Ποταμούλα: Απεβίωσε η συγχωριανή μας Ελένη Παπαθανάση.

Απεβίωσε σήμερα σε ηλικία 83 ετών η συγχωριανή μας ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗ ΕΛΕΝΗ , σύζυγος του κ. Ανδρέα Παπαθανάση.

Η νεκρώσιμη ακολουθία θα γίνει 
το ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022 ώρα 3.30μμ
ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥΛΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Κηδεύουμε την αγαπημένη μας
ΣΥΖΥΓΟ ΜΗΤΕΡΑ ΓΙΑΓΙΑ & ΑΔΕΛΦΗ .
Παρακαλούμε τους συγγενείς & φίλους
όπως συνοδεύσουμε την Εκφορά της.
-Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ- .
-ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ-
Η ΣΟΡΟΣ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΣΤΙΣ 3.00μμ
Η ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ COVID-19.  

Τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους της.

Ποταμούλα:Πυκνό πέπλο ομίχλης «έντυσε» το χωριό μας και τα Παρακαμπύλια.!!!

Δείτε όμορφες εικόνες που μας έστειλαν από τα ψηλώματα του χωριού μας και από τον Άγιο Βλάση,τις πρωινές ώρες!!!

Φωτό Δημήτρη Τσούνη 

Και μια άποψη από τον Άγιο Βλάση.

 

Ποταμούλα: Αγαπώ το χωριό μου,την Γη των προγόνων μας!

 

Κάποτε ο γάιδαρος ήταν το μοναδικό μέσο μεταφοράς και κάθε σπίτι διέθετε τουλάχιστον από ένα.

Ήταν για όποιον το είχε,  μια περιουσία και έτσι η φροντίδα κ η μέριμνα για το ζώο τού ήταν απαραίτητη!
Ήταν ένα μέσο όχι μόνο μεταφοράς , αλλά και μετακίνησης, στα γύρω χωριά και κτήματα!!!
Παρόλο τις δύσκολες συνθήκες και στερήσεις που τότε βίωναν , οι άνθρωποι ζούσαν με μεγαλύτερη άνεση ψυχοσωματική κ κυρίως με απλοϊκό τρόπο ζωής που σήμερα θα ζήλευε ο καθένας μας!!!

Ερχόμαστε στο σήμερα και διαπιστώνουμε ότι πλέον ο Γαιδαράκος ,αποτελεί μόνο ένα είδος που σπάνια συναντάς.... 

Μια φιγούρα που για τα μικρά παιδιά , έχει μυρωδιά χωριού και για μερικούς όμως είναι τρόπος ζωής.

Ένας τρόπος ζωής που ο κ. Κώστας Μακρυπούλιας ξέρει να ζει στο έπακρο, που δεν κρύβει την αγάπη του για το χωριό και την παράδοση....μια αστείρευτη αγάπη που στην καθημερινότητα εμπράκτως αποδεικνύει.

Αν και ζεί μόνιμα στην Αθήνα και οι υποχρεώσεις του τον αναγκάζουν να βρίσκεται εκεί ,δεν ξεχνά στιγμή  την μάνα γη που τον γέννησε ,την Γη των προγόνων μας!

Στο αγαπημένο του χωριό την Ποταμούλα, ζεί αρκετό διάστημα και ασχολείται με αυτό που τον αναζωογονεί....

Τον αμπελώνα του και τα λιοστάσια που με ζήλο φροντίζει. Σήμερα μου δόθηκε η αφορμή για δημοσιοποίηση του ενός και μοναδικού γαϊδαράκου του χωριού μας που έχει στην κατοχή του ο κ. Γιάννης Στυλιαράς από τον Συνοικισμό Κελανίτη. Μια όμορφη στιγμή, που θυμίζει ασπρόμαυρη ταινία, αλιεύσαμε από τον προσωπικό λογαριασμό της συζύγου του κ.Κώστα της  κ. Αγγελικής Παπαϊωάννου.

Ένα στιγμιότυπο που η επόμενη γενιά δεν είχε την ευκαιρία να προλάβει να ζήσει.

Η δική μου γενιά ήταν τυχερή γιατί βίωσε την τελευταία ουσιαστική ζωή του χωριού μας.

Είδε τους ανθρώπους που μοχθούσαν με σεβασμό στη γη για να λάβουν τα αγαθά της.

Ποιός δεν θυμάται τα κοπάδια των προβάτων στα χέρσα σήμερα χωράφια. Τα γαϊδουράκια φορτωμένα ελιές, ξύλα , καπνά και άλλα καλούδια της γης και από όπου περνούσαν μοσχοβολούσε η φύση, η απλότητα και η αξία του προσωπικού μόχθου!

