Πιστεύω αυτό που εσύ αμφισβητείς....και όμως!!!!

Πιστεύω!
Σὲ μία δύναμη σὲ μὶα ἀνώτερη δύναμη
σὲ κάτι πιὸ πέρα καὶ πάνω ἀπὸ τὸ λογικό!
Μία ἐσωτερικὴ ὥθηση μὲ ἔσπρωξε στὴν πνευματικὴ ἀναζήτηση τῆς πίστης!
Αὐτὸ ποὺ οἱ πρόγονοι μου μοὺ δίδαξαν ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ τὸ προσέχω καὶ ἀνεπιφύλακτα πιστεύω.
Πιστεύω αὐτὸ ποὺ ἐσὺ ἀμφισβητεῖς χωρίς ἐνδοιασμούς!
Ἐγὼ πιστεύω ἐσύ ὅμως λὲς ὅτι δὲν ὑπάρχει αὐτὸ ποὺ ἐγὼ πιστεύω
καὶ ὡς ἐκ τούτου συμφωνῶ μαζί σου, ἀλλὰ ἔχω τὴν ἐξῆς διαφωνία:
Ὅταν φτάσεις στὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ μὴν ψάξεις νὰ βρεῖς αὐτὸ ποὺ ἐσὺ δὲν πίστεψες.
Γιατί;
Γιατὶ ἀπλὰ ὑπῆρχε μέσα σου, ἀλλὰ τελικὰ ἄργησες νὰ τὸ ἀνακαλύψεις!
Θέλεις νὰ δεῖς τὸν Θεό; Κοίτα τὸν καθρέφτη καὶ μὴν παρασύρεσαι ἀπὸ τὴν προσωπικὴ σου ἰδιομορφία,  γιατὶ ἀπλὰ εἰκόνα του εἶσαι καὶ ὁμοίωση καὶ δὲν τὸν βλέπεις ἀδερφὲ μου.
Ὅλα τὰ παραπάνω ποὺ, ἐν ρήμη τοῦ λόγου μου, σοὺ ἀράδιασα θὰ τὰ ἀντιληφθεῖς κάνοντας τὸν ἀπολογισμὸ στὸ διάβα τῆς ζωῆς σου.
Τότε θὰ ἀντιληφθεῖς τὶ ἔχασες, τὶ ἔχεις, τὶ σοὺ πρέπει καὶ τελικὰ τὶ σοὺ ἀξίζει.
Μὰ θὰ εἶναι πλέον ἀργά, ἀργὰ γιὰ δάκρυα!
Μὰ σὰν δὲν εἶσαι ἕτοιμος γιὰ μιὰ τέτοια προσέγγιση καὶ γιὰ νὰ μὴ μένεις στὸ ἀθέατο τοῦ ἐναγώνιου ἐρωτήματος, ἄκουσέ με καὶ ἄς νομίζεις πῶς εἶμαι λάθος.
Εἶσαι ἐδῶ καὶ εἶμαι ἐδῶ καὶ μαζί πορευόμαστε στὸν αἰσθητὸ κόσμο τῆς Θεότητος. Ἡ ζωή συνεχίζεται στὴν αἰωνιότητα, γι᾿αυτὸ πρόσεξε τὴ στάση τῆς ζωῆς σου στὸν Κόσμο ποὺ πορεύεσαι προσωρινά!
Καλἠ Κυριακὴ σὲ ὅλους.
Τσιτσιβός Χαράλαμπος- Συντάκτης potamoula maits

Ο θερισμός της βρώμης,στο χωριό...

Όταν μπαίνει το καλοκαίρι, οι καλαμιές των σιτηρών (σιτάρι, βρώμη, κριθάρι, σίκαλη) κιτρινίζουν και το χωράφι παίρνει ένα χρώμα χρυσαφί. Έχει φτάσει η εποχή του θερισμού. Γι' αυτόν τον λόγο τον Ιούνιο παλιά τον έλεγαν και θεριστή.

Η ελπίδα στέκει αντίκρυ μου... καλή Κυριακή!!!!

https://www.instagram.com/p/CBYtavJgCmB/?igshid=ywl77861ul2r
Πέρασα από δύσβατα και κακοτράχαλα μονοπάτια, δοκιμάστηκαν οι αντοχές μου...η υπομονή μου κατέρρευσε και  γκρεμό τσακίστηκε μαζί με το εγώ μου!
Τα αγκάθια .....το είναι μου πλήγωσαν και έμεινα μετέωρος στο χάος της αβύσσου!!!
Έρμαιος στη μέση του πουθενά, τον προσανατολισμό μου έχασα...!
Λαβωμένη η ύπαρξη μου σέρνεται, αναζητώντας μια Θεία Λύτρωση...
Ανύμπορος ο εσωτερικός μου κόσμος καταρρέει,με όση δύναμη απέμεινε.... τις φυλλωσιές ανοίγω και ανακαλύπτω πως η ΕΛΠΙΔΑ ζει ....δεν χάθηκε... !
Να..! είναι εκεί αντίκρυ μου ⛪...!
Καλή Κυριακή σε όλους!
#potamoula_maits

Μηχανή αρμαθιάσματος,ένα εργαλείο πολύτιμο!!!

Μηχανή αρμαθιάσματος,ένα εργαλείο πολύτιμο!!! Που κάποτε έθρεψε οικογένειες, έφτιαξε προίκες κοριτσιών και σπούδασε παιδιά!!!
Σήμερα ο κυρ Αντρέας Παπαθανάσης, μας γύρισε αρκετά χρόνια πίσω.Καθώς τέτοια εποχή , είχε ήδη ξεκινήσει η καλλιέργεια του καπνού και
οι λάκες ήταν καταπράσινες!
Χρόνια αξέχαστα,μα όχι με τόσο ευχάριστες αναμνήσεις για όσους από εμάς τα ζήσαμε.
Γιατί όταν τελείωνε το σχολείο, αντί να αρχίζουν οι καλοκαιρινές διακοπές μας,ξεκινούσε η κουραστική περίοδος των καπνών.
Από τις πρώτες πρωινές ώρες, ηχούσε στα αυτιά μας σα ξυπνητήρι η φωνή της μάνας...για να μας ξεπροβοδίσει στα χωράφια, όπου τελούνταν η  ιεροτελεστία του καπνού!!!
Όσο σκληρά και αν ήταν,αναπολώ πολλές φορές αυτά τα χρόνια ,που στην τελική ήταν ωραία χρόνια !
Και  ηχούν στα αυτιά μου ,τα λόγια του ποιητη Κώστα Κρυστάλλη:
"Καλότυχοι μου χωρικοί
Ζηλεύω την ζωή σας
Την απλοϊκή σας την ζωή
Πώχει περίσσιες χάρες".
Αυτή την απλοική ζωή βιώσαμε και εμείς αρκετά χρόνια και η γενιά του κυρ Ανδρέα ακόμα περισσότερο.
Μια ζωή πολύ σκληρή γιατί είχε να κάνει με την καλλιέργεια του καπνού...Παρ΄ όλη την τόση κούραση, την πολύωρη  εργασία και την ταλαιπωρία, αισθανόμασταν όμως τόση ευχαρίστηση, τόση γαλήνη που μέχρι σήμερα δεν την έχω αισθανθεί.
Αναλογίζομαι πολλές φορές στις μέρες μας , που οι άνθρωποι έχουν τόσες ανέσεις δεν νιώθουν όμως αυτη την γαλήνη, την ψυχική ηρεμία που νιώθαμε εμείς.  Κάτι που ζήλεψε κι ο ποιητής γιατί ίσως κάποιο βράδυ συνάντησε μερικούς από μας να γυρίζουν από τα κτήματα καθώς η  κούραση και το λιοπύρι ήταν αναπόφευκτα στη ζωή όσων δούλευαν,τα πρόσωπα όμως όλων ήταν γαλήνια,γεμάτα ζωντάνια και χαμόγελο.
Αυτή η γαλήνια έκφραση δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα και να μετρηθεί με κανέναν τρόπο.
Θυμάται και αναπολεί τις όμορφες στιγμές ο κυρ Αντρέας Παπαθανάσης... καθώς κοιτάζει την μηχανή αρμαθιάσματος,τον στεναγμό του σκεπάζει ο λυγμός ,καθώς αναρωτιέται πως πέρασαν τα χρόνια..??
Για πολλά χρόνια κοινοτάρχης Ποταμούλας, γνωρίζει το χωριό πιθαμή προς πιθαμή , και αυτό το χωριό το βλέπει τώρα να  αργοσβίνει!
Βλέπει πως ο τόπος ρήμαξε.Γιατί τότε πόσο κόσμο συναντούσε κανείς, στα χέρσα και έρημα σήμερα χωράφια?
Ευχαριστώ τον Ποταμούλα Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος για την φωτό.
#potamoula_maits

https://www.instagram.com/p/CBDuieOg-sZ/?igshid=1al8oq2b4v4y3

https://www.instagram.com/p/CBDuieOg-sZ/?igshid=1al8oq2b4v4y3

Το τρίκυκλο του μπάρμπα Γιώργου Τσούνη 1970 φωτό.

 Ο μπάρμπα Γιώργος Τσούνης ή όπως συνήθως τον γνωρίζουν οι μικρότεροι "βενζινάς", από το πρατήριο που για δεκαετίες είχε στο χωριό και γενιές και γενιές μεγάλωσαν ακούγοντας την χαρακτηριστική βροντερή φωνή του... όπως και την καθημερινή "καλημέρα" και το "Χαίρεται " καθώς πηγαίναμε και γυρίζαμε από το δημοτικό σχολείο.
Το δεύτερο #τρίκυκλο , του χωριού ...
ο ιδιοκτήτης του ,ο κυρ Γιώργος.
Όπως διακρίνεται και στη φωτογραφία δεξιά, φωτό που μας έστειλε ο Κώστας Μπακογιάννης.
Μισός αιώνας σχεδόν,το 1970 απαθανάτισε αυτή την στιγμή...!!!
Μαζί με το τρίκυκλο, ποζάρουν στον φακό και οι κολλητοί φίλοι του κυρ Γιώργου, στην μέση ο Πέτρος Μάλαινος και αριστερά ο Γρηγόρης Μακρυπούλιας και φωτογράφος📸 φυσικά ο Κώστας Μπακογιάννης.
Μεταφορική , εκείνης της εποχής... χρήσιμη και αναγκαία... εξυπηρετούσε και τροφοδοτούσε τις γειτονιές , με πάγο, ψώνια και ότι δήποτε χρειαζόταν ο κάθε πελάτης...
Ένα τρίκυκλο , μέσο συγκοινωνίας και μεταφοράς... μιας και τα οχήματα τότε δεν υπήρχαν στο χωριό!!!
Εποχές που μας γυρίζουν πίσω,σε παλιές ελληνικές ταινίες...!!!
Ευχαριστώ τον κυρ Κώστα για την υπέροχη φωτογραφία.