Ποταμούλα :Ο επιταφιός μας και η ακολουθία της αποκαθήλωσης...(φώτο)

 Με μεγάλη ευλάβεια και σεβασμό και τηρώντας τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις, κυρίες και δεσποινίδες του χωριού μας, αμέσως μετά το πέρας της ακολουθίας των Παθών το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, κάθισαν και στόλισαν τον επιτάφιο έτσι ώστε το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής να είναι έτοιμος να δεχθεί το σώμα του Χριστού κατά την Αποκαθήλωση Και το αποτέλεσμα είναι πράγματι εντυπωσιακό.....Μέσα σε κλίμα κατάνυξης αρκετοί πιστοί από το χωριό  παρακολούθησαν σήμερα την Αποκαθήλωση του Χριστού.
Δείτε τις φωτογραφίες από τον φακό του potamoula news...

«Σήμερον μαύρος ουρανός,σήμερον μαύρη μέρα».

Ο εφημέριος του χωριού μας,πατήρ Ευστάθιος Τσιτσιβός,μαζί με τον επίτροπο Φώτιο Τσούνη...εύχονται και αυτοί με την σειρά τους Χρόνια Πολλά και Καλή Ανάσταση.

Ποταμούλα :Η Σταύρωση και ο στολισμός του Επιταφίου....

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου...» Το Θείο Δράμα κορυφώθηκε χθές Μεγάλη Πέμπτη με τη Σταύρωση του Θεανθρώπου.

Κάθε χρόνο, για πολλούς από εμάς, ο στολισμός του Επιταφίου είναι ένα έθιμο που γεμίζει τη ζωή μας και μας κάνει να νιώθουμε ακόμη πιο βαθιά τη συμμετοχή μας στο Θείο Πάθος.

Ο στολισμός του επιταφίου (ΦΩΤΟ).

Μια συγκλονιστική Διήγηση του Μπάρμπα - Θανάση Παπαντώνη. Καλή Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα.

Διανύουμε την αγία και Μεγάλη Εβδομάδα και ευχόμαστε να περάσουμε όλοι καλό κι ευλογημένο Πάσχα.

 Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές μας διαφεύγει η ουσία των μεγάλων γιορτών και ασχολούμαστε με τα επουσιώδη.

Ας ακολουθήσουμε βήμα-βήμα την πορεία του Χριστού μας προς το Γολγοθά, τη σταύρωση και την Ανάσταση που είναι το κορυφαίο γεγονός της Ορθοδοξίας. 

Μη μείνωμεν, λοιπόν, έξω του Νυμφώνος Χριστού. 

Ας διαβάσουμε με προσοχή την Διήγηση του Μπάρμπα - Θανάση Παπαντώνη.
Και ας νοιώσουμε και μεις την πραγματική Ανάσταση,μεσα  στην ψυχή μας .

