Όταν η Ποταμούλα αναγνωρίστηκε επί Βασιλέως Παύλου Κοινότητα. (Φωτό)

Στη θέση «Λάτα» εκεί προ εξήντα (60) ετών υπήρχε συνοικισμός. Το 1920 έως το 1925 κατοικούσαν περί τις είκοσι (20) οικογένειες. Σήμερα ο συνοικισμός δεν κατοικείται και μόνο ερείπια συναντάει κανείς, εκτός από τον ναό, ο οποίος διατηρήθηκε με τη φροντίδα των ενοριτών.

O Συνοικισμός  Λάτα βρίσκεται βόρεια της Ποταμούλας και βόρειο ανατολικά της Σαργιάδας. Σύμφωνα με την παράδοση,πήρε το όνομά του από από την οικογένεια Λατομένος,που πρώτο εγκαταστάθηκε εκεί διωγμένη από κάποια άλλη περιοχή ,πιθανώς του Βάλτου.

(Η παλαιότερη φωτογραφία με το Άγιο Αθανάσιο)

Παρότι είναι βέβαιο πως ο Συνοικισμός αυτός είναι πολύ παλιός,δεν υπάρχουν τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία για τον προσδιορισμό του χρόνου ιδρυσής του.Υπάρχει όμως απέναντι από το χωριό μια πηγή από την οποία ,κατά μαρτυρίες έπαιρναν νερό οι κάτοικοι του Συνοικισμού Λάτα και στην οποία υπάρχει επιγραφή με τη χρονολογία 1780 μ.χ.

Τη χρονολογία προφανώς χτίστηκε και αξιοποιήθηκε η πηγή,ενώ ο Συνοικισμός είναι πολύ παλαιότερος. Τόσο οι ενδείξεις που υπάρχουν ,όσο και τα ιστορικά στοιχεία,δείχνουν πως η Λάτα αναπτύχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της περιφέρειάς της.Μέχρι το 1912 είχε Παρεδρία,με τελευταίο Πάρεδρο τον Φώτιο Καδούλα.
Μετά το 1912 όμως,που οι Δήμοι και οι Παρεδρίες αντικαταστάθηκαν από τις Κοινότητες,η Λάτα εντάχθηκε στην Κοινότητα Σαργιάδας ,στην οποία ανήκε μέχρι το 1950.

Φωτό: Βασίλης Φ. Τσούνης

Τη χρονιά αυτή αποσπάστηκε από την Κοινότητα Σαργιάδας και  μαζί με τούς Συνοικισμούς Ποταμούλα και Κελανίτη,αποτέλεσαν την Κοινότητα Ποταμούλας.

Στη Λάτα το 1920-1925 κατοικούσαν περί τις είκοσι οικογένειες,ενώ σήμερα (1986) ο Συνοικισμός δεν κατοικείται,γιατί οι λίγοι κάτοικοί του μετοίκησαν στην Ποταμούλα.Έτσι μόνο ερείπια συναντάει κανείς σήμερα εκεί,εκτός από τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου ,ο οποίος αν και πολύ παλαιός (άνω των 300 ετών) διατηρήθηκε με την φροντίδα και τις προσπάθειες των πιστών,σε πολύ καλή κατάσταση και λειτουργεί έως σήμερα.

(Από το βιβλίο ”Σαργίαδα”)

Ποταμούλα:Πλήρης ημερών απεβίωσε μπάρμπα Σταύρος Ανδρώνης.

 Σε ηλικία 95 ετών εκοιμήθη ο συγχωριανός Σταύρος Θ. Ανδρώνης.

φωτό αρχείου

Γεννηθείς το 1926 έφυγε από κοντά μας χθες,ένας από τούς γηραιότερους Ποταμιώτες.
Η νεκρώσιμος ακολουθία θα τελεστεί αύριο Παρασκευή στις 12:00 στον Ιερό Ναό Αγ.Γεωργίου Ποταμούλας.
Αιωνία τού η μνήμη.

Μία μέρα στο χωριό ...εν κινήσει...🚜💨

 

Η ζωή ανέμελα.... στο παγκάκι κάθεται!!!!

