Το οδοιπορικό των Ποταμιωτών στην ''Bόρειο Ήπειρο'' Αλβανία (video)

Ευχαριστούμε τον κ.Κώστα Τσιτσιβό (μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου) που

με δική του πρωτοβουλία 

 έδωσε το βίντεο για να το δημοσιεύσουμε

στο potamoula news. 
Τις φωτογραφίες βρήκαμε στο Facebook 
του Πολιτιστικού Συλλόγου Ποταμούλας

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ποταμούλας στις 

11 & 12 Ιουνίου του 2011 είχε πραγματοποιήσει μια 2ήμερη εκδρομή στην 

Αλβανία.

Το οδοιπορικό των Ποταμιωτών, όσων είχαν την τύχη να συμμετάσχουν στην ωραία αυτή εκδρομή, άρχισε αμέσως μετά την απομάκρυνση εκ των Ελληνικών συνόρων στο Τελωνείο της Κακκαβιάς και την είσοδο στην όμορη Βαλκανική χώρα της Αλβανίας.

Διασχίζοντας ένα άνετο ευθύ και ασφαλτοστρωμένο δρόμο διένυσαν τον Κάμπο της Δερόπολης , καθ’ οδόν προς Αργυρόκαστρο, περνώντας ανάμεσα σε τσιμεντένια πολυβολεία, κατάλοιπα έργων της εποχής του Ενβέρ Χότζα, στραμμένα άπαντα προς τη χώρα μας για την οποία καλλιεργείτο έντεχνα ο φόβος επιθετικής προσβολής.

Στους Γεωργουτσάτες το λεωφορείο ανηφόρισε το στενό οφιοειδή αλλά γραφικό δρόμο με τα χειροποίητα από πελεκημένες με το χέρι πέτρες στηθαία που μόλις επαρκούσε για διασταύρωση δύο οχημάτων μέσου μεγέθους, για να εισέλθει μετά την κορυφή σε μια δενδροφυτεμένη περιοχή μεγάλης εκτάσεως την οποία ομόρφηναν τα διάσπαρτα ελληνικά χωριά κτισμένα αμφιθεατρικά , όπως τα δικά μας Ζαγοροχώρια και κατοικημένα κατά το μεγαλύτερο ποσοστό από Έλληνες Βορειοηπειρώτες.

Οικοδομές παντού δρόμοι ελάχιστοι ασφαλτοστρωμένοι, οι κεντρικοί της πόλεως ανασκαμμένοι για να οδηγηθούν οι εκδρομείς στο μοναδικό σε φυσικό κάλλος προάστιο Ξαμίλι (Εξαμίλι) με τα διάσπαρτα στα νερά του Ιονίου πλησίον των ακτών, καταπράσινα νησάκια και τα πεντακάθαρα νερά.

Η Ορθοδοξία πηγάζει σε κάθε γωνία της Ελληνοαλβανικής Μεθορίου Και φυσικά σημαντικό μερίδιο για όλο αυτό, όπως και οι ίδιοι οι Βορειοηπειρώτες αναγνωρίζουν, έχει ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος. Η μορφή αυτή της Ορθοδοξίας, δίνει παράδειγμα ιεραποστόλου που φροντίζει κυρίως για την ελευθερία της ψυχής και του πνεύματος...

Η επίσκεψη στο χωριό Βουλιαράτες, στο ελληνικό νεκροταφείο που είναι θαμμένοι Έλληνες στρατιώτες, που σκοτώθηκαν κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο ήταν από τους σημαντικούς σταθμούς της Εκδρομής. Υπάρχουν 60 ατομικά μνήματα, 59 στρατιωτών και ενός αξιωματικού, αλλά και ένα κενοτάφιο, με πάνω από 100 στρατιώτες, που δεν έχουν αναγνωριστεί. Το χώρο περιποιείται και έχει υπό την επίβλεψή του ο κ. Μπάκος, εγγονός του Δημητρίου Μπάκου, του ανθρώπου που είχε φροντίσει να ταφούν εκεί όλοι αυτοί οι στρατιώτες. Ο εγγονός του συνεχίζει σήμερα την προσφορά του παππού του, ενώ το θεωρεί χρέος προς την πατρίδα, αλλά και στην μνήμη των στρατιωτών αυτών που πολέμησαν ηρωικά στα βορειοηπειρωτικά βουνά.

Όταν περνά κανείς τη σιδερένια πόρτα της εκκλησίας και κατευθύνεται προς τους τάφους ρίγη συγκίνησης τον διακατέχουν. Κάθε 28η Οκτωβρίου γίνεται ο επίσημος εορτασμός και αποτίθεται φόρος τιμής στους πεσόντες, ενώ ζωντανεύουν οι μνήμες κυρίως των συγγενών που ακόμη ψάχνουν για τους δικούς τους ανθρώπους που έχασαν στον πόλεμο.

Στη συνέχεια η γεύση από Ελλάδα ζωντανεύει,ακούγοντας δημοτικά παραδοσιακά τραγούδια

υπό τους ήχους του Κλαρίνου και φυσικά τι άλλο από την συνοδεία εκλεκτών μεζέδων .Οι Ποταμιώτες έδειξαν και στην Αλβανία το τι σημαίνει Ελληνική παράδοση δίνοντας μια ξεχωριστή χορευτική νότα μετατρέποντας την βραδινή έξοδο σε ένα πραγματικό ''πανηγύρι'' .

Το Αργυρόκαστρο που ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική και τον τρόπο κατασκευής των αρχοντικών σπιτιών του, είναι η μεγαλύτερη πόλη της Νοτίου Αλβανίας, με 30.000 περίπου κατοίκους, ενώ αποτελεί και το Κέντρο της Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία από πλευράς κυρίως υπηρεσιών. Εκεί υπάρχει το Ελληνικό Προξενείο, η Ιερά Μητρόπολη, ελληνικά σχολεία, οικοτροφεία κ.α. Μια πόλη που επεκτείνεται γοργά αλλά άναρχα χωρίς να δένει με τα παλιά ιστορικά αρχοντικά.

Η παλιά πόλη του Αργυροκάστρου είναι αυτή που τραβάει το ενδιαφέρον όλων των τουριστών και έχει χαρακτηρισθεί ως «πόλη μουσείο» από το 1968. Το μεσαιωνικό κάστρο του Αργυροκάστρου είναι πραγματικά επιβλητικό. Είναι καλοδιατηρημένο, με καταπληκτική θέα, όπου εκεί γίνονται σήμερα όλα τα Φεστιβάλ Λαογραφίας.

Η ζωή στο Αργυρόκαστρο θυμίζει λίγο πολύ τη ζωή στην Ελλάδα πριν πολλά χρόνια. Μικροπωλητές στους δρόμους, μικρά και παλιά μαγαζάκια συνθέτουν την εικόνα της σημερινής πόλης.

Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου είναι ζωντανός και αγωνίζεται καθημερινά με όλα τα μέσα για να επιβιώσει και να προοδεύσει. Και η αλήθεια είναι ότι το καταφέρνει και μάλιστα καλά. Μέσα σε δύσκολες συνθήκες και σκληρές πολιτικές από την κεντρική Κυβέρνηση, η μειονότητα στέκεται στο ύψος της.