Χρόνια ολάκερα περάσαν και οι δυο τους αντάμα περπατούν χέρι χέρι στο δρόμο... σ'ένα δρόμο πού δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Στα δύσκολα δε λύγισαν,στην λύπη και στις δοκιμασίες στάθηκαν όρθιοι.Μια σχέση που χτίστηκε με ανιδιοτελή προσφορά , πάνω στα γερά θεμέλια των ηθικών αξιών!!!
Και συνέχισαν, απλά συνέχισαν έχοντας ως πυξίδα την αγάπη,την αγνή αγάπη που πηγάζει αστείρευτα από το απύθμενο βάθος της καρδιά τους....
Από "νιοί" ξεκίνησαν στον στίβο της ζωής , συμβιβάστηκαν και μονιασμένοι
πορεύτηκαν στο διάβα της!!! Τι και αν οι ρυτίδες αλλοίωσαν τα προσωπά τους, όμως ο χτύπος της καρδιάς τους παίζει όπως τότε σε ρυθμούς ερωτικής μπαλάντας...
Αλήθεια πόσο λείπει σήμερα στα σύγχρονα ζευγάρια;
Σχέσεις πάθους ,που στο πρώτο παραμικρό εμπόδιο γκρεμίζονται. Θεμελιώδης αρχή , μόνο το συμφέρον.Ασυμβίβαστοι και εγωπαθείς αφήνουν πίσω τους ερείπια... Η καρδιά λειτουργεί πλέον ως τροχοπέδη στην άλλοτε αγάπη και το μίσος παίζει τόν πρωταγωνιστικό ρόλο.... με κομπάρσο ένα πολυσέλιδο χαρτί " διαζυγίου"...! Πόσο χάθηκαν οι αξίες?
Όλα θυσιάζονται στον βωμό, της σύγχρονης εγωκεντρικής ζωής μας... άχρωμη και σιωπηλή πριονίζει τον θεσμό εκείνο που αυτοί πιο πάνω φύλαξαν ως κόρη οφθαλμού... τον ιερό θεσμό της οικογένειας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου