Η 🤳 «Selfie» του μπάρμπα Κώστα Μπακογιάννη!!!!

Και γιατί όχι?

Η 🤳 «Selfie» χρόνια δεν κοιτά...είναι  για κάθε ηλικία 🧓👴 και κάλιστα μπορεί να αποθανατίσει  την κάθε στιγμή!!!!

Όπως καλή ώρα, έκανε κ ο μπάρμπα Κώστας Μπακογιάννης από το#χωριο μας  #ποταμούλα , όπου έμαθε να χειρίζεται άψογα την τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης....

Έτσι λοιπόν τράβηξε μια σέλφι🤳 με την ομηγυρή του👴!!!!

Τον μπάρμπα Βασίλη Τσούνη,τον μπάρμπα Ντρέα Στυλιαρά,τον μπάρμπα Βασίλη Μπιτσικώκο κ τον μπάρμπα Τριαντάφυλλο Στυλιαρά που δεν φαίνεται και τόσο καθαρά!!!

Πάντως σημασία έχει πώς η κάθε σέλφι 🤳 έχει την δική της ιστορία...και εμείς φυσικά την ανεβάσαμε😉!!!!!

Φθινόπωρο στο χωριό μας Ποταμούλα!!!

Όμορφα  στιγμιότυπα από το χωριό μας ...με φθινοπωρινή απόχρωση📽️ . Με την κάμερα του Νίκου Αναγνωστόπουλου και το αποτέλεσμα.... όπως θα διαπιστώσετε και σεις επαγγελματικό!!!

Το μεράκι του ,η αγάπη του για το χωριό αφήνει το δικό του στίγμα και βάζει την δική του σφραγίδα στο παρακάτω βίντεο!!!!

Απολαύστε το!!!

Η επέτειος της28ης Οκτωβρίου,στο χωριό μας!!!

🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷

Εορτάστηκε και σήμερα στο #χωριο μας #ποταμούλα η Εθνική Επέτειος του ''ΟΧΙ'' με την καθιερωμένη δοξολογία στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου και την εκφώνηση ενός πύρινου πανηγυρικού λόγου που έγινε από τον δάσκαλο του Δημοτικού Σχολείου Ποταμούλας κ. Κωστή Κωνσταντίνο  με άριστο αφηγηματικό και ιστορικό υπόβαθρο.

Έγινε η  κατάθεση  των στεφάνων  από τον  Πρόεδρο Ποταμούλας Δημήτρη Ανδρώνη  και μαθητές του Δημοτικού Σχολείου και του νηπιαγωγείου. 

Άξιζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά φέτος εκπροσωπήθηκε και η Εθνική Αντίσταση, από τον κ. Φώτη Τσούνη από τον συνοικισμό Τσουνέικα,ο οποίος είναι ο γιός του πεσόντα Σωτηρίου Τσούνη, κάτι που προκάλεσε συγκίνηση στους παρευρισκόμενους!!!!

Τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή, στην μνήμη των Ενδόξων Νεκρών και ακολούθησε από τους λιγοστούς πλέον μαθητές  η απαγγελία του Εθνικού μας Ύμνου.

Ο μπάρμπα Γιάννης Τσούνης 92 ετών σήμερα, θυμάται και διηγήται ...ο λυγμός και το τρέμουλο της φωνής του προδίδουν τα όσα έζησε στα χρόνια της κατοχής!!! ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ από το τρισάγιο στους πεσόντες του έπους του 1940.

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ

ΖΉΤΩ Η 28η ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ.

Ας σηκώσουμε τις Ελληνικές 🇬🇷🇬🇷 σημαίες ψηλά....

🇬🇷Ας γιορτάσουμε με περηφάνια την εθνική μας επέτειο .
Ένα ποίημα,που αναφέρει τα όσα είχε διηγηθεί Ποταμιώτης που έζησε τον πόλεμο του '40. "🇬🇷
Έρχεται η Εθνική γιορτή και βρήκα ευκαιρία

Του έπους να σας διηγηθώ την δική μου ιστορία.

Σαν έφυγα απ'το χωριό ήμουν νέο παλικάρι,

πήρα της μάνας την ευχή και της Παναγιάς την Χάρι.

Ήμουν στα όρη και βουνά εκεί της Αλβανίας,

έρμαιο των Γερμανών και Ιταλών μανίας.

Επίσης εγώ στον λόχο μου ήμουν Δεκανέας,

και τα παιδιά προστάτευα σαν καλός γονέας.

