Τα φετινά Χριστούγεννα στο χωριό μας δεν θα είναι τόσο γιορτινά,τα λαμπιόνια δεν θα ανάψουν, στις βεράντες και στα δέντρα... καθώς το εορταστικό χρώμα, το έχει σκεπάσει το μαύρο πέπλο του πένθους . Πένθος για Οχτώ συνανθρώπους, οχτώ συγχωριανούς,που έφυγαν από κοντά μας,μερικοί πρόωρα και άλλοι στο γιόμα της ζωής τους.... μιας και ο χάρος δε λογιέται ηλικίες. Ο χτύπος της καμπάνας ηχεί τους τελευταίους πέντε μήνες σε πένθιμη υπόκρουση, σημάδι ότι το χωριό μας μαραζώνει ..... ο τόπος ξεχαριένει.
Η κάθε γειτονιά πενθεί, τον δικό της γείτονα, τον δικό της συγγενή και παράλληλα όλο το χωριό πενθεί τον καθ' έναν ξεχωριστά. Εμείς που μείναμε πίσω, ζούμε για να τους θυμόμαστε,συμπάσχουμε και πονάνε μ'αυτούς που έχασαν ένα κομμάτι της ζωής τους. Το είναι μας, διαπερνά μια σκέψη ανάμεικτη με αγωνία αν θα έχει σταματημό αυτό το φευγιό, αυτή η θλίψη.
Και όλοι λέμε με μια κραυγή, μ' ένα λυγμό... "επιτέλους φύγε Χάρε απ' το χωριό μας" !!!
(Αναγνώστης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου