Αύριο Χριστούγεννα.... κάποτε στο χωριό!!!!

 Εγώ θα γιορτάσω, και αυτά τα Χριστούγεννα, από μακριά, όσο κοντά κι αν βρεθώ στην τύρβη της χριστουγεννιάτικης εορταστικής αφασίας. Να μη βλέπω δεν μπορώ. Να μην ακούω, όμως, τα καταφέρνω. Ίσως γιατί ηχούν στ’ αυτιά μου μυστικά, τις ημέρες αυτές, οι καταβασίες, σε πρώτο ήχο, των Χριστουγέννων: «Χριστός γεννάται, δοξάσατε! Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε…».

Έτσι τηρώντας το έθιμο πού σχεδόν ξεπερνά έναν αιώνα όπως συνηθίζεται στα χωριά μας,η πρώτη καμπάνα να χτυπά χαρμόσυνα  στις 4:00 το πρωί προφανώς για να αναπαριστά την νυχτερινή «έλευση – γέννηση του Κυρίου». Η νυχτερινή λειτουργία των Χριστουγέννων, αναμένονταν με μεγάλη λαχτάρα, έπειτα από 40ήμερη νηστεία και προσευχή..

Όπως θυμούνται και οι παλαιότεροι και μας διηγούνται,την νύχτα των Χριστουγέννων αποβραδίς ετοιμάζονταν οι Ποταμιώτες  για τη νυχτερινή λειτουργία: Τα καινούργια κοστούμια, τα χοντρά παλτά, οι κάπες, τα παπούτσια, οι γραβάτες και οι τραγιάσκες περίμεναν καθαρά στις ξύλινες κρεμάστρες  και όταν χτυπούσε η πρώτη καμπάνα στις 4:00 το πρωί, πετάγονταν όλοι, μικροί μεγάλοι από τα στρωσίδια τους για να ντυθούν και να τραβήξουν για την εκκλησία του Αϊ Γιώργη. Το χριστουγεννιάτικο – χειμωνιάτικο βράδυ ήταν θεοσκότεινο τα μονοπάτια και οι δρόμοι του χωριού μας,πλημμύριζαν από κόσμο με αναμμένα λυχνάρια και πυρσούς,  πού κουνούσαν ρυθμικά δεξιά και αριστερά,έτσι ώστε να μπορούν να βλέπουν όσοι ακολουθούσαν, καθώς κατευθυνόταν  προς  τον ιερό ναό του χωριού μας .

Ο κόσμος ζούσε και ένοιωθε τότε πολύ περισσότερο την πνευματική έννοια των Χριστουγέννων.

Χρόνια Πολλά και αύριο με υγεία....