Ποιός μπορεί να ξεχάσει τις μυρωδιές από το φρεσκοψημένο ψωμί, τις κουλούρες ,τις πίτες και το κέρασμα με το τηγανόψωμο από το φύλλο που περίσσευε;

Ποιός μπορεί να λησμονήσει την κάθε γειτονιά και χωράφι που ήταν γεμάτη από κόσμο;

Ποιός μπορεί να ξεχάσει εκείνους τους ανθρώπους που έφυγαν από κοντά μας;

Τα χρόνια πέρασαν όμως.

Οι επόμενες γενιές θα έχουν μόνο τις διηγήσεις και ίσως κάποια στιγμιότυπα

για να θυμούνται ίσως ,

αυτούς τους ανθρώπους που διάβα της ζωής  χάσαμε και την ευωδιά εκείνη της γης που ποτέ δεν γνώρισαν.

Ας φροντίσουμε ο καθένας από την πλευρά του, από το δικό του μετερίζι να μην αφήσουμε  να χαθεί το χωριό μας ,οι ρίζες μας και κυρίως η παράδοσή μας.

Ένα παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας και ο κ. Κώστας που συνεχώς τον συναντάς τις Κυριακές στην Εκκλησία και στα καφενεία του χωριού.

Θυμάται και αναπολεί τα παιδικά του χρόνια,αν και φτωχά μεγαλώνοντας στην "ταράτσα" όπως ο ίδιος συχνά μνημονεύει στις πραγματικά ουσιαστικές και όλο νόημα συζητήσεις...

Ποταμούλα: Ξεκίνησε η Σχολή χορού για τα μικρά παιδιά (φωτό)

Η κοινωφελής επιχείρηση που Δήμου Αγρινίου,στα πλαίσια εκμάθησης παραδοσιακών χορών και με την συνεργασία του νεοσύστατου Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων ξεκίνησε και φέτος την λειτουργία Σχολής χορού ,στην αίθουσα τού Δημοτικού σχολείου Ποταμούλας.

Οι παραδοσιακοί χοροί μας συνδέουν με την ιστορία του τόπου μας, την οποία σιγά-σιγά τα παιδιά μας πρέπει να αρχίζουν να γνωρίζουν. Σε μια εποχή που πολλές αξίες, ήθη και έθιμα τείνουν να διαβρώνονται, καλό είναι η από κοινού προσπάθεια οι αξίες να μην ξεχνιούνται και να συνεχίσουν να περνούν από γενιά σε γενιά.

Μέσα από τα μαθήματα χορού το παιδί αποκτά πάνω από όλα βιώματα με την παράδοση. Μπαίνει στο πνεύμα της παράδοσης από μικρή ηλικία. Τα μαθήματα για ΜΙΚΡΟΥΣ θα γίνονται στην αίθουσα του σχολείου μας, με την δασκάλα χορού Γεωργία Πούτα τηλ. Επικοινωνίας 6972162668.

Η Εγγραφή είναι 5€  το Άτομο και 10€ μηνιαίως.

Τα μαθήματα γίνονται μια φορά την εβδομάδα.

Ποταμούλα:Όταν σου βγαίνει το λάδι και το απολαμβάνεις!!!!

Ξεκίνησε και φέτος η συγκομιδή της ελιάς, με τους Ποταμιώτες να μας λένε πως τα ελαιόδεντρα φέτος είναι αρκετά φορτωμένα με καρπό, χωρίς όμως να υπάρχουν και τα ανάλογα χέρια για να τις μαζέψουν. Ο καρπός δεν είναι «ποιοτικά καλός» και η αιτία η ξηρασία των προηγούμενων μηνών. Παρόλα αυτά όμως αρκετοί ήδη έχουν ξεκινήσει να μαζεύουν τα δέντρα τους και 

η λειτουργία του ελαιοτριβείου στο χωριό μας αυτή την περίοδο δίνει ζωή .Δίνει επίσης και την δυνατότητα στους κατοίκους του χωριού μας αλλά και τα χωριά της Τριχωνίδος να "βγάζουν" το απαραίτητο για όλους μας λάδι .... !!!!

Αν εξαιρέσουμε ότι στους περισσότερους ''το λάδι τους βγαίνει επί καθημερινής βάσεως''. Όμως εδώ συμβαίνει το αντίθετο ...σου "βγαίνει το λάδι και το απολαμβάνεις" ....!!!!

Λιοτρίβι!!! Εκεί ο τόπος συνάντησης όλων των ελαιοπαραγωγών που περιμένουν να εισπράξουν την αμοιβή των κόπων τους .

Και ναι!!!! Πράγματι εκείνη την στιγμή νοιώθουν την κούραση να διαλύεται, ο πόνος των χεριών από το τίναγμα και το διάλεγμα της ελιάς να μεταλλάσσεται σε αγνό παρθένο ελαιόλαδο....

Όμορφες φωτογραφίες τραβηγμένες στο χωριό μας Ποταμούλα από το μάζεμα της ελιάς .

Πτώση βράχου στο 19ο Χιλιόμετρο Αγρινίου - Καρπενησίου (φωτό)

 Πτώση βράχου σημειώθηκε τις πρωινές ώρες στο 21ο χιλιόμετρο στη θέση «Πετεινόρεμα».

Συγκεκριμένα, τμήμα βράχου αποκολλήθηκε από παρακείμενο βραχώδες σύμπλεγμα και κατρακυλώντας έπεσε στο οδόστρωμα, χωρίς ωστόσο να προκαλέσει ζημιά τόσο στην άσφαλτο όσο και σε διερχόμενα οχήματα. 

Στο σημείο διερχόταν το περιπολικό όχημα του Αστυνομικού Τμήματος Αγίου Βλασίου και οι άνδρες έβαλαν την απαραίτητη σήμανση και παρέμειναν για διευθέτηση της κυκλοφορίας.

Ο πρόεδρος της κοινότητας Ποταμούλας, έσπευσε άμεσα με δικό του μηχάνημα και ο βράχος απομακρύνθηκε από το σημείο.

Δείτε φωτογραφίες που μας εστάλησαν στο email potamoulanews@gmail.com.

Η γέφυρα στον συνοικισμό Κελανίτη, που αφορμή μου έδωσε για σκέψη...

Μία γέφυρα ζωής ...
γέφυρα μεταξύ νου, σώματος και ψυχής.
Και κάπου μέσα σε όλ' αυτά ... υπάρχει το  αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ των ανθρώπων, της ιδεολογίας, της κουλτούρας και θεωρίας, της άποψης και επιλογής!!!
Πόσο εύκολα μπορείς να γεφυρώσεις τίς διαφορές σου και να αποκτήσεις πάλι πνεύμα καλής θελήσεως???
Η συγγνώμη,  μια χείρα βοηθείας, ο συμβιβασμός και αλλήλο υποχώρηση, η συμφιλίωση και η μεταστροφή πρέπει να μας εμπνέει στη ζωή μας!!!

Κάτι που στις μέρες μας , τείνει να χαθεί μεταξύ των συνανθρώπων ,των συγγενών ,των φίλων και συγχωριανών ακόμα...!

Αλήθεια ας αναλογιστούμε ....
Γιατί αυτό που σήμερα έχει πραγματική αξία... είναι η γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, μια γέφυρα στο χάσμα της σημερινής αφασίας!!!
potamoula maits

Το μήνυμα του Προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Ποταμούλας για την επέτειο του ΟΧΙ

 Το δικό του μήνυμα για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, στέλνει ο Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Ποταμούλας , κ. Δημήτρης Ανδρώνης. Στο μήνυμά του ο πρόεδρος Ποταμούλας υπογραμμίζει τον ηρωισμό των συμπατριωτών μας που ξεκίνησε από τους Αρχαίους Σπαρτιάτες  και πολέμησαν με αυτοθυσία απέναντι στον «υπέρτερο εχθρό» . Ευχόμενος τονίζει ότι οι νέες γενιές ας γιορτάζουν με την σειρά τους τα δικά μας όχι  στις προκλήσεις και επιβουλές που δέχεται η ελληνική κοινωνία σήμερα.

Το μύνημα του Προέδρου της κοινότητας Ποταμούλας:

"Τιμήσαμε καί φετος στο χωριό μας τη μεγάλη επέτειο του «Όχι» καί τη νίκη του ελευθέρου πνεύματος ενάντια στο ναζισμό και το φασισμό. Τιμήσαμε την αγάπη για την πατρίδα των Ελλήνων που ξεκινά από το "η ταν η επί τας" των αρχαίων Σπαρτιάτων καί καταλήγει μέσα από πολλες εκδηλώσεις ανδρείας στά βάθη τών αιώνων στο «Όχι» που γιορτάζουμε σήμερα. Ελπίζουμε οι επόμενες γενιές να γιορτάζουν τα δικά μας ΟΧΙ στις προκλήσεις και επιβουλες που δέχεται καθημερινά η πατριδα μας. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!!!".

Σαράντα μέρες «ΡΟΥΠΕΛ-ΠΕΤΡΙΤΣΙ-ΠΟΤΑΜΟΥΛΑ»

Μια παλαιότερη αναδημοσίευση αλλά επίκαιρη.

Γράφει ο κ.Δημήτρης Ι. Τσούνης

   (Αστυνομικός Διευθυντής Ε.Α

Πρόεδρος αποστράτων Αιτωλοακαρνανίας)  

ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ ΡΟΥΠΕΛ- ΠΕΤΡΙΤΣΙ- ΠΟΤΑΜΟΥΛΑ

Είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ μέρος των οχυρών της «Γραμμής Μεταξά», στην περιοχή του νομού Σερρών στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα.

