Κάνοντας μια αναδρομή στο χρόνο, σκεφτόμαστε τι όμορφα, αθώα και ανέμελα ζούσαμε τα παιδικά μας χρόνια.
''Παιδί άλλωστε δεν μπορείς να μείνεις για πάντα.
Το να αισθάνεσαι όμως παιδί, μπορεί να κρατήσει για πάντα''…
Δυστυχώς η νιότη περνάει γρήγορα,αλλά μένει σαν μια πολύ γλυκιά και τρυφερή ανάμνηση. Είναι η ηλικία που διαμορφώνεις τον χαρακτήρα σου, την προσωπικότητά σου, βιώνεις τις πρώτες όμορφες στιγμές, τις πρώτες εμπειρίες….
Το χωριό μας πριν τρεις δεκαετίες έσφυζε από νιάτα και ζωή.
Τρία δημοτικά σχολεία λειτουργούσαν από Φραγκόσκαλα ώς Κελανίτη.
Οι παρακάτω Φωτογραφίες απεικονίζουν μερικά απο τα παιδιά του κατηχητικού τότε,από τους συνοικισμούς (Αυλακές,Κελανίτη,Τσουνέικα και Φραγκόσκαλα) το έτος 1987.
Αρκετοί είναι αυτοί πού θα αναγνωρίσουν τα πρόσωπά τους....
Τα παιδιά από Αυλακές και Κελανίτη.
Τα παιδιά από Τσουνέικα και φραγκόσκαλα.