Το ψύχος ήτανε δρυμί ως το γόνατο το χιόνι,

Απ'τη πείνα άρχιζε το σώμα μας να λιώνει.

Συμμάχους μόνο είχαμε την πίστη και ελπίδα,

να δούμε μια μέρα ελεύθερη την γλυκιά πατρίδα.

Δεν πίστευα στο ριζικού ούτε και στην μοίρα,

μαζί μου ένα φυλαχτό και τον σταυρό μου πήρα.

Έβλεπα γύρω μου νεκρούς, ήλπιζα στο θαύμα,

να θεραπεύσει γρήγορα της Λευτεριάς το τραύμα.

Όλοι πολεμούσαμε με ηθικήν ακμαία,

με μπροστάρη οδηγό την Ελληνική σημαία.

Υπήρχαν όμως και αυτοί της Ελλάς προδότες,

των εχθρών μας ήτανε σπιούνιοι καταδότες.

Μαρτυρία περάσαμε απ'των εχθρών τα χέρια,

και των Ελλήνων προδοτών πισώπλατα μαχαίρια.

Εν τέλη όμως νίκησε η ομοψυχία,

και στις καρδιές μας έφερε χαρά και ευτυχία.

Αυτοί λοιπόν που πίστεψαν πως δεν είναι ψέμα,

τώρα ζούμε Λεύτεροι απ'το δικό τους αίμα.

Σηκώστε λοιπόν τα λάβαρα, σημαίες στα μπαλκόνια,

να γίνουν σ' όλους τους εχθρούς ηχηρά τιμής κανόνια.


#potamoula_maits

Ο γάιδαρος στο χωριό μας... τότε και σήμερα!!!

Σιγά σιγά είναι καιρός για να κουβαλήσουμε και κάνα ξύλο ...
Καυσόξυλα από τον λόγγο αρχίζουν να μαζεύουν οι περισσότεροι αυτή την περίοδο στο #χωριο #ποταμούλα ... εφοδιασμένοι με βενζινόλαδο, τσεκούρι και  το αλυσοπρίονο πιάνουν τα βουνά,ελπίζοντας να βρουν έστω και λίγα κ δυσεύρετα ''λιανόξυλα''.Στους χωματόδρομους προς Τσουράνι,Μαϊρόνι,Παλιουράκια,Λάττα ,Σάντα,Αγκλίτσες  πολύ δύσκολο να βρείς ξύλα στις άκρες του δρόμου.
Κάποτε ο γάιδαρος ήταν το μοναδικό μέσο μεταφοράς ξύλων από τον λόγγο και κάθε σπίτι διέθετε τουλάχιστον από ένα.
Ήταν για όποιον το είχε μια περιουσία και έτσι η φροντίδα κ η μέριμνα για το ζώο τού ήταν απαραίτητη...
Ηταν ένα μέσο όχι μόνο μεταφοράς , αλλά και μετακίνησης, στα γύρω χωριά και κτήματα!!!
Παρόλο τις δύσκολες συνθήκες και στερήσεις που τότε βίωναν , οι άνθρωποι ζούσαν με μεγαλύτερη άνεση ψυχοσωματική κ κυρίως με απλοϊκό τρόπο ζωής που σήμερα θα ζήλευε ο καθένας μας!!!

 Ερχόμαστε στο σήμερα και διαπιστώνουμε ότι πλέον ο Γαιδαράκος ,αποτελεί μόνο ένα είδος που σπάνια συναντάς στα χωριά μας.... μόνο δύο υπάρχουν στην #ποταμουλα!!!!
Μια φιγούρα που για τα μικρά παιδιά , έχει μυρωδιά χωριού!!!!
''Το Μάρτη ξύλα φύλαγε μην κάψεις τα παλούκια'' λέει μια Ελληνική Παροιμία.

Πόρτα "ερμητικά κλειστή"..