Η αρχική ενημέρωση – ξενάγηση πραγματοποιήθηκε από υπεύθυνο Αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού στα οχυρά του Ρούπελ. Έμεινα κατάπληκτος από το σχεδιασμό, την κατασκευή και τη σκοπιμότητα των οχυρών στην οριογραμμή των Ελληνοβουλγαρικών συνόρων.

Οι εργασίες κατασκευής των οχυρών ξεκίνησαν το έτος 1936 από το όρος Μπέλλες μέχρι την περιοχή της Κομοτηνής, 300 περίπου χιλιόμετρα και διήρκησαν 3,5 χρόνια. Σκοπός τους η άμυνα της χώρας, σε περίπτωση εισβολής, κυρίως από τη Βουλγαρία, η οποία επιζητούσε να ξαναπάρει εδάφη που έχασε κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων.

Η οχυρωματική γραμμή αποτελούνταν από υπόγειες σήραγγες, παρατηρητήρια, πυροβολεία, αντιαρματικές τάφρους κλπ. Για την κατασκευή συμμετείχαν αποκλειστικά Έλληνες, τοπογράφοι, μηχανικοί, στρατιωτικοί του μηχανικού κυρίως, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και Ελληνικές εταιρίες κυρίως παραγωγής τσιμέντου.

Επιστρέφοντας στο χωριό μου την Ποταμούλα, διηγήθηκα κάποιες επιμέρους ιστορίες σε συγγενικό μου πρόσωπο σχετικά με την απόλυτη μυστικότητα των εργασιών, για το πώς επιλέγονταν οι στρατιώτες που θα εργάζονταν στην κατασκευή, πως μεταφέρονταν από και προς τα οχυρά, με τρένο και κλειστά παράθυρα και δεμένα μάτια!

Γιορτάστηκε η Επέτειος του ''ΟΧΙ'' στην Ποταμούλα...(Φώτο)

 Εορτάστηκε σήμερα η επέτειος του ΟΧΙ στην ΠΟΤΑΜΟΥΛΑ . Μετά το πέρας της δοξολογίας, τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο των ηρώων από τον εφημέριο του χωριού μας πατήρ Ευστάθιο Τσιτσιβό και έγινε κατάθεση στεφάνων από την τοπική αρχή ο πρόεδρος Δημήτρης Ανδρώνης το δημοτικό σχολείο και από τον γηραιότερο Ποταμιώτη Ιωάννη Τσούνη που έζησε τον πόλεμο.Μαθητές από το νηπιαγωγείο  απήγγειλαν ποιήματα της Επετείου,στο τέλος κρατήθηκε  ενός λεπτού σιγή και τα παιδιά τραγούδησαν τον  Εθνικό μας Ύμνο.

Δείτε φωτογραφίες που μας έστειλε ο Αλέξανδρος Σ.

Χρόνια πολλά Έλληνες, χρόνια πολλά Ελλάδα, χρόνια πολλά Ποταμιώτες....

Οι άντρες της Ποταμούλας στους Εθνικούς Αγώνες του 1940 - 44 (Φώτο - Ονόματα-Διηγήσεις).

Μια επίκαιρη, λόγω της εθνικής γιορτής 🇬🇷 ανάρτηση, αφιερωμένη στους Ποταμιώτες που πολέμησαν στο Αλβανικό μέτωπο, στα οχυρά Ρούπελ και στην Eθνική αντίσταση.

Ο αείμνηστος μπάρμπα Κώστας Αναγνωστόπουλος 91 ετών.

Κάθε φορά που μιλούσε για τον Ελληνοαλβανικό πόλεμο και για το Αντάρτικο αργότερα, τα μάτια του βουρκώναν. Ο χρόνος συνθηκολογούσε μαζί του και γύριζε πίσω στα χρόνια της δικής του νιότης με τις πικρές εκείνες αναμνήσεις που η κήρυξη του πολέμου, στις 28 Οκτωβρίου 1940,τον βρήκε έφηβο  να κουβαλάει με το γάιδαρό του ένα φορτίο καλαμπόκι και να το ανταλλάσσει με αλεύρι, κάπου κοντά στην Φραγκόσκαλα.

Τότε καμιά δεκαπενταριά νέοι, από το Χωριό της Ποταμούλας είχαν επιστρατευθεί και έφευγαν για τα Γιάννενα, όπου χωρίστηκαν από τους επιτελείς ανάλογα με τις ανάγκες του στρατού.Μερικά από τα ονόματα όσων πολέμησαν την περίοδο της κατοχής σας τα παραθέτουμε όπως τα θυμόταν ο παππούς Κωνσταντής και εάν κάποιος γνωρίζει η θυμάται και άλλους παρακαλούμε να μας το αναφέρει.