Το ξωκλήσι του Αι Θανάση-Το ιστορικό του Συνοικισμού Λάτας....

Το εξωκλήσι του Άη Θανάση είναι χτισμένο σε μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους,  ξαπλώνει νωχελικά μέσα στο καταπράσινο τοπίο.

Βρίσκεται βορειοδυτικά του χωριού σε βουνοπλαγιά στη θέση «Λάτα». Εκεί προ εξήντα (60) ετών υπήρχε συνοικισμός. Το 1920 έως το 1925 κατοικούσαν περί τις είκοσι (20) οικογένειες. Σήμερα ο συνοικισμός δεν κατοικείται και μόνο ερείπια συναντάει κανείς, εκτός από τον ναό, ο οποίος διατηρήθηκε με τη φροντίδα των ενοριτών.

O Συνοικισμός  Λάτα βρίσκεται βόρεια της Ποταμούλας και βόρειο ανατολικά της Σαργιάδας. Σύμφωνα με την παράδοση,πήρε το όνομά του από από την οικογένεια Λατομένος,που πρώτο εγκαταστάθηκε εκεί διωγμένη από κάποια άλλη περιοχή ,πιθανώς του Βάλτου.

(Η παλαιότερη φωτογραφία με το Άγιο Αθανάσιο)

Παρότι είναι βέβαιο πως ο Συνοικισμός αυτός είναι πολύ παλιός,δεν υπάρχουν τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία για τον προσδιορισμό του χρόνου ιδρυσής του.Υπάρχει όμως απέναντι από το χωριό μια πηγή από την οποία ,κατά μαρτυρίες έπαιρναν νερό οι κάτοικοι του Συνοικισμού Λάτα και στην οποία υπάρχει επιγραφή με τη χρονολογία 1780 μ.χ.

Τη χρονολογία προφανώς χτίστηκε και αξιοποιήθηκε η πηγή,ενώ ο Συνοικισμός είναι πολύ παλαιότερος. Τόσο οι ενδείξεις που υπάρχουν ,όσο και τα ιστορικά στοιχεία,δείχνουν πως η Λάτα αναπτύχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της περιφέρειάς της.Μέχρι το 1912 είχε Παρεδρία,με τελευταίο Πάρεδρο τον Φώτιο Καδούλα.

Μετά το 1912 όμως,που οι Δήμοι και οι Παρεδρίες αντικαταστάθηκαν από τις Κοινότητες,η Λάτα εντάχθηκε στην Κοινότητα Σαργιάδας ,στην οποία ανήκε μέχρι το 1950.Τη χρονιά αυτή αποσπάστηκε από την Κοινότητα Σαργιάδας και  μαζί με τούς Συνοικισμούς Ποταμούλα και Κελανίτη,αποτέλεσαν την Κοινότητα Ποταμούλας.

Στη Λάτα το 1920-1925 κατοικούσαν περί τις είκοσι οικογένειες,ενώ σήμερα (1986) ο Συνοικισμός δεν κατοικείται,γιατί οι λίγοι κάτοικοί του μετοίκησαν στην Ποταμούλα.

 Έτσι μόνο ερείπια συναντάει κανείς σήμερα εκεί,εκτός από τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου ,ο οποίος αν και πολύ παλαιός (άνω των 300 ετών) διατηρήθηκε με την φροντίδα και τις προσπάθειες των πιστών,σε πολύ καλή κατάσταση και λειτουργεί έως σήμερα.  

(Από το βιβλίο ''Σαργίαδα'')

 Ο ρυθμός του ναού είναι μονόκλιτος βασιλική. Οι διαστάσεις του ναού είναι 7,00 μ μήκος και 

5,00 μ πλάτος.

 Στο προαύλιο του ναού υπάρχουν παλαιοί τάφοι.
Για το potamoula news Τσιτσιβός Χαράλαμπος.

Ζωή στο χωριό :Η φωτογραφία, του potamoula News, που απέσπασε πάνω από 1000 like.

Ζωή στο χωριό, Μία σελίδα στο Facebook με χιλιάδες φίλους από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, που σε ταξιδεύει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. 

Όπως αναφέρει:Μια σελίδα που θα μας ταξιδέψει σε περασμένες δεκαετίες, σε θολές αλλά όχι ξεχασμένες αναμνήσεις και σε μαγικά παιδικά όνειρα.....

https://m.facebook.com/ZoiStoHorio/?ref=bookmarks,η σελίδα λοιπόν   δημοσίευσε και μια δική μας φωτογραφία,που απέσπασε πάνω από 1000 like και 149 κοινοποιήσεις... 

ΕΘΝΙΚΟΣ "ΚΑΡΟΔΡΟΜΟΣ" Η ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ!

 Καρόδρομος έχει καταντήσει η αποκαλούμενη -και μάλιστα σοβαρά -εθνική οδός Αγρινίου Καρπενησίου,στο κομμάτι που αυτή διέπει τα Παρακαμπύλια τουλάχιστον,αφού από κει και στο εξής δεν έχουμε μαρτυρίες.

Αν στον καρόδρομο τα συμπαθή τετράποδα που οδηγούν την άμαξα, ενστικτωδώς οδηγούν τον αμαξά από τις πιο ομαλές διαδρομές αποφεύγοντας τις κακοτοπιές,στην σημερινή εποχή,το αυτοκίνητο δυστυχώς δεν μπορεί να ενεργήσει,έτσι.

Ίσως το αυτοκίνητο του μέλλοντος,αλλά σήμερα όχι.

Ο δρόμος Αγρινίου Καρπενησίου. η κατ΄ ευφημισμόν εθνική οδός πέρασε από σαράντα κύματα υποσχέσεων ,που ξεκινούσαν από την απλή βελτίωση της έως μια νέα υπερσύγχρονη οδική κατασκευή η οποία θα έφερνε και την σχετική ανάπτυξη στην περιοχή μας.

Κι επειδή τελευταία από κωλυσιεργίες, γραφειοκρατία και έλλειψη ενδιαφέροντος όλων των εκλεγμένων και μη του νομού μας χάθηκε η ευκαιρία ένταξής σε Ευρωπαικό  πρόγραμμα ,"μιας και λεφτά δεν υπάρχουν στα δημόσια ταμεία" ,όπως είπε ο αρμόδιος υπουργός στην περσινή συνάντηση με τους τοπικούς φορείς,μιας νέας κατασκευής,κι επειδή χορτάσαμε από υποσχέσεις όλα αυτά τα χρόνια,τουλάχιστον ας γίνει το αυτονόητο,που δεν είναι άλλο από την καλή συντήρηση του ήδη υπάρχοντος οδικού δικτύου.

Ο αναγνώστης που μας έστειλε τις παρακάτω φώτο μας είπε χαριτολογώντας "ότι ο δρόμος μέχρι την Ποταμούλα σε αρκετά σημεία έχει λακκούβες, οι οποίες μπορούν να καταπιούν αμάξι δεν φαίνονται ειδικά την νύχτα ,και αν πέσεις μέσα πρέπει να πας για σπονδυλοδεσία αφού το βάθος τους φτάνει και έως 30 πόντους."

Η ίδια κατάσταση είναι σε όλο το οδικό δίκτυο και όσοι τον διαβαίνουν συχνά είναι γνωρίζοντες και αυτόπτες!Απομένει να κάνουν την ίδια διαδρομή και οι αρμόδιοι, και να δουν  "ιδίοις όμμασι" το μέγεθος του ξεχαρβαλώματος της κατά τ άλλα εθνικής οδού.

Η εγκατάλειψη δεν έχει προηγούμενο,αφού ούτε τα χαντάκια  είναι καθαρισμένα με αποτέλεσμα τα νερά να ρέουν ελεύθερα στο δρόμο και όταν η θερμοκρασία πέφτει,ξεφυτρώνει παγετός από το πουθενά!Κι αν ο ντόπιος είναι ήδη "ψυλλιασμένος"  στα επικίνδυνα σημεία στον ταξιδιώτη αυτό μπορεί  να αποβεί μοιραίο. 

Γνωστό βέβαια είναι σε όλους τους κατοίκους ότι κατά καιρούς, σε πολλά σημεία στην Κράψη και προς Γέφυρα επισκοπής αλλά και σε άλλα σημεία υπάρχουν μικρές κατολισθήσεις και ο οδηγός θα πρέπει να κάνει επικίνδυνους ακροβατισμούς να  αποφύγει τους μικρούς και μεγάλους βράχους,λόγω ανυπαρξίας εργασιών  στα υποστηρικτικά έργα!

Να υπενθυμίσουμε στους αρμοδίους ότι πέραν από την φθορά των αυτοκίνητων,τον δρόμο τον χρησιμοποιούν κυρίως υπερήλικες,οι οποίοι επιβαρύνουν κατά πολύ το ήδη καταπονημένο μυοσκελετικο τους σύστημα,και όντως η σπονδυλοδεσία που ανέφερε ο αναγνώστης θα είναι μια πραγματικότητα!

Οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές και αφορούν όλο το μήκος του δρόμου!

http://parakampylianews.blogspot.gr

Ποταμούλα:Με πλήθος κόσμου ο Εορτασμός των Θεοφανείων στο χωριό μας...

«Επεφάνης σήμερον τη οικουμένη και το Φως Σου Κύριε εσημειώθη εφ΄ ημάς εν επιγνώσει υμνούντας Σε Ήλθες εφάνης το Φως το απρόσιτον».

Χαρούμενα, θριαμβευτικά και ελπιδοφόρα, τα Θεοφάνεια κλείνουν το Δωδεκαήμερο των Εορτών, που «άνοιξε» την παραμονή των Χριστουγέννων.

Με λαμπρότητα και πλήθος πιστών τελέστηκε η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία  σήμερα εορτή των Θεοφανείων,από τον εφημέριο μας πατήρ Ευστάθιο Τσιτσιβό στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ποταμούλας.Στο τέλος τής πανηγυρικής θείας λειτουργίας,ο πατήρ Ευστάθιος σαφώς συγκινημένος είπε:«Η ψυχή μού σήμερα χαίρετε και η καρδιά μου αγάλεται,πού σας βλέπω όλους σήμερα εδώ...ο ναός να είναι γεμάτος από πιστούς από το χωριό μας και και τούς συνοικισμούς.Χρόνια πολλά και ευλογημένα εύχομαι σε όλους»

 Φεύγοντας από την Εκκλησία οι περισσότεροι βρίσκουν καταφύγιο στα καφενεία του χωριού για τον καθιερωμένο ''απολείτουργο'' καφέ και στην συνέχεια φυσικά το τσίπουρο.Σ'ένα από αυτά βρέθηκαν μερικοί συντοπίτες μας...

Σε καιρούς δύσκολους, σαν τους σημερινούς, όπου μέσα στον κόσμο έχει φωλιάσει η ανησυχία,ο εορτασμός των Φώτων ας αποτελέσει φωτεινό ορόσημο για τη νέα χρονιά.
Ας αποτελέσει την απαρχή για μία πορεία ανάπτυξης, ευημερίας , προόδου και την προσπάθειας όλων μας, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που απασχολούν τον τόπο μας , με πίστη, ελπίδα και αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον.Το potamoula news σας εύχεται Χρόνια πολλά...και ευλογημένα..

Η επιβλητική γέφυρα Φραγκόσκαλας που προκαλεί δέος στο διερχόμενο.(Φώτο-Ιστορία).

  Η Γέφυρα Φραγκόσκαλας και η Ιστορία της. 

  (Γράφει συγχωριανος μας Δημήτριος Ι. Τσούνης)
Μέσω email πού μας έστειλε,μαζί με τις όμορφες φωτογραφίες,της επιβλητικής γέφυρας..τον οποίο και ευχαριστούμε. 

      Στο 20ο χιλιόμετρο της Ε.Ο. Αγρινίου - Καρπενησίου στον ποταμό Ζέρβα (παραπόταμο του Αχελώου) στέκει αγέρωχο ένα από τα μεγαλύτερα τοξοτά γεφύρια της περιοχής που συνδέει την περιοχή του Αγρινίου με τον πρώην Δήμο Παρακαμπυλίων.

