Καλή Παναγιά καλό Δεκαπενταύγουστο.

Η κοίμηση της Παναγίας, το Πάσχα του καλοκαιριού όπως συνηθίζεται να λέγεται. Όπου σε κάθε γωνιά της Ελλάδος με λαμπρότητα πανυγηρίζει σε ιερούς Ναούς και εξωκλήσια,σε πόλεις νησιά και στα πιο απομακρυσμένα χωριουδάκια. Η θαυματουργή εικόνα της, γίνεται καταφύγιο στις δύσκολες στιγμές , το γλυκό πρόσωπό της γίνεται βάλσαμο και ελπίδα στον κάθε πονεμένο. "Παναγία" πόσο γλυκό όνομα, που έρχεται στα χείλη του κάθε ανθρώπου...και όλοι την νοιώθουν δική τους φιλόστοργη μητέρα. Μια στοργική μητέρα που γονατιστή, αδιαλείπτως προσεύχεται στον κύριο  για τα παιδιά της. Ξεκινά πλέον η νηστεία του Αυγούστου και αναρωτιέται κανείς πόσοι από εμάς τιμούν σήμερα με ευλάβεια την Παναγία μας?

Η προετοιμασία των πιστών για τη Γιορτή της Παναγίας αρχίζει από την 1η Αυγούστου με την αυστηρά νηστεία που διαρκεί έως τον Δεκαπενταύγουστο, αποτελώντας έτσι το… «Πάσχα του καλοκαιριού».

Μια προετοιμασία που δεν πρέπει να  αρκείται μόνο στην νηστεία των εδεσμάτων, αλλά να επικεντρώνεται στο βαθύτερο νόημα της πνευματικής ζωής ...αν ψάξουμε τον εσώτερο κόσμο μας σίγουρα θα βρούμε ψεγάδια που δεν θα αφήσουν να ζήσουμε την πραγματική έννοια αυτής της περιόδου.Ας αφήσουμε κατά μέρος, έστω και για λίγο,  τις απολαύσεις μας, τις φιλοδοξίες μας, τις ματαιοδοξίες μας, τη φιλοχρηματία μας, τις διαστροφές μας, τις υποκρισίες μας.Η χάρη της Μεγαλόχαρης Παναγίας μας ας μας αξιώσει να έλθουμε ως ταπεινοί προσκυνητές για να την παρακαλέσουμε. Για να ανακαλύψουμε ακόμη περισσότερο την γλυκύτητα της ματιάς της,για να την ικετεύσουμε ευλαβικά.Το παρήγορο βλέμμα της, να αναθερμάνει τον πνευματικό χειμώνα που ζει ο καθένας, να ζεστάνει τις παγωμένες καρδιές μας, να μετριάσει τον άφθονο καθημερινό ανθρώπινο πόνο και να εμπνεύσει πίστη, ελπίδα, αισιοδοξία σε μία κοινωνία ψεύτικη, απατηλή, χωρίς ερείσματα και αντιστάσεις.

Ίσως τότε κάτι θα χαριστεί και σε μας. Έτσι θα αποκτήσουμε την ικανότητα να ψηλαφίσουμε το πρόσωπο αυτής της γυναίκας , που ο καθένας όποια δήποτε στιγμή χωρίς δισταγμό αφήνει τον πόνο και τα δάκρυά του, τα όνειρα και τις ελπίδες του με την βεβαιότητα ότι απευθύνεται συναισθηματικά στη μάνα του, αλλά συγχρόνως και στη μητέρα του Θεού που υποσχέθηκε σωτηρία για τον καθένα από εμάς.

Μέσα από αυτή την πνευματική προετοιμασία μπορούμε να αναφωνήσουμε τον ψαλμό: Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μήτηρ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.

Κλείνοντας θα ήθελα να 

σας ευχηθώ και εγώ με την σειρά μου καλή Παναγιά και καλό Δεκαπενταύγουστο.

Σας παραθέτω τα όσα αναφέρει ο Όσιος Παΐσιος:

Ὅποιος ἔχει πολλὴ εὐλάβεια στὴν Παναγία, ἀκούει τὸ ὄνοµά Της καὶ ἀλλοιώνεται. Ἤ, ἂν τὸ βρῆ κάπου γραµµένο, τὸ ἀσπάζεται µἐ εὐλάβεια καὶ σκιρτάει ἡ καρδιά του. Μπορεῖ νὰ κάνη ὁλόκληρη Ἀκολουθία µὲ ἕναν συνεχῆ ἀσπασµὸ στὸ ὄνοµα τῆς Παναγίας. Καὶ ὅταν προσκυνᾶ τὴν εἰκόνα Της, δὲν ἔχει τὴν αἴσθηση ὅτι εἶναι εἰκόνα, ἀλλὰ ὅτι εἶναι ἡ ἴδια ἡ Παναγία, καὶ πέφτει κάτω λειωµένος, διαλυµένος ἀπὸ τὴν ἀγάπη Της.

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης