Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2022

Οι παγίδες στο χωριό ήταν το χειμερινό χόμπι τών παιδιών και όχι μόνο...!



Χειμωνιάτικη προδιάθεση κι οι μνήμες πηγαίνουν στα παλιότερα χρόνια…  Τότε, που εφευρίσκαμε συνεχώς παιχνίδια κι απασχόληση… Τότε που τα αγόρια των Παρακαμπύλιων χωριών απ’ την ηλικία του δημοτικού και μεγαλύτερα, ως κι οι άντρες, ασχολούνταν τις χειμωνιάτικες μέρες με την «άγραν» των φτερωτών θηραμάτων! Τα πουλιά, ήταν ο στόχος, που κατέβαιναν απ΄ τις χιονισμένες κορυφές, ψάχνοντας τροφή στα χαμηλότερα πεδινά χωριά μας!!!
Έτσι όλοι αυτή την περίοδο, έπιαναν το καρτέρι της παγίδας.
Κάτω από ελιές,σχοίνους και σε σημεία όπου τα πουλιά έψαχναν για τροφή.
Σύνεργα δύο πέτρες (πλάκες) , ξυλαράκια και σχοινί και μην ξεχάσω την ζαρωμένη ελιά για δόλομα...και απαραίτητη κυρίως η τεχνογνωσία του στησίματος !!!!
Οι παγίδες ήταν το χειμερινό χόμπι τών παιδιών και όχι μόνο...!
Τις έστηναν βιαστικά,το απόγευμα καθώς γύριζαν από το σχολείο και μετά με αγωνία έτρεχαν το πρωί πριν το σχολείο να μαζέψουν τα θηράματα!!!

Η αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους, όταν αντίκριζαν την παγίδα να έχει ενεργοποιηθεί σωστά και όταν σήκωναν την πέτρα η χαρά τους ήταν απερίγραπτη κατά την περισυλλογή των πουλιών ( Σπουργίτια η Σταροπούλια,Τσόνια, Καλογιάννους, Τσίχλες,Κοτσίφια και άλλα)
Ερχόμαστε στο σήμερα και όπως διαπιστώνει κανείς ,μερικοί αυτό το χόμπι το διατηρούν και με μεράκι στήνουν αυτές τις παραδοσιακές παγίδες ακόμα στο χωριο για να θυμάστε οι παλιοί και μαθαίνουν οι νεότεροι!!
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ,όπως εκείνα τα χρόνια, χρόνια  μιας άλλης εποχής, πραγματικά ξένοιαστης εποχής ..που τα παιχνίδια και τα χόμπι είχαν να κάνουν με την φύση και  τις αλάνες!!!!
Μικροί, μεγάλοι γινόταν ένα με τον έξω "περιβάλλον" κόσμο... Ενώ σήμερα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, μικροί μεγάλοι έχουν κλειστεί μέσα στον "μαγικό" κόσμο του διαδικτύου!!!
Οι εποχές αλλάζουν... Ίσως προς το καλύτερο,  ίσως και προς το χειρότερο ...
Οι παγίδες στήθηκαν στην τοποθεσία Αμπελάκια.



1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πρόσεξε το λιγάκι γιατί οι παγίδες απαγορεύονται. Μην βρεί τον μπελά του ο άνθρωπος από κάνα Δασο/θυροφύλακα.