 

Ονειροπόλα ταξίδια και περιηγήσεις σε ένα κόσμο που είναι αρμονικά πλασμένος, χωρίς γκρίζες αποχρώσεις!!!

Στιγμές ζωής που η κλεψύδρα ⌛ της δεν έχει διάρκεια ... καθώς η καθημερινότητα δεν αφήνει περιθώρια να γνωρίσουν τη χαρά της ζωής και να απολαύσουν την ξεγνοιασιά της παιδικής ηλικίας. 

Τα σύγχρονα «χρόνια της αθωότητας» απειλούνται "ανηλεώς" από άγχη νέας γενιάς...  που στα λίγα τετραγωνικά ενός διαμερίσματος γίνεται απειλή στην ψυχοσύνθεση τους!!!

Μία δόση εκτόνωσης ....στης φύσης το καταφύγιο, είναι αυτό που θα δώσει ανάσα στην ασφυκτική τους πίεση!!!!

 Παιδιά μεγαλώνουν σε άλλους ρυθμούς, περικυκλωμένα από την ψηφιακή τεχνολογία. Από νηπιακή ηλικία πλέον προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα.Η αλάνα σήμερα έχει μετατραπεί σε ένα δωμάτιο,πού εκεί συναντά πλέον τούς διαδικτυακούς τού φίλους.Τα αγνά και ανέμελα παιδικά παιχνίδια έχουν  αντικατασταθεί από τάμπλετ και κινητά. Οι φωνές και τα γέλια έχουν χαθεί στην σιωπή  του πληκτρολογίου και της αφής. Βουβά παιδιά με την μελαγχολική τους διάθεση,  ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.

Και αναρωτιέται κανείς...που θα οδηγήσει τα παιδιά μας και όχι μόνο,χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης?

Μήπως πρέπει να μας προβληματίζει αυτή η "εθιστική" τάση από μικρούς και μεγάλους,πού οδηγεί στην απομόνωση και αποξένωση?

Η κλεψύδρα ⌛ ας μετρήσει και στιγμές με τα παιδιά μας ...

Μία αγκαλιά, ένα φιλί...μια βόλτα που θα σου δώσει χρόνο να μιλήσεις και να σου μιλήσει ,μια ζωγραφιά που στο αντίκρυσμα της  θα δείχνει τον κόσμο που αρμόζει στα παιδικά τους μάτια !!!

Η #ζωη_ειναι_στιγμές και όταν αυτές τις περνάς με τα μικρά  αγγελούδια σου... σίγουρα όλα παίρνουν θετική τροπή και φέρνουν την ανατροπή στα κακώς κείμενα!!!

✍️ #potamoula_maits 📸

https://www.instagram.com/p/CKPVAWiAWjN/?igshid=1o76if1rov4qh

Ένα λαμπρό συλλείτουργο σήμερα στον Άη Γιώργη. (Φωτό).

 

Ανήμερα του Αγίου Ευθυμίου σήμερα και λόγω καιρικών συνθηκών η Θεία Λειτουργία δεν τελέστηκε στο ομώνυμο εξωκλήσι του Αγίου Ευθυμίου, αλλά στον κεντρικό Ιερό Ναό του χωριού μας Άγιο Γεώργιο. Όπου συγκινητική ήτο, καθώς έλαβε μέρος και ο ιεροδιάκονος Φώτιος Σωφρόνης ,ο οποίος διακονεί στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αγρινίου. Ιερατικό φυτώριο του χωριού μας και ο όγδοος κατά σειρά Ποταμιώτης Ιερέας !!!!

Τιμή για το χωριό μας, αλλά και συγκίνηση για τον εφημέριο μας πατήρ Ευστάθιο που σήμερα συλλειτούργησε στο Ιερό θυσιαστήριο με ένα από τα παιδιά που από νηπιακής ηλικίας δίπλα του  γαλουχήθηκε και ποτίστηκε με τα νάματα της φιλακόλουθης μυστηριακής ζωής .

Στο αναλόγιο έψαλε ο μέχρι πρότινος ψάλτης του χωριού Αλέξανδρος Σωφρόνης αδερφός του Διακόνου, που σήμερα κοσμεί το αναλόγιο σε κεντρικό Ναό της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου !!! 

Δυο παιδιά της πατρώας γης, που αποτελούν φωτεινό παράδειγμα ... από καρδιάς εύχομαι ο Άγιος Γεώργιος Πολιούχος και προστάτης μας να τούς χαρίζει υγεία πνευματική και σωματική και όπως ο απόστολος Παύλος λέγει: «Γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε» (Α΄ Κορ. ΙΣΤ΄ 13).

Φωτό από την Θεία Λειτουργία.

✍️#Potamoula_maits

Η ζωή στιγμές είναι....

 https://www.facebook.com/100006631627794/posts/3038887396342285/

Η κουραστική μέρα ,  εμφανείς στα δακτυλικά του αποτυπώματα... Κατάκοπος γύρισε στο φτωχικό του 🏡 λίγο πριν ο ήλιος ☀️ δύσει .. 🌅.

Καθώς άνοιξε την πόρτα η όλο σκόνη αγκαλιά γέμισε απ' της φαμήλιας του👩‍👧‍👦,το παιδικό ηχόχρωμα!!!

Μετά το ζεστό ντουζ🚿, ακολούθησε η πολυθρόνα κοντά στο τζάκι🔥 το καταφύγιο που θα ξαπωστάσει την ταλαιπωρημένη υπάρξη του...απολυθωμένος άρχισε με ευλάβεια το τσιγάρο να στρίβει🚬 ,  ρουφηξε  μια ανάσα  χαλάρωσης!!!

Ο καπνός που φύσηξε💨 με αναστεναγμό ένα "γιατί" βασανισμένο έγραψε ...

"Καταραμένη φτώχεια....'' μονολόγησε  και η στάχτη έπεσε στο πάτωμα , όπως και οι ελπίδες του για ένα καλύτερο αύριο!!!

Το μυαλό του τράπηκε σε φυγή🚀 και από την ζεστή θράκα ίσα που δεν αποκοιμήθηκε ...

Ξάφνου, της ζωής το νόημα αντίκρισε μπροστά του...η φαμηλια έστεκε αντάμα👨‍👩‍👧‍👦,η αξία που πολλές φορές δεν εκτίμησε. Οικογενειακές στιγμές, θησαυρός💰 στα πόδια του, που τότε αντιλήφθηκε ότι έχει!!!!

Και γεμάτος ενθουσιασμό και αισιοδοξία είπε:

...αλήθεια, πιστεύω ότι ανακάλυψα την πραγματική έννοια της  ζωής , υπάρχει στις #στιγμές της!!!

✍️ #potamoula_maits 📸

Τα Θεοφάνεια σήμερα.... χρόνια πολλά Ποταμιώτες!!!!

«Εορτάζουμε τα Θεοφάνια,μία λαμπρή εορτή της Χριστιανοσύνης.Σε καιρούς δύσκολους, σαν τους σημερινούς, όπου μέσα στον κόσμο έχει φωλιάσει η ανησυχία και ο φόβος....ο εορτασμός των Φώτων ας αποτελέσει φωτεινό ορόσημο για τη νέα χρονιά.

Ας αποτελέσει την απαρχή για μία πορεία προς την κανονικότητα της ζωής μας, ευημερίας , προόδου και την προσπάθειας όλων μας, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που μας ταλανίζουν.... !!!

Με πίστη, ελπίδα και αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον.

Χρόνια πολλά σε όλους,με Υγεία  και Φωτισμό στις καρδιές μας.»

#potamoula_maits 

Ο Σταυρός που για δεκαετίες αγιάζει τα ύδατα...

Στον Άγιο Γεώργιο Ποταμούλας.

Όπως και σήμερα ....για άλλη μια φορά ακόμα αξιωθήκαμε να προσκυνήσουμε!!!

“Σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις….”

 

Σπουδαία κίνηση του προέδρου Τ.Κ. Ποταμούλας Δημήτρη Ανδρώνη

Ημέρες αγάπης και προσφοράς και ο Δημήτρης Ανδρώνης ως πρόεδρος της κοινότητας Ποταμούλας Δήμου Αγρινίου,το έκανε πράξη!!!