Θυμάμαι, σαν απόψε, Μεγάλο Σάββατο, το 1970 κάτι θαυμαστό που συνέβη εδώ στον διπλανό συνοικισμό. Όταν χτύπησε η καμπάνα της Εκκλησιάς, για την Ανάσταση, όλο το χωριό, κατά οικογένειες, ξεκίνησε για την Εκκλησιά. 
Μαζί τους ανέβαιναν και ο γερο-Γεωργακός, ο μεγαλοκτηνοτρόφος, με την οικογένειά του. Μόλις πέρασαν τη μεγάλη ανηφόρα, άκουσαν, μέσα στην ησυχία της νύχτας, πέρα στα μαντριά του Γεωργακού, μεγάλο θόρυβο. 
Ο Γεωργακός έκαμε λίγο πιο πέρα και έβαλε αυτί για ν’ ακούσει καλύτερα τι συμβαίνει. Μαζί του στάθηκαν και άλλοι χωριανοί. 
- Λύκοι μπήκαν στο μαντρί μου, είπε. Απόψε διάλεξαν να το κάνουν. Ξέρω εγώ, ο σατανάς τους έστειλε για να με εμποδίσει να πάω στην Ανάσταση, αλλά, έννοιά του, δεν θα του κάνω το χατίρι... 
Κοίταξε πέρα προς τα μαντριά και φώναξε δυνατά: 
«Απόψε προβατάκια μου σας δίνω του Θεού μου». 
Και στρέφοντας το πρόσωπό του στους συνοδοιπόρους του χωριανούς, τους είπε: 
- Εγώ θα πάω στην Εκκλησιά να ακούσω το «Χριστός Ανέστη», που τόσο πολύ το περιμένω και το λαχταρώ. Θέλω να Λειτουργηθώ με την οικογένειά μου και να Κοινωνήσουμε τα Άχραντα Μυστήρια. Πενήντα μέρες ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη αυτή νύχτα, δεν τη χάνω με τίποτα! 
- Τί είναι αυτά που λες Γεωργακέ; του είπαν οι πλησιέστεροι συνοδοιπόροι του. Τρέξε γρήγορα να γλυτώσεις τα πρόβατά σου και να σώσεις την περιουσία σου που με πολλούς και πολύχρονους κόπους έφτιαξες. Φύγε γρήγορα, μη χασομεράς. Κάθε λεπτό που περνάει η ζημιά που σου κάνουν οι λύκοι γίνεται και πιο μεγάλη. Σκέψου, σε παρακαλούμε, την οικογένειά σου που ζει απ’ αυτά τα πρόβατα... 
- Ένα να μην μείνει, τους αποκρίθηκε ο τσέλιγκας, εγώ θα πάω στην Ανάσταση και ό,τι θέλει ο Θεός ας γίνει... 
Αυτά είπε και κίνησε για το ναό, σκορπίζοντας σ’ όλους τους συγχωριανούς του τον θαυμασμό για τη μεγάλη του πίστη! 
Στην Εκκλησιά, πρώτος και καλύτερος ο τσέλιγκας! Στεκόταν, αγέρωχος, στο στασίδι του κρατώντας στα χέρια του την ολοφώτεινη λαμπάδα του, που με το φως της χάϊδευε το ρυτιδωμένο πρόσωπό του. 
Στο κάλεσμα του ιερέα: «Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε», πήγε πρώτος αυτός και μαζί του ιεραρχικά όλη η φαμελιά του και Κοινώνησαν τα Άχραντα Μυστήρια. 
Όταν ο λειτουργός διάβαζε τον Κατηχητικό Λόγο του Ιερού Χρυσοστόμου, ο Γεωργακός στεκόταν μπροστά στην Ωραία Πύλη και άκουγε με προσοχή. 
Στα λόγια του παπά: «Ο Άδης, φησίν, επικράνθη», επαναλάμβανε το «επικράνθη» με πείσμα και θυμό, λες και εκδικιόταν τον Άδη και μαζί του τον διάβολο, με τη σκοτεινή δυναστεία του. Και όταν το κείμενο έφτασε στο: «Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται», ο τσέλιγκας, στην κάθε επανάληψη του «Ανέστη», φώναζε δυνατά και θριαμβευτικά, με φωνή που σκέπαζε εκείνες των συνεορταστών του, το δικό του «Ανέστη». 
Παρότι δεν ήξερε πολλά γράμματα, ο τρόπος που αντιδρούσε στο άκουσμα των ρημάτων «επικράνθη και Ανέστη», έδειχνε πως όχι μόνον τα καταλάβαινε, αλλά κυριολεκτικά τα βίωνε μέσα στην ψυχή του. Χωρίς, δηλαδή, να το ξέρει, θεολογούσε!... 
Βγαίνοντας από την Εκκλησιά, αφού είπε το «Χριστός Ανέστη» με τη φαμελιά του και τους χωριανούς και άκουσε το «Αληθώς Ανέστη», κίνησε για το σπίτι του, γεμάτος αναστάσιμη χαρά και αγαλλίαση. 
Όταν έφτασαν στο σπίτι, αφού πρώτα άναψαν το καντήλι με το Αναστάσιμο Φως, έστρωσαν τραπέζι για να φάνε την παραδοσιακή μαγειρίτσα και να τσουγκρίσουν το κόκκινο αυγό. 
Αφού φάγανε και οι άλλοι αποσύρθηκαν για ύπνο, ο Γεωργακός, που δεν τον χωρούσε ο τόπος, πήρε την γκλίτσα του και βγήκε από το σπίτι για να πάει στα μαντριά να δει τι ζημιά του έκαναν οι λύκοι και πόσα από τα πρόβατα του απόμειναν. Ανέβαινε τον ανηφορικό δρόμο που οδηγούσε στις στάνες του, με γρήγορο βηματισμό, έχοντας διαρκώς το νου του στα ζωντανά του. 
Όταν έφτασε πολύ κοντά τον ανησύχησε η μεγάλη ησυχία που επικρατούσε εκεί. 
«Άϊντε, είπε, πάνε τα προβατάκια μου, δεν θα γλύτωσε κανένα», και μ’ αυτές τις σκέψεις, μπήκε στο μαντρί. Εκεί, έζησε όλο το θαύμα της Ανάστασης. 
Τα πρόβατά του είχαν στριμωχθεί όλα μαζί στην αριστερή πλευρά του μαντριού, ακίνητα, σαν μαρμαρωμένα. Στην άλλη πλευρά, είδε να γυαλίζουν, μέσα στο σκοτάδι, τέσσερα μάτια. 
Πάνω στα ξερά χορτάρια που στρώνουν οι βλάχοι για να 'ναι τα ζωντανά τους στεγνά και ζεστά, κάθονταν, σαν τα ήμερα σκυλιά, δύο λύκοι και τον κοίταζαν!
Συγκλονισμένος απ’ αυτό που έβλεπε, πήγε αθόρυβα και άνοιξε τη μαντρόπορτα. Ύστερα, στάθηκε λίγο παράμερα και για να διώξει τους λύκους, κτύπησε με δύναμη τις παλάμες των χεριών του. Οι λύκοι πετάχτηκαν αμέσως έξω απ’ το μαντρί και εξαφανίστηκαν. 
Ο Γεωργακός τότε στράφηκε προς τα πρόβατα. Τα μέτρησε ένα προς ένα και ω του θαύματος! Τα βρήκε όλα, όχι μόνο ζωντανά και σωστά στον αριθμό, αλλά και ανέγγιχτα! Οι λύκοι, δηλαδή δεν τα είχαν ακουμπήσει! Ούτε καν μια σταλαγματιά αίματος δεν βρέθηκε πάνω στο μαλλί τους και στο δάπεδο! 
Ο πολύπειρος βοσκός, που στα τόσα χρόνια που φρόντιζε τα πρόβατά του, γνώρισε και άλλες τέτοιες «επισκέψεις», που όλες είχαν το κόστος τους, άλλες μικρό και άλλες μεγάλο, κατάλαβε πως αυτό που του συνέβηκε την Αναστάσιμη αυτή νύχτα, ήταν Θεία παρέμβαση! 
Χωρίς καμιά, γι’ αυτόν, αμφιβολία, ο Αναστάς Κύριος φίμωσε τα στόματα των λύκων και προστάτευσε τα πρόβατά του. Γι’ αυτό, πήγε και γονάτισε ανάμεσά τους και αφού έκανε τρεις φορές τον σταυρό του, φώναξε θριαμβευτικά: «Χριστός Ανέστη»! Και τότε, ω των θαυμασίων Σου Κύριε, όπως έλεγε στους χωριανούς του, άκουσε τα πρόβατα να του αποκρίνονται, με ανθρώπινη φωνή: «Αληθώς Ανέστη»!!! 
«Τέτοιοι άνθρωποι, παιδί μου, ζούσαν στα χωριά μας εκείνα τα χρόνια!», είπε ο μπάρμπα-Θανάσης τελειώνοντας την ιστορία του, «άνθρωποι, φτωχοί μεν, αλλά αληθινοί Χριστιανοί, με μεγάλη πίστη και ευσέβεια». 

