Ποταμούλα :«Θέατρον Οδύσσειον» ένα όραμα που "θάβεται" στο διάβα του χρόνου!!!

Σε μια επίσκεψή μας, στο θέατρο Οδύσσειον 

διαπιστώσαμε μια θλιβερή εικόνα... Που αποδεικνύει ότι ενα όραμα , του Βασίλη Ιωακείμ "θάβεται" και σβήνει στο διάβα του χρόνου,απο τα χώματα που έχουν σκεπάσει τις κερκίδες. Μια εικόνα που δεν θυμίζει τίποτα, από τις εποχές εκείνες που ο μακαρίτης Βασίλης Ιωακείμ έδινε ζωή και ηχόχρωμα σε κείνο τον τόπο...μια προσπάθεια που με επιτυχία συνέχισε ο μέχρι πρότινος Πολιτιστικός Σύλλογος Ποταμούλας Άγιος Γεώργιος  με τις πολιτιστικές εκδηλώσεις "Οδύσσεια". 

Παίρνοντας αφορμή  από αυτές τις εικόνες που θα δείτε παρακάτω, αναδημοσιεύουμαι μια παλαιότερη ανάρτηση μας,που αναφέρετε στο όραμα του Βασίλη Ιωακείμ και στην προσπάθειά του, να το εκπληρώσει... 

Written by Βασιλική Πιτούλη - http://www.vasilikipitouli.gr/-www.booklove.gr

Πτυχιούχος Οικονομικών Επιστημών & Γαλλικής Φιλολογίας - Συγγραφέας.

Βασίλης Ιωακείμ: ένας «φευγάτος» ασυρματιστής-συγγραφέας

''Πού ακριβώς βρίσκεται το κουπί του Οδυσσέα; Αυτά και άλλα πολλά αναφέρονται στις σειρές που ακολουθούν. Με το αφιέρωμα αυτό ξεπληρώνω ένα ηθικό χρέος. Ο Βασίλης Ιωακείμ υπήρξε από τους ελάχιστους ασυρματιστές (ταξίδεψε δέκα χρόνια με ποντοπόρα πλοία) που ήταν ταυτόχρονα και συγγραφείς. Θα λέγαμε ότι ο πιο γνωστός από αυτή την ολιγάριθμη ομάδα υπήρξε ο Νίκος Καββαδίας, ο οποίος, όσο δυστυχισμένος κι αν ήταν στην βαθύτερη προσωπική του ζωή, άλλο τόσο «ευτύχησε» να γνωρίσει μια ευρύτατη παραδοχή του έργου του με την μελοποίηση κάποιων ποιημάτων από τη συλλογή «Μαραμπού και πούσι».  Ασυρματιστής-λογοτέχνης λοιπόν και ο Βασίλης. Δύσκολος συνδυασμός. Έγραψε ποίηση, πεζογραφία και θέατρο, και αγωνιζόταν να ολοκληρώσει το όνειρο της ζωής του που ήταν το θέατρο Οδύσσειον σε ένα κτήμα στην Ποταμούλα Τριχωνίδας.Τον Βασίλη Ιωακείμ τον γνώρισα σε μια απονομή λογοτεχνικών βραβείων του περιοδικού Διαβάζω. Ήμουν μαζί με το Σωτήρη Δημητρίου και ήταν εκείνος που μου τον σύστησε. Έκτοτε μιλήσαμε αρκετές φορές, μου έστειλε και τα βιβλία του με ιδιόχειρη ευγενική αφιέρωση, συναντηθήκαμε μια φορά θυμάμαι και στη Δωδώνη. Τα βιβλία του που γνωρίζω ήταν «Αμήχανος κληρονόμος» από τις εκδόσεις Νεφέλη και «Αιγαίο» από το Μεταίχμιο. Ήτανε σοκ για μένα όταν είδα την είδηση του θανάτου του: ο Βασίλης έφυγε αθόρυβα για το στερνό ταξίδι τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη του 2005 και ήτανε μόνο 52 ετών. Για όλους εμάς που αντικρίσαμε το βαθύ του βλέμμα  υποψιαστήκαμε την τεράστια ευαισθησία που έκρυβε, ήταν ένα ξάφνιασμα, μια απώλεια.Καλό σου κατευόδιο, Βασίλη.  Το θέατρο Οδύσσειον κτίστηκε στο μερίδιο του Β. Ι. από τη λιγοστή πατρική περιουσία. Βρίσκεται στην περιοχή Χαίρωματου τοπικού διαμερίσματος Ποταμούλα της Δ.Ε Παρακαμπυλίων σε ένα υπέροχο τοπίο όπου απέναντι από τους θεατές δεσπόζει το όρος Παναιτωλικόν. Το κτήμα που ανήκει (τώρα) αποκλειστικά στην Πολιτιστική Εταιρεία «Θέατρον Οδύσσειον» είναι 7.800 τ. μ. Προς το παρόν έχουν ολοκληρωθεί 5 σειρές καθισμάτων, μπορούν όμως να προστεθούν κι άλλες σειρές ώστε να μεγαλώσει η χωρητικότητα.  Σκοπός της Εταιρείας είναι το θέατρο να τεθεί στη διάθεση κάθε δημιουργού και κάθε φορέα από την ευρύτερη  περιοχή, αλλά κυρίως στη διάθεση του Δήμου Αγρινίου. Επίσης να δραστηριοποιηθεί περισσότερο ο Σύλλογος Φίλων Θεάτρου «Οδύσσειον».Ενδιαφέρον και ευχάριστο είναι ότι βρέθηκε και αναρτήθηκε στο θέατρο το κουπί του Οδυσσέα. Βρέθηκε σε χωράφι κοντά στο ναό της Φραγκόσκαλας, ο οποίος είναι ναός-μαντείο του Οδυσσέα. Είχε πει ο μάντης Τειρεσίας στον Οδυσσέα ότι τα στερνά του θα τα περάσει σε «λαούς που θάλασσα δεν ξέρουν, και θα του πουν το κουπί που κρατάει λιχνιστήρι». Ο τόπος αυτός είναι η Φραγκόσκαλα Ποταμούλας (γι αυτό και ο ναός) οπότε δε μπορεί παρά το κουπί αυτό να είναι το κουπί του Οδυσσέα.

Στο θέατρο «Οδύσσειον» έχουν εμφανιστεί (χρονολογικά και με διάφορες ιδιότητες) οι: Δημήτρης Αλεξίου, Γιάννης Υφαντής, Νίκος Παπακωνσταντίνου, Άννα Πολυτίμου, Λουκία Πιστιόλα, Σταύρος Κ. Σταυρίδης, Ντίνος Κολοβός, Φρόσω Κιτσάκη, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Νίκος Σκιαδάς, Ινώ Μπαλτά, Ευγενία Γρέντζελου, Χρήστος Τριαντάφυλλος, Στέφανος Σταμάτης, Βασίλης Γιαννακάς, Γεωργία Μουρίκη, Κώστας Καλαπανίδας, Νίκος Κανάκης, Σταυρούλα Παπαηλία, κ. ά.

Το κείμενο που μου είχε στείλει ο Βασίλης για το θέατρό του έκλεινε ως εξής:

«Κάνουμε θέατρο με την ψυχή μας».

''Κάρολος Κουν''

«Κάνουμε θέατρα και τα χαλούμε

Όπου βρεθούμε κι όπου σταθούμε».

  ''Γιώργος Σεφέρης''  

 

Απόσπασμα από την τότε ανακοίνωση, του Βασίλη Ιωακείμ για την εξέλιξη 
της κατασκευής τού θεάτρου 

(Βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε ότι ολοκληρώσαμε 

σε πρώτη μορφή τις 5 σειρές καθισμάτων και διαδρόμων στο θέατρο Οδύσσειον. Σε αυτή τη μορφή το θέατρο έχει χωρητικότητα 300 θεατών και μπορεί βέβαια να μεγαλώσει. Το ονομάζουμε ΟΔΥΣΣΕΙΟΝ 2, ώστε το 

ΟΔΥΣΣΕΙΟΝ 1 να γίνει ο στόχος για ένα πολύ μεγάλο θέατρο στο μέλλον, στην βορινή πλευρά του υπάρχοντος, μια και ή ίδια η κοιλότητα το ζητά.

Πώς φτάσαμε ως εδώ; Με 200.000 δρχ. που μας έδωσε το 1992 η 

εταιρεία AGRINO δια του εκπροσώπου της Κων/νου Πιστιόλα, φτιάξαμε το 

πρώτο κτίσμα. Και: με 1000 ευρώ που μας έδωσε φέτος ο δικηγόρος Γρηγόρης Μπιτσικώκος, και με 1800 ευρώ που μας έδωσε το ταχυδρομικό ταμιευτήριο 

με την μεσολάβηση του κυρίου Χρ. Βερελή, ολοκληρώσαμε το κτίσμα. Λίγα 

δηλαδή χρήματα χρειάστηκαν ώστε να έχουμε ένα όμορφο θέατρο σε έναν 

όμορφο τόπο. Βέβαια χρειάζονται πολλά ακόμα να γίνουν. Κουράγιο να έχουμε και ...τον καλό σας λόγο, πέραν απ' τον οβολό σας).

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΤΑΜΟΥΛΑΣ

 προσπαθώντας να ολοκληρώσει το όνειρο του και να αξιοποιήσει την 

πολιτιστική κληρονομιά που άφησε πίσω του.Κάθε χρόνο οργανώνει τις πολιτιστικές εκδηλώσεις ''ΟΔΥΣΣΕΙΑ''προς τιμήν του Βασίλη Ιωακείμ.

(Ευχής έργον με την βοήθεια όλων μας αλλά κυρίως των τοπικών φορέων της κοινότητας και του Δήμου,να ολοκληρωθεί το θέατρο''ΟΔΥΣΣΕΙΟΝ'' μια πραγματική πολιτιστική πνοή στην ζωή του τόπου μας που παράλληλα θα συμβάλλει στην πολιτισμική ανάπτυξη της περιοχής).