Μοίρασε ευχές και Βασιλόπιτες μέσα σε κλίμα αισιοδοξίας, αγάπης και χαράς αλλά με υγεία και ασφάλεια ....σε οικογένειες με ανήλικα τέκνα , που ζούν στο χωριό αλλά και στο Αγρίνιο!!!

"Εύχομαι το 2021 να φέρει υγεία και ευτυχία στην οικογένειά σας .ΚΑΛΗ ΧΡΌΝΙΑ".

Δημήτριος Ι. Ανδρώνης .

 Πρόεδρος Κοινότητας Ποταμούλας.

 

Απεβίωσε η Σαλώμη Ανδρώνη.

 

ΚΗΔΕΙΑ
ΣΑΛΩΜΗ
ΧΗΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ
ΑΝΔΡΩΝΗ
ΕΤΩΝ 81
Θανούσα κηδεύουμε ΣΑΒΒΑΤΟ 26/12/2020
στον ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥΛΑΣ και ώρα 1:00 μμ.
Η σορός θα βρίσκεται στον Ιερό Ναό από ώρα 12:30 μμ.
ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ
ΤΑ ΑΝΙΨΙΑ ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ
Στην κηδεία επιτρέπεται η παρουσία μόνο των
στενών συγγενών της εκλιπούσης.

Αιώνια η μνήμη αυτής.

Αύριο Χριστούγεννα.... κάποτε στο χωριό!!!!

 Εγώ θα γιορτάσω, και αυτά τα Χριστούγεννα, από μακριά, όσο κοντά κι αν βρεθώ στην τύρβη της χριστουγεννιάτικης εορταστικής αφασίας. Να μη βλέπω δεν μπορώ. Να μην ακούω, όμως, τα καταφέρνω. Ίσως γιατί ηχούν στ’ αυτιά μου μυστικά, τις ημέρες αυτές, οι καταβασίες, σε πρώτο ήχο, των Χριστουγέννων: «Χριστός γεννάται, δοξάσατε! Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε…».

Έτσι τηρώντας το έθιμο πού σχεδόν ξεπερνά έναν αιώνα όπως συνηθίζεται στα χωριά μας,η πρώτη καμπάνα να χτυπά χαρμόσυνα  στις 4:00 το πρωί προφανώς για να αναπαριστά την νυχτερινή «έλευση – γέννηση του Κυρίου». Η νυχτερινή λειτουργία των Χριστουγέννων, αναμένονταν με μεγάλη λαχτάρα, έπειτα από 40ήμερη νηστεία και προσευχή..

Όπως θυμούνται και οι παλαιότεροι και μας διηγούνται,την νύχτα των Χριστουγέννων αποβραδίς ετοιμάζονταν οι Ποταμιώτες  για τη νυχτερινή λειτουργία: Τα καινούργια κοστούμια, τα χοντρά παλτά, οι κάπες, τα παπούτσια, οι γραβάτες και οι τραγιάσκες περίμεναν καθαρά στις ξύλινες κρεμάστρες  και όταν χτυπούσε η πρώτη καμπάνα στις 4:00 το πρωί, πετάγονταν όλοι, μικροί μεγάλοι από τα στρωσίδια τους για να ντυθούν και να τραβήξουν για την εκκλησία του Αϊ Γιώργη. Το χριστουγεννιάτικο – χειμωνιάτικο βράδυ ήταν θεοσκότεινο τα μονοπάτια και οι δρόμοι του χωριού μας,πλημμύριζαν από κόσμο με αναμμένα λυχνάρια και πυρσούς,  πού κουνούσαν ρυθμικά δεξιά και αριστερά,έτσι ώστε να μπορούν να βλέπουν όσοι ακολουθούσαν, καθώς κατευθυνόταν  προς  τον ιερό ναό του χωριού μας .

Ο κόσμος ζούσε και ένοιωθε τότε πολύ περισσότερο την πνευματική έννοια των Χριστουγέννων.

Χρόνια Πολλά και αύριο με υγεία....

Χριστούγεννα.... στις καρδιές μας!!!