Σήμερα μια Πόρτα #ερμητικά_κλειστη ...που μέσα εκεί, έχει μείνει κλεισμένο το χθές!!!
Ζωή μιας αλλοτινής εποχής .....που τα λουλούδια  έχει κατακλύσει η άγρια βλάστηση.Οι φωνές και τα γέλια έχουν αντικατασταθεί από το κελάηδημα των πουλιών!!!
Πόρτα "ερμητικά κλειστή"....στην καρδιά και στην ψυχή μας. Η μοναξιά έχει θεριέψει και την αγάπη έχει κατακλύσει η κακία.
Όλοι βουβοί και σκυθρωποί,μια καθημερινότητα χωρίς χαμόγελο.... Και όμως το συναντάς κάπου,το συναντάς σε ένα κόσμο ψεύτικο και τόσο αρμονικά πλασμένο...που η πόρτα της είναι διάπλατα ανοιχτή σε όλους και σε όλα!!!!
Και πια είναι αυτή;
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,η selfie κ η live ιστορία.. που ο δυστυχείς
βρίσκει το χαμόγελο διά μαγείας... ένα χαμόγελο που διαρκεί όσο το πάτημα ενός κουμπιού της.... κάμερας!!!
Μιας κάμερας που έχει γίνει ο καθρέφτης της "ωραιοπάθειας" ,του θεαθήναι και της όμορφης στιγμής, με ανταμοιβή τι άλλο; να αποσπάσουν μερικά likes που δίνουν χρώμα στο μαύρο της μοναξιάς και άχρωμο εσωτερικό τους κόσμο ....που απλόχερα προσφέρεται,από τους διαδικτυακούς του φίλους ...
Τότε ζούσαν και συνυπήρχαν και οι πόρτες των σπιτιών τούς ήταν διάπλατα ανοιχτές , όπως και οι αγνές καρδιές τους. Η ευτυχία δεν χρειαζόταν να αποτυπωθεί... γιατί απλά υπήρχε το ηχόχρωμα του γέλιου και των τραγουδιών....
Αλήθεια πόσο έχουν χαθεί οι στοιχειώδεις ανθρώπινες αξίες μας;
#potamoula_maits #xorio

Αθόρυβα έφυγε από κοντά μας, όπως αθόρυβα πορεύτηκε στο διάβα της ζωής του!!!

Αξίζει το κόπο μερικές φορές να αφιερώνουμε λίγο χρόνο σε αυτούς που έφυγαν από κοντά μας, ανάβοντας ένα κερί στην μνήμη τους.....
Σε αυτούς που πίσω τους άφησαν ένα ανεκπλήρωτο κενό αλλά και μια παρακαταθήκη !!!

Ένας ελάχιστος φόρος τιμής, ένα μικρό μνημόσυνο στον μπάρμπα Κώστα Τσούνη..
Που έφυγε από κοντά μας τελείως αθόρυβα, όπως αθόρυβα πορεύτηκε στο διάβα της ζωής του!!!
Ένας άνθρωπος που με το πράο ύφος του και με την καλοσύνη που τον διακατείχε , έδινε μαθήματα συμπεριφοράς σε μας τους νεότερους.

Δέχθηκε αγόγγυστα τις δοκιμασίες της ζωής, ανέβηκε τις ανηφόρες της και γεύτηκε τις πίκρες της!!!
Πιστός στις αρχές  και στα θέλω του, όπως το ίδιο πιστός και στις πνευματικές αξίες.... δίνοντας το παρών στο καταφύγιο της ψυχικής γαλήνης!!!
Κενό ,ένα μεγάλο κενό για όλους μας....η απουσία του μπάρμπα Κώστα θα παραμείνει ομως μια  ζωντανή παρουσία στην σκέψη και στην καρδιά μας.... Αιώνια του η μνήμη και σίγουρα εκεί συνάντησε το βάλσαμο στον απύθμενο πόνο του.... !!!!
Φώτο από τον προσωπικό λογαριασμό στο Instagram @elenitsouni_13

Το κοτέτσι....

Το #κοτέτσι φτιαγμένο απ'τα χέρια του παππού.... εκεί όπως τότε, ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου.
🐓🐔🐔🐔🐔🐔🐔🐔🐔🐔🐔🐔
Η πόρτα ανοιχτή και καθώς στέκεσαι αντίκρυ, βλέπεις  την ματαιότητα αυτού του κόσμου!!!!
#potamoula_maits

Γάλα με ψωμί τριψάνα!!!!

«Γάλα τριψάνα» το φαΐ που έθρεψε τις γενιές των γονιών μας και των παππούδων μας!
🍶
Γάλα πρόβειο🐑 η γίδιο 🐐με μπόλικο ψωμί🥖 ,ενα φαγητό πού οι νεότερες γενιές έπαψαν να τρώνε και ίσως δεν το γνωρίζουν καν.Τυχεροί αυτοί πού ακόμα έχουν για πρωινό γεύμα ένα πιάτο γεμάτο γάλα ,τριμμένο με ψωμί όπως και αυτή η φωτογραφία από το #χωριο μας #ποταμούλα

Τα περήφανα γηρατειά!!!!

#ζωη δίχως άγχος και στρες γίνεται???
Και όμως γίνεται για όσους ζουν που αλλού...???
Στον καθαρό αέρα 🌬️,μες στο καταπράσινο ελατόδασος🏞️.Που αμέριμνοι περπατούν και  αφουγκράζονται την ηχώ της φύσης🎶🍃!!!!! Υπάρχουν αυτοί που αντέχουν ⏳στο #χωριο χωρίς την τεχνογνωσία κ την  τεχνολογία📴... αυτοί που ζούν απομονωμένοι
μακριά από την βαβούρα 🔇και την ηχορύπανση τών πόλεων🏙️.
Τα περήφανα γηρατειά👴👵 , που κρατούν Θερμοπύλες στα έρημα πλέον και δίχως νιάτα χωριά μας🏠!!! Αντέχουν και φυλάττουν ως κόρη οφθαλμού👁️ τις αρχές και αξίες🇬🇷.... Δίνουν άνιση μάχη με την εγκατάλειψη και αδιαφορία, όχι μόνο από τον κρατικό μηχανισμό αλλά και από εμάς τούς ίδιους...!!!!
Εμάς που αφήσαμε τον τόπο που μας γέννησε να αφανιστεί και τις ρίζες των προγόνων μας να ρημάζουν ... !!!!
Αλήθεια σαν φύγουν⚰️ καί αυτοί με τα γκρίζα μαλλιά 👵και τα ροζιασμένα χέρια✋.... τότε τι θα απομείνει????
Θα μείνει ενα τοπίο αδειανό με φόντο το γκρίζο ερημωμένο σπίτι🌫️ ,που τα πορτοπαράθυρα παρέμειναν ανοικτά ως το ηλιοβασίλεμα 🌅 της ζωής εκείνων που κατοικούσαν εκεί...❕❕❕❕
Αντίκρυ σε ένα απέραντο νεκροταφείο της  φύσης🥀 🕸️🦇🦉που θα ηχεί η μουσική υπόκρουση 🎼
των φαντασμάτων💀👻!!!
#potamoula_maits

Άνθρωποι που κουβαλάνε μια ιστορία στην πλάτη τούς.

Ο μπάρμπα Γιάννης Τσούνης αριστερά, 92 ετών σήμερα ο γηραιότερος Ποταμιώτης που βρίσκεται εν ζωή.
Οι διηγήσεις του πολλές...!!!
Διηγήσεις από τα χρόνια της νιότης του... ένας σχεδόν αιώνας πορείας στον στίβο της ζωής.
Ιστορίες από τότε ... Από εκείνα τα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου!!! Θυμάται ,αναπολεί και με  λεπτομέρειες αφηγείται.
Ο μπάρμπα Γιάννης μια πραγματική προφορική εγκυκλοπαίδεια ... Και μεις τυχεροί που συχνά τον ακούμε , στην παρέα και εκεί στο καφενεδάκι που πίνει τον καφέ του.
Ο μπάρμπα Ντρέας Αναγνωστόπουλος 74 ετών σήμερα, μια φυσιογνωμία γνωστή σε όλους μας. Αγέραστος και ακούραστος τσοπανεύει τα προβατά του. Από μικροί τον θυμόμαστε να κρατάει πάντα στα χέρια του...τι άλλο;  Τα μέσα ενημέρωσης,το ράδιο και παραμάσκαλα μια εφημερίδα!!!
Άνθρωποι που κουβαλάνε μια ιστορία στην πλάτη τούς.
Και σήμερα... ...σήμερα  που το χωριό μας ρημάζει και μαραζώνει , αυτές οι παρουσίες δίνουν λίγο #χρωμα ,  στο #γκρίζο της απώλειας των όσων έφυγαν από κοντά μας!!!!
#potamoula_maits

Η καμπάνα .... του χωριού!!!

Ο ήχος της 🎶 , άλλοτε πένθιμος 😢και άλλοτε χαρμόσυνος 😁.... ο χτύπος της αγγελιοφόρος κάποιου γεγονότος.
Η μελωδία της🎼.... προσκλητήριο στον τόπο εκείνο, που για χρόνια ολάκερα στέκεται στο ύψος της. Πιστή στο ίδιο σημείο , ακλόνητη και φυσικά αγέρωχη στο πέρασμα της ζωής!!!!
Πόσα αυτιά 👂άκουσαν τον ήχος της, πόσες φορές ανήγγειλε τον θάνατο⚰️?
Πόσοι  ανταποκρίθηκαν και έτρεξαν 🏃 στο κάλεσμα της.... ☦️Τις Κυριακές και στις γιορτές αγίων???
Η καμπάνα 🔔  χτυπά για όλους και στον καθένα μας έχει,τον δικό της αντίχτυπο μέσα στην καρδιά του. Μια πνευματική νότα 🎵 που ίσως αγγίζει τον ψυχικό μας κόσμο.....με διαφορετική έννοια !!!!
Καλή Κυριακή σε όλους!!!
#potamoula_maits

Η Κοσιά!!!

Ο μπάρμπα Ντρέας Στυλιαράς στο #χωριο στον Κελανίτη συνεχίζει να κόβει το τριφύλλι με την "Κοσιά" για να ταΐσει τα ζωντανά του...
Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι ,που έχουν μάθει να πορεύονται με τρόπο απλό και λιτό ,μέσα στην ζωή τους...!!!!
Φώτο: Γιάννης Ανδρώνης.

Η σπορά γρασιδιού!!!

Τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου 🍁🍂 ξεκίνησαν στο χωριό #ποταμούλα .... ιδανική εποχή για την σπορά βρώμης 🌾 ....η "γρασίδια" όπως σωστά επισημαίνει η @elenitsouni_13

Στάσου μύγδαλα...

Κοιτάζοντας το μικρό αυτό χεράκι , έρχεται στο νου.....Το μυθικό εκείνο « #στάσου_μύγδαλα » από την ταινία  του Βασίλη Γεωργιάδη «Κορίτσια στον ήλιο» ο αείμνηστος ηθοποιός Γιάννης Βόγλης έκανε τον τσοπάνο και κυνηγούσε την Αν Λόμπερκ στα χωράφια για να της προσφέρει αμύγδαλα.
Η προσφορά ξεκινάει από τα μικρά και ασήμαντα... όπως και στην ταινία τα καλοκαιρινά «σ' αγαπώ» ξεκινάνε τόσο απλά όπως μια χούφτα αμύγδαλα.... γιατί απλά
μια χούφτα μύγδαλα μπορεί να είναι θησαυρός...!!!!
#potamoula_maits

Η γαζομηχανη...

Μια παλιά #ραπτομηχανή που έχει στην Κατοχή της , η συγχωριανή μας Βασιλικής Π.  Ανοίγοντας το κουβούκλιο,στο αντίκρυσμα της
ο χρόνος με γύρισε χρόνια πίσω... Στην εποχή εκείνη που σε μας τους νεότερους προκαλεί δέος και θαυμασμό, αλλά  #νοσταλγία ίσως και #αναμνησεις σε αυτούς που έζησαν στο..... τότε!!!!
Τότε.... που τα κορίτσια, μάθαιναν από τις μαμάδες τους,να ράβουν τα σκισμένα ρούχα , που τα γέμιζαν λογής λογής μπαλώματα...!!! Τότε που με χαρά και ευχαρίστηση φτιάχναν της προίκας τους ,τα υφαντά...!!
Τι και αν οι ηλιαχτίδες του ήλιου ☀️ βυθίζονταν στο σκοτάδι,τα μαλλιά τους όμως φάνταζαν και πάλι σαν.... #ηλιαχτίδες κάτω από το φως του κεριού 🕯️και της λάμπας πετρελαίου ... Η κλωστή σε διάφορες αποχρώσεις🌈, έδινε χρώμα στης ζωής τους τα όνειρα.....!!!
Σημασία έχει πως σήμερα αρκετοί φροντίζουν και προσέχουν ως κόρη οφθαλμού , αντικείμενα μιας άλλης εποχής... Ίσως ξεχασμένα από τους περισσότερους και τελείως άγνωστα στους νέους και τα μικρά παιδιά.
#potamoula_maits

Κληματαριές....

Κάνοντας μια βόλτα στα σοκάκια του χωριού.... #ποταμούλα
Σίγουρα θα μπείς στον πειρασμό να κόψεις μια ρόγα από #σταφύλι ... από τις #κληματαριές που αντέχουν στο πέρασμα του χρόνου..... Με γλυκά #σταφυλια  πάνω στις κρεβατίνες των εγκαταλελειμμένων σπιτιών....

#potamoula_maits