Ποταμούλα:«Κεραυνός» εν αιθρία η διάλυση της ομάδος μας!

Βαράει διάλυση η ιστορική ομάδα του χωριού μας!

Τίτλοι τέλους για την ομάδα της Ποταμούλας, που παρά την εξαιρετική πορεία χρόνων  αποχωρεί από τα γήπεδα…

Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε η είδηση της διάλυσης του Κεραυνού Ποταμούλας. Δεν δήλωσε συμμετοχή στην Β' κατηγορία και η προθεσμία έληξε και για την Γ' κατηγορία.

Ερωτηματικά γεννιούνται από πολλούς, γιατί να σβήσει αδόκητα και σιωπηλά μια ομάδα με ιστορία σχεδόν μισού αιώνα...?

Μια ομάδα που άντεξε στον χρόνο, ένας Αθλητικός Σύλλογος με μακραίωνη ιστορία, σε ένα μικρό χωριό της Ποταμούλας όπου δεν υπήρχαν έσοδα, δεν υπήρχαν μεγάλες χορηγίες,δεν υπήρχαν πλούσιοι πρόεδροι, παρά μόνο υπήρχαν εραστές της μπάλας και του γνήσιου ποδοσφαίρου. Ένας σύλλογος που  στηρίζονταν αποκλειστικά στο μεράκι κάποιων ανθρώπων που έκαναν παράγοντες, τον φροντιστή, που έπλεναν τα ρούχα, φουσκώναν τις μπάλες και κάναν τις γραμμές στα γήπεδα. Οι ίδιοι άνθρωποι ασχολούνται πολλά χρόνια. Άλλοι κουράστηκαν, άλλοι μεγάλωσαν σε ηλικία, άλλοι βαρέθηκαν και τα παράτησαν. Δεν είναι τόσο εύκολο σήμερα να συντηρηθεί μια ομάδα, άλλο το ίδιο δύσκολα όμως την εγκαταλείπεις και  αφήνεις αυτό το κύτταρο πολιτισμού να σβήσει απρόσμενα.

Η ανακοίνωση της ομάδας πρίν δύο χρόνια καλούσε σε βοήθεια και επαγρύπνηση, κάτι που τώρα δε συνέβη:

«Η Ομάδας μας βρίσκεται συνεχόμενα στα ερασιτεχνικά γήπεδα του Νομού Αιτωλοακαρνανίας απ το 1978 ως σήμερα, έτσι ενα τέλος την δεδομένη στιγμή, φαντάζει πρόωρο τόσο για τους ανθρώπους που αγαπούν τον σύλλογο, όσο και για αυτούς που με τόσους κόπους κατάφεραν να τον ιδρύσουν πριν απο 42 Χρόνια.

Μάλιστα, προκειμένου να μην κλείσει το βιβλίο της Ιστορίας μας, σε ένα αρκετά συλλογικό κλίμα, το Διοικητικό Συμβούλιο πήρε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις, πως η στήριξη στην ομάδα θα είναι ακόμη πιο εντατική και συλλογική.

Απευθύνουμε έτσι ένα μεγάλο κάλεσμα σε κάθε Ποταμιώτη, αλλά και κάθε άνθρωπο που αγάπησε και τίμησε αυτή την ομάδα, σε μια προσπάθεια να τα καταφέρουμε ακόμη μια χρονιά.

Σε αυτές τις δύσκολες εποχές, είναι μεγάλη ανάγκη να μην διαλυθεί, κάτι που χτίστηκε με τόσο κόπο και ταυτόχρονα αποτελεί ζωντανό κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας».

Ας ευχηθούμε σύντομα το κομμάτι αυτό της Ποταμιώτικης Ιστορίας να ζωντανέψει ξανά και να δώσει ανάσα στον ρημαγμένο τόπο μας, που όλα δείχνουν να συρρικνώνονται....