Πλησιάζει η γιορτή που μέσα σε αυτή την "δύνη".... Σου δίνει την χαρά του να δίνεις και να μοιράζεσαι. Αντηχεί στα αυτιά σου η  ηχώ της μαγικής μελωδία...μιας μελωδίας από τα  κάλαντα των Χριστουγέννων !!! Χριστουγεννιάτικα δέντρα που δίνουν αυτές τις μέρες συντροφιά και ζεστασιά στης μοναξιάς το κρύο .

Μέρες οικογενειακής θαλπωρής που σκορπάει σε όλα τα μήκη και πλάτη το μήνυμα της αγάπης και της φιλίας!!!!

ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ η γιορτή των παιδιών...μα και των ηλικιωμένων,ημέρες προσφοράς , αγάπης και αλληλεγγύης ...!

Μα όμως είναι και μία Δεσποτική εορτή που μιλά στην καρδιά όλων μας... μία εορτή που έχει μεγάλη αξία , όπου από ένα άσημο χώρο της φάτνης ,  αναγεννάται σε όλους μας ένα πνευματικό μήνυμα  ελπίδας και αισιοδοξίας .

Πολλοί από εμάς μένουμε  στους φανταχτερά και πλούσιους σε χρώματα στολισμούς των δένδρων και των σπιτιών μας, πολλοί επειδή νοιώθουν την ανάγκη να το κάνουν, μερικοί μόνο από μία καθαρή επίρροια κουλτούρας. 

Όλα έχουν σημασία και καλώς πράττει ο καθένας  !!! Αλλά μεγαλύτερη σημασία έχει εάν έχουμε καθαρίσει το είναι μας  από τα  βαρίδια της ψυχής  και έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα για να υποδεχτούμε το θείο βρέφος μέσα στις καρδιές μας.

Αν ναι!!!! Τότε  η πραγματική έννοια του εορτασμού των Χριστουγέννων αυτή είναι.....!!!!

Διανύουμε την εβδομάδα της  πρό  Γεννήσεως...

Και εύχομαι ολόψυχα να εορτάσουμε όλοι με υγεία, αγάπη και χαμόγελα....και κυρίως πνευματική ανάταση!!!!!

Έτσι ώστε να βγούμε αλώβητοι μέσα από αυτή την δίνη που βιώνουμε .....

Με εν Χριστώ αγάπη Τσιτσιβός Χαράλαμπος !!!!

#potamoula_maits

https://www.instagram.com/p/CJEVSt-gBnC/?igshid=1hkx96c0edtn6

Καλό απόγευμα Κυριακής από το χωριό...

Ο Άγιος Γεώργιος ο προστάτης και πολιούχος του χωριού μας....

Ένα κεράκι στην χάρι του , ίσως φέρει την ψυχική γαλήνη που αναζητά ο καθένας μας!!!

 

Η Ποταμούλα πενθεί: έφυγε ένας αξιαγάπητος άνθρωπος!

Δεν συμπληρώθηκαν επτά μήνες από την απώλεια του Γιώργου Β. Ανδρώνη που σε ηλικία 72 ετών έφυγε από κοντά μας...

Η μοίρα υπήρξε αδυσώπητη για άλλη μια φορά, καθώς σήμερα έφυγε από κοντά μας και έσβησε το χαμόγελο του

 αδερφού του Δημήτρη Β. Ανδρώνη σε ηλικία 66 ετών.

 Για όσους γνωρίζαμε τον Τάκη απευθύνουμε τον ύστατο χαιρετισμό σε έναν πράο άνθρωπο ,με ακέραιο χαρακτήρα. Έναν αγαπημένο συγχωριανό , φίλο και συγγενή που έφυγε από κοντά μας τόσο απρόσμενα!Για όλους εμάς η σημερινή ημέρα αποτελεί ημέρα θλίψης μα και προσευχής ο θεός  "ἐν σκηναῖς δικαίων τάξαι, ἐν κόλποις Ἀβραάμ ἀναπαύσαι" και να ευχηθούμε από καρδιάς δύναμη και κουράγιο στην οικογένεια του!

Καλό ταξίδι !!!!