Ποταμούλα :Η Κυριακή των Βαϊων στο Χωριό μας. (ΦΩΤΟ)

''Την κοινήν ανάστασιν προ του σου πάθους πιστούμενος,

εκ νεκρών ήγειρας τον Λάζαρον, Χριστέ ο Θεός

όθεν και ημείς ως οι παίδες, τα της νίκης σύμβολα φέροντες,

σοι τω νικητή του θανάτου βοώμεν. Ωσαννά εν τοις υψίστοις,

ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου''.

Από την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών.

Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβικής εισόδου του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου, κατά τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι τον υποδέχθηκαν κρατώντας βάγια και απλώνοντας στο έδαφος τα φορέματα τους ζητωκραύγαζαν:

 «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».

 Mε μεγαλοπρέπεια και κατά την εκκλησιαστική τάξη και παράδοση εορτάστηκε η είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα, σήμερα Κυριακή των Βαϊων και στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ποταμούλας.

Ο κόσμος με ευλάβεια και κατάνυξη πήραν την βάγια από τον 

εφημέριο του χωριού μας πατήρ Ευστάθιο.

Δείτε τις φωτογραφίες από τον φακό του potamoula News

Εχθές στο Ναό έγιναν πυρετώδεις προετοιμασίες, για την εορτή των Βαΐων και της Μεγάλης Εβδομάδας.

Ο αντιπρόεδρος του Εκλκλησιαστικού συμβουλίου Θανάσης Αναγνωστόπουλος μαζί με τον εφημέριο και άλλους από το χωριό μας,καθάρισαν όσο τον εσωτερικό χώρο του Ναού και τον περίβολο του και έγινε η αποκατάσταση της ζημιάς στην κωδωνοκρουσία και στον φωτισμό. 

Χρόνια Πολλά και καλό μήνα σε όλους .