψα και έκλαιγα στο χώμα,
ας ζούσες πατερούλι μου και να σ'είχα ακόμα.

"✍️ 𝓟𝓸𝓽𝓪𝓶𝓸𝓾𝓵𝓪 𝓶𝓪𝓲𝓽𝓼  2014"