#potamoula_maits

Ποίημα potamoula maits "Ποταμούλα το χωριό μου"

Όσοι από εμάς βρίσκονται  μακριά από το αγαπημένο χωριό τους, δεν έσβησε στιγμή η αγάπη, η νοσταλγία, η θύμηση της πατρικής γης. Εκείνη  τη ζεστασιά του πατρικού σπιτιού ,που δύσκολα μπορεί να αψηφήσει ο νους. Ιερές μορφές , σεβάσμιες του γέρου πατέρα και της γριάς μάνας  , πού τα αδύναμα πλέον χέρια τούς , είναι μια στοργική φιλόξενη αγκαλιά που χωράει όλη την ύπαρξή σου. Πρόσωπα αγαπημένα και προσφιλή των αδελφών, συγγενών,φίλων και χωριανών... Συνοδοιπόροι στο διάβα των παιδικών χρόνων, μια ανάμνηση της ξένοιαστης ζωής του χωριού , η γειτονιά και οι αλάνες από το παιδικό ηχόχρωμα και τα ανέμελα παιχνίδια , νότες νοσταλγίας ηχούν με χαρμολύπης συναισθήματα . Οι ρεματιές , οι τρεχούμενες βρύσες,τα βαθύσκιωτα πλατάνια ,τα ξωκλήσια και οι καφενέδες .... μένουν εκεί αναλλοίωτα  περιμένοντας εσένα, εμένα και τον κάθε περαστικό!!!!

Ιερά χώματα που γέννησαν τούς προγόνους Ποταμιώτες και μέσα στα ίδια χώματα επιθυμούν να ξαποστάσουν....!!!!

Αυτή η έμφυτη αγάπη και νοσταλγία προς την γενέτειρα γη... ήταν η αιτία έμπνευσης του παρακάτω ποιήματος!!!

Πάνω στην Εθνική οδό Αγρινίου-Καρπενησίου

εκεί στην ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου - Αγ. Βλάσιου

Συναντάς ένα χωριό με ομορφιά και θέα 

και όποιος διαβάτης σταματά περνά πολύ ωραία.

ΠΟΤΑΜΟΥΛΑ λέγεται για όσους δεν γνωρίζουν, 

του Ζέρβα δύο ποταμοί στη μέση τη χωρίζουν.

Πέντε τα χιλιόμετρα απόσταση την έχει,
είκοσι χιλιόμετρα από τ'Αγρίνιο απέχει.

Λεπτομερώς σας έδωσα την γεωγραφική του θέση,

λέω απλά και μην τυχόν στον δρόμο σας αν πέσει.

Πάμπολες οι ομορφιές και απέριττα τα κάλλη,

που υπάρχουν θα σας πω λεπτομερώς και πάλι.

Όταν μπαίνεις στο χωριό βλέπεις βουνά Λαγκάδια,

βλέπεις πλατάνια όμορφα και πολλά λιβάδια.

Μεγάλη ράχη και ΤΣΟΥΓΚΡΙ αγέρωχα όπως πάντα,
 μοναδικό  έχει αγνάντεμα η λίμνη απο τα Σάντα.

Στης ΛΑΤΑΣ το παλιό χωριό υπάρχει ο Αη Θανάσης,
αν πας με ποδαρόδρομο θες μια ώρα για να φτάσεις.

Ξωκλήσσια έχει τον Αη Λια έχει τον Αη Θύμιο,
του μακαριστού παπα-Ιωακείμ είναι κι'αυτά ενθύμιο.

Η Ποταμούλα σαν χωριό έχει επτά  εκλησσίες, 

που με κόπο φτιάχτηκαν και πολλές θυσίες.

Ο Άγιος Γεώργιος πολιούχος και Προστάτης,

που χρόνια εφημέριος είναι ο παπα-Στάθης.

Τα καφενεία είναι πολλά και οι ψησταριές επίσης,

τσιπουράκι και καφέ ή αν θες κάτι να τσιμπήσεις.

Το θέατρο Οδύσσειον που είναι στα αμπελάκια,

οι βρύσες εκεί στις Μαραγκές και πέρα στα Γαβράκια.

Η Ποταμούλα αδερφέ έχει καλούς ανθρώπους,

που δείχνουν την αγάπη τους με χίλιους δύο τρόπους.

Αυτά είχα να σας πω μην σας κουράζω άλλο,

είναι χωριό μοναδικό το λέω κι ας υπερβάλω....!!!

Potamoula Maits 2012