      Οι διαστάσεις της γέφυρας είναι 20 μέτρα μήκος, 5 μέτρα πλάτος (το ύψος της δεν μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς λόγω των αδρανών υλικών που έχει εναποθέσει το ποτάμι στην κοίτη του).

      Ακριβή χρονολογία κατασκευής δεν γνωρίζουμε, ενώ η επόμενη μεγάλη γέφυρα της οδού στο 21,5 χιλιόμετρο στη θέση Χελιμούδια Ποταμούλας Αγρινίου κατασκευάστηκε με βεβαιότητα το έτος 1929. Η οδός Αγρινίου - Καρπενησίου σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες άρχισε να κατασκευάζεται το έτος 1912. Τα έτη 1948-1949 από τον 711 Λόχο Μηχανικού του Ε.Σ. κατασκευάστηκε το τελευταίο τμήμα του Νομού Αιτωλοακαρνανίας από την περιοχή Ακριδαίικα μέχρι τη Φραγκίστα Ευρυτανίας. 

      Από τη γέφυρα το πρώτο αυτοκίνητο πέρασε μετά το έτος 1930 με οδηγό τον ΠΡΟΚΟ α.λ.σ., ο οποίος στη συνέχεια πραγματοποιούσε συγκοινωνία από το Αγρίνιο μέχρι τα Παρακαμπύλια έως το έτος 1935. 

      Μετά την κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς κατακτητές, το έτος 1941 στην περιοχή οργανώθηκαν αντάρτικες ομάδες από τον Ε.Δ.Ε.Σ. Τριχωνίδας και το ΕΑΜ / ΕΛ.ΑΣ. 

      Η γέφυρα ήταν κομβικό σημείο διέλευσης και το δεύτερο δεκαήμερο του μηνός Σεπτεμβρίου 1943 ανατινάχθηκε από τον Ε,Δ.Ε.Σ Τριχωνίδας προκειμένου να μην διέλθουν οι Γερμανοί προς την περιοχή της ορεινής Τριχωνίδας και ειδικότερα προς την περιοχή του Αγίου Βλασίου. Στα ιστορικά κείμενα του Γεωργίου Νικ. Παπαϊωάννου, αρχηγού του Ε.Δ.Ε.Σ. Τριχωνίδας και το βιβλίο που εκδόθηκε από τον κ. Βασίλειο Λαμνάτο στη σελ. 374 αναφέρεται ότι : << ....Κατά την κάθοδον αυτήν ανατινάξαμεν την γέφυραν Φραγκόσκαλας, επί του ποταμού Ζέρβα επί της οδόυ Αγρινίου - Αγίου Βλασίου, ειδικώτερον η υπό τον υπολοχαγόν Μηχανικού του Αρχηγείου μας Πετρόπουλον Φώτιον ομάς ' αναγκάσαντες Γερμανικήν δύναμιν κατευθυνομένην εις Άγιον Βλάσιον να επιστρέψει εις Αγρίνιον .... >>.

      Η ανατίναξη της γέφυρας δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα γιατί άμεσα οι Γερμανικές δυνάμεις κατασκεύασαν παρακαμπτήρια οδό. Έμεινε όμως η ταλαιπωρία για ένα περίπου χρόνο για τους διερχόμενους ώσπου να αποκατασταθεί η γέφυρα. Δίπλα ακριβώς από τη γέφυρα, στην περιοχή Σαργιάδας υπήρχε Χάνι το οποίο έκαψαν οι Γερμανοί. Οι ιδιοκτήτες του Χανιού (Αδερφοί Σταθοκώστα) πούλησαν την πέτρα η οποία χρησιμοποιήθηκε για την αποκατάσταση της γέφυρας.

      Μετά την ανατίναξη της γέφυρας από τον Ε.Δ.Ε.Σ Τριχωνίδας, ρόλο στην περιοχή διαδραμάτισε το ΕΑΜ / ΕΛΑΣ που επιτηρούσε τη γέφυρα έχοντας παρατηρητήρια - πολυβολεία στη Βορειοδυτική πλευρά στο λόφο Δαμαλάς, στη Νοτιοανατολική πλευρά στο λόφο Τσιμπροβούνι και στην Ανατολική πλευρά στη θέση Περιθώρι. Τα πέτρινα υποτυπώδη πολυβολεία σώζονται μέχρι σήμερα και από τις δυο πλευρές της γέφυρας. Πλησίον της γέφυρας υπήρχε ο νερόμυλος Γαλάνη και εκεί ο ΕΛΑΣ διέθετε πρόχειρο τυπογραφείο όπου εξέδιδε εφημερίδα και διατηρούσε τηλεφωνείο. Σε μια ξαφνική επίθεση που πραγματοποίησαν οι Γερμανικές δυνάμεις με πολυάριθμο στρατό, οι αντάρτικες ομάδες του ΕΛΑΣ αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν παίρνοντας μαζί τους την τηλεφωνική συσκευή εγκαταλείποντας τις υποτυπώδεις τηλεφωνικές γραμμές. Στη συνέχεια οι Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών, οι επονομαζόμενοι " Ράλληδες ή Ταγματασφαλίτες" κατάφεραν να αποσπάσουν πληροφορίες μέσω του τηλεφώνου, για το που είχε στηθεί το επόμενο μπλόκο το οποίο ήταν στη θέση Άη Γιάννης λίγο πριν τον Άγιο Βλάσιο. Οι Γερμανοί πλησιάζοντας στο σημείο βομβάρδισαν από μακριά με αποτέλεσμα να διαλυθούν οι αντάρτικες ομάδες.    

      Παλαιότερα η γέφυρα διέθετε ένα πολύ χαμηλό λιθόκτιστο στηθαίο και η διέλευσή της προκαλούσε δέος στους διερχόμενους. Στη γέφυρα παρά τη στενότητά της (μπορεί να διέλθει ένα μόνο αυτοκίνητο) δεν αναφέρθηκε κανένα θανατηφόρο ατύχημα. Μάλιστα αναφέρεται ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έπεσαν κινούμενοι με κάρα παλαιότερα και αυτοκίνητα στη συνέχεια. Χαρακτηριστική ήταν η πτώση του καροτσέρη Γρηγόρη Στάικου από το χωριό Σαργιάδα που έπεσε με φορτωμένο το κάρο του και χωρίς να πάθει τίποτα ο ίδιος, το αλογό του και το κάρο, συνέχισε την πορεία του. Επίσης, ένα νέο παιδί στην προσπάθειά του να πιάσει νεοσσούς από τις φωλιές τους, έπεσε στην κοίτη του ποταμού χωρίς να πάθει τίποτα. Γενικά οι άνθρωποι των όμορων χωριών την χαρακτηρίζουν τυχερή και καλοστέργιωτη γέφυρα. Άποψη του γράφοντος είναι ότι και απ' τις δυο πλευρές διαθέτει πλούσια βλάστηση και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη μη πρόκληση σοβαρών ατυχημάτων.

      Οι σημερινοί Αρχιτέκτονες και Μηχανικοί ίσως πρέπει να μελετήσουν πως τόσα χρόνια δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα αστοχίας στη γέφυρα παρά τα ακραία καιρικά φαινόμενα που συνέβησαν στην περιοχή και τα υποτυπώδη μέσα που κατασκευάστηκε, σε αντίθεση με τις νεότερες κατασκευές που χρίζουν επισκευών με τις πρώτες καταπονήσεις.

      Η γέφυρα Φραγκόσκαλας, έναν αιώνα μετά στέκει αγέρωχη και επιβλητική προκαλώντας δέος στο διερχόμενο.

Πάνω αριστερά διακρίνεται το πολυβολείο. 

Πρωτοχρονιά: Θεία Λειτουργία-Δοξολογία στον Άη Γιώργη Ποταμούλας

Σήμερα τελέστηκε η πρώτη Θεία Λειτουργία μετά Δοξολογίας επί τη ανατολή του νέου έτους 2018. 

Μερικές φωτογραφίες εντός και εκτός του ιερού Ναού του χωριού μας.

 Οι πιστοί αντάλλαξαν θερμές χειραψίες και ευχήθηκαν για το νέο έτος. 

Καλη χρονιά σε όλους....