Φωτογραφίζοντας τα πέτρινα ερειπωμένα σπίτια του χωριού μας.....

Ερειπωμένα σπίτια .....στις ραχούλες και μικρούς συνοικισμούς του χωριού που εγκαταλείφθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους στέκουν ακόμη «αγέρωχα»,αν και μισογκρεμισμένα από το χρόνο και τις κακουχίες. Βασικό χαρακτηριστικό τους η ανθρώπινη εγκατάλειψη αλλά και η «ερημιά» που άφησε πίσω το διάβα της ζωης.

Απομεινάρια μιας παλιάς  γνήσιας λαϊκής αρχιτεκτονικής,πού κρατάει για

 δεκαετίες ολόκληρες ατόφια τα υπέροχα στοιχεία της.Μέσα από τις έγχρωμες φωτογραφίες,ζωντανεύει ξανά στα μάτια μας η εικόνα εκείνη της ασπρόμαυρης εποχής.

Μπαίνοντας  στο ερειπωμένο κατώφλι αντηχούν στ'αυτιά σού οι φωνές εκείνες,πού έσφυζαν από ζωή,αντικρίζεις σε κάθε γωνιά, σπιθαμή προς σπιθαμή τις σκιές εκείνες πού κάποτε εκεί γεννήθηκαν η πέθαναν.

Τα συναισθήματα ανάμεικτα,μία χαρμολύπη διαπερνά το είναι σού και αναρωτιέσαι γιατί...πως πέρασε ετσι η ζωή,πού χάθηκε όλος αυτός ο κόσμος?
Ερημώνει ο τόπος μας και οι λιγοστοί πού απέμειναν....κλεισμένοι πια στο Εγώ τους, να βρίσκονται αντάμα με την μοναξιά.... εκείνα τα χρόνια όλοι μαζί αντάμα κοιμόντουσαν, έτρωγαν και μοιράζονταν την ίδια στέγη.
Σπίτια διάπλατα ανοιχτά,με γέλια και χαρές και μια θερμή αγκαλιά σε κάθε μουσαφίρη και γείτονα...Σήμερα πόρτες ερμητικά κλειστές,πού μέσα τούς κρύβουν μία απόμακρη και κρύα ερειπωμένη καρδιά.Το υστέρημά τούς τότε πλεόναζε από αγάπη,η κρίση πού διανύουμε σήμερα υστερεί από αλληλεγγύη.Ο φωτογραφικός φακός του potamoula news σας 
ταξιδεύει στα πέτρινα χρόνια εκείνα,πού όμως είχαν νόημα και έκρυβαν την βαθύτερη έννοια της ζωής!!!!