Άρθρο του συγχωριανού μας στο redlineagrinio.gr
Έχοντας πλέον μπεί για τα καλά στο κλίμα των εορτών, τίποτα δεν μοιάζει να θυμίζει παρόμοιες εποχές σε προηγούμενα χρόνια. Διανύουμε ας πούμε μια κατάσταση που περιγράφεται απο ενα παλιό ρητό «κάθε πέρση και καλύτερα». Και ενώ η πόλη έχει βάλει τα γιορτινά της, ο κόσμος δεν δείχνει να έχει πάρει τα χαμπάρια του.
Μα τι μίζερος κόσμος!
Αντί να βγει στην αγορά, να χαζέψει τις βιτρίνες και να κάνει τα απαραίτητα ψώνια, αυτός κάθεται στην μιζέρια του και σαμποτάρει το μεγάλο έργο της ανάπτυξης.
Η πολιτεία απο την πλευρά της λαμβάνει τα μέτρα της, και δώστου επίδομα αλληλεγγύης, και δώστου τα κοινωνικά μερίσματα, πάρε και εσύ άνεργε νέε 400€ να ζήσεις ως άνθρωπος. Πάλι όμως αυτοί οι κακόμοιροι άνθρωποι στοιβάζονται στα ΑΤΜ και στις ουρές των ταμείων να πάρουν τα χρήματα της ανάκαμψης.
Και τι τα κάνουν; Πάνε οι κακόβουλοι και πληρώνουν δόσεις στην ΔΕΗ, εξυπηρετούν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές σε δημόσιο και δάνεια, προσπαθούν με λίγα λόγια να ισορροπήσουν στην καθημερινότητα τους που όλο παραπαίει και όλο υποβαθμίζεται.
Μα τι μίζεροι άνθρωποι!
Με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένοι!
Αφήνοντας έτσι για λίγο το στραβό το κλίμα ας πιάσουμε το νήμα απ την αρχή να δούμε τελικά που αρμενίζουμε.
Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία γης Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο για τον μήνα Οκτώβριο αγγίζουν τα 10,444 δισσ. ευρώ. Απο αυτό και μόνο προκύπτει πως 2/3 Έλληνες φορολογούμενους χρωστάει προηγούμενες οφειλές. Υπάρχει βέβαια και η θεωρία των συστηματικών κακοπληρωτών οι οποίοι έχουν και δεν τα δίνουν, όπως άλλωστε συμβαίνει με τα κόκκινα δάνεια. Και εκεί όμως προκύπτει μια δυσαναλογία αφού σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος αυτό το ποσοστό των κακοπληρωτών αγγίζει μόλις το 10% του συνόλου των οφειλετών.
Αυτά τα λίγα, αλλά σημαντικά στοιχεία μπορούν να μας κάνουν να καταλάβουμε πως το πρόβλημα είναι πιο βαθύ απ ότι φανταζόμαστε.
Είναι πλέον σαφές πως η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα οικονομικής ασφυξίας και αυτό δεν το ακούμε για πρώτη φορά. Μέρα με την μέρα όμως βαθαίνει.
Ο άνεργος νέος, ο ελεύθερος επαγγελματίας, ο κοινωνικά αποκλεισμένος δεν χρειάζονται επιδοματική πολιτική αλλά θέσεις εργασίας με όρους αξιοπρέπειας καθώς και δίκαιη φορολόγηση.
Ως εκ τούτου είναι εύλογο ερώτημα το γιατί τα εκατομμύρια που πλεονάζουν απο το υστέρημα των πολιτών δεν επενδύεται απο το κράτος σε πραγματικές δομές ενίσχυσης της εργασίας που θα λύνουν προβλήματα και όχι στην επιδοματική λογική που ανακυκλώνει την φτώχεια και την κοινωνική συμπίεση. Και είναι βέβαιο αυτό καθώς ακόμη και η ανακούφιση που θα υπάρξει με αυτά τα χρήματα έχει κοντά ποδάρια, αφού απο Ιανουάριο η σκληρή πραγματικότητα επιστρέφει.
Είναι τελικώς στραβό το κλίμα που δημιουργούν οι μίζεροι πολίτες ή μήπως φταίνε οι εφαρμοσμένες πολιτικές επιλογές στο όνομα της προοπτικής για την τελική έξοδο απο την κρίση?
Περιμένουμε να δούμε. Και ποιός ξέρει μέχρι τότε.!
Ίσως οι δικαιούχοι επιδομάτων να έχουν αυξηθεί!
http://redlineagrinio.gr
