Νηπιαγωγείο Ποταμούλας:Γιορτή Χριστουγέννων και Άγιος Βασίλης σε…..κίνηση!(φωτό)

Την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2022 τα παιδιά του νηπιαγωγείου Ποταμούλας , γεμάτα ενθουσιασμό, υποδέχτηκαν τους γονείς και τους συγγενείς τους στην αίθουσα εκδηλώσεων και δεξιώσεων «Σκορπιός», προκειμένου να παρουσιάσουν τη χριστουγεννιάτικη γιορτούλα τους βασισμένη στο ομώνυμο παραμύθι «η ποντικούλα που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι». Η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα γέμισε τις καρδιές των θεατών χαρά, όνειρα και ελπίδες. Τα χορευτικά, τα τραγούδια και τα όμορφα λόγια των παιδιών δημιούργησαν μια ζεστή οικογενειακή ατμόσφαιρα που τη χάρηκαν όλοι, μικροί και μεγάλοι. Ακολούθησε bazaar ημερολογίου του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, με δημιουργίες των μικρών μας μαθητών. Η νηπιαγωγός Αγγελική Κολοβού ευχαρίστησε με την σειρά της,τους μικρούς πρωταγωνιστές και όσους τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση και ευχήθηκε σε όλους καλές γιορτές και καλή χρονιά.Τα παιδάκια τραγούδησαν τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. 

Το potamoulanews ήταν εκεί.

Την επόμενη ημέρα,στην αίθουσα του νηπιαγωγείου,τα μικρά παιδιά ζωγράφισαν το δικό τους Αη Βασίλη και με μια εφαρμογή έδωσε κίνηση στα υπέροχα δημιουργήματα τους!!

Ο ενθουσιασμός τους ήταν απερίγραπτος και τώρα ανυπομονούν την έλευσή του με τα δώρα τους!

Ακολουθούν ο Άη Βασίλης της Αλεξίας, της Σταυρούλας, της Παϊσίας, της Χριστίνας, του Θοδωρή, της Καλλιρόης, της Ζωής.

Και ακολουθούν οι ζωγραφιές τους!!

     

Δημοτικό σχολείο Ποταμούλας:ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

 Οι μαθητές του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού Σχολείου Ποταμούλας ήρθαν σε επαφή με το επάγγελμα του «αστυνομικού» και τους βασικούς κανόνες της οδικής ασφάλειας. Πιο συγκεκριμένα παρακολούθησαν σχετικό βίντεο, συζήτησαν για τη σήμανση και έμαθαν πως να κινούνται με ασφάλεια στο αυτοκίνητο και το ποδήλατο.

Μήνυμά τους:» ΦΟΡΑΩ ΠΑΝΤΑ ΖΩΝΗ ΚΑΙ ΚΡΑΝΟΣ»

Ο διοικητής του Α. Τ. Αγίου Βλασίου κ. Δημήτρης Νταβαρίνος, με τούς συναδέλφους του ,πάντα με αίσθημα ευθύνης κοντά στον πολίτη των Παρακαμπυλίων .Τον ευχαριστούμε για την θαυμάσια αυτή παρουσίαση στα παιδιά μας,η οποία τα βοηθάει στο χτίσιμο θεμελίων , σωστών πολιτών.....

     

Aπο το μάζεμα της ελιάς στο Ελαιοτριβείο του Χωριού μας (Βίντεο)

Μετά τη συγκομιδή της ελιάς από τον ελαιώνα, η ελιά μεταφέρεται στο ελαιοτριβείο, όπου περνάει μέσα από διάφορα στάδια ώστε να αρχίσει η διαδικασία της παραλαβής του ελαιολάδου.

Στο  κέντρο του χωριού μας,λειτουργεί ένα σύγχρονο ελαιοτριβείο του συγχωριανού μας Ηλία Τσούνη.

Η παρουσία του ελαιοτριβείου στο χωριό δίνει την δυνατότητα στους κατοίκους του χωριού μας αλλά και όλης της περιφέρειας της Τριχωνίδος να "βγάζουν" τις ελιές σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Και αυτό χάρη στα σύγχρονα μηχανήματα που διαθέτει αλλά και την καλύτερη ποιότητα
ελαιολάδου με την έκθλιψη φρέσκου καρπού.

Εκεί ο  τόπος συνάντησης όλων των ελαιοπαραγωγών που περιμένουν να εισπράξουν την αμοιβή των κόπων τους και πράγματι εκείνη την στιγμή νοιώθουν την κούραση να εξαφανίζεται.

Ο Ηλίας Τσούνης αναφέρει πως η φετινή χρονιά είναι αρκετά καλή,Στις περισσότερες περιοχές ο καιρός ευνόησε τα δέντρα και τον καρπό με τις ελιές να αποδίδουν στο μέγιστο δυνατό,
ο κάδος (30 kg ελιές) 4-5 kg λάδι .

Αν και στους περισσότερους ''το λάδι τους βγαίνει επί καθημερινής βάσεως''....

 Ας δούμε όμως πως βγαίνει το αγνό παρθένο Ελαιόλαδο:

Η έναρξη της επεξεργασίας αρχίζει με το πέρασμα του καρπού από ειδικά μηχανήματα για καθάρισμα από τα φύλλα .

Το καθάρισμα από τα φύλλα γίνεται με αυτόματο αποφυλλωτήριο. Η φροντίδα αυτή είναι απαραίτητη γιατί μια μεγάλη ποσότητα φύλλων όταν αλεστεί μαζί με τον ελαιόκαρπο προσδίδει στο ελαιόλαδο πικρή γεύση και αρκετή χλωροφύλλη (πράσινο χρώμα) η οποία δεν βοηθά στη διατήρηση της ποιότητάς του.

Ακολουθεί το πλύσιμο με το οποίο απομακρύνονται οι ξένες ύλες (χώμα, σκόνη) που περιέχονται στον ελαιόκαρπο, ενώ την ίδια στιγμή γίνετε και η αυτόματη ζύγιση του καθαρού πλέον ελαιοκάρπου.

Η άλεση του καρπού δηλαδή ο τεμαχισμός του σε μικρά - μικρά τεμαχίδια που σχηματίζουν την γνωστή ελαιοζύμη, αποτελεί μια σημαντική φάση έκθλιψης.

Το σπάσιμο του καρπού μέχρι πριν μερικά χρόνια γινόταν με ελαιόμυλους που με 3 ή 4 πέτρες διαφόρου διαμέτρου.Τα τελευταία χρόνια το σπάσιμο (άλεση) γίνεται με μεταλλικούς σπαστήρες μέσα σ' ένα διάτρητο τύμπανο.

Για να γίνει ο διαχωρισμός του λαδιού από την  ελαιοζύμη που βγαίνει από το θρυπτήριο πρέπει αυτή να ομογενοποιηθεί και να γίνει πιο συνεκτική ώστε να επιτρέψει την μεγίστη εξαγωγή λαδιού.Ο μαλακτήρας είναι συσκευή ομογενοποίησης της ελαιοζύμης. Στο εσωτερικό του περιστρέφονται μια σειρά αναδευτήρων που ανακατεύουν συνεχώς την ελαιοζύμη. Η θερμοκρασία της μάλαξης δεν πρέπει να ξεπερνά τους 30 °C. Το ίδιο και σε όλες τις άλλες φάσεις. Γι αυτό λέγεται επεξεργασία εν ψυχρώ.

Όταν έχει πια επιτευχθεί η μάλαξη η ελαιοζύμη είναι έτοιμη για την φάση του διαχωρισμού των στερεών από τον φυτικό χυμό που περιέχει και το λάδι.
Η μηχανή διαχωρίζει και απομακρύνει ξεχωριστά τον πυρήνα αρκετά στεγνό το νερό και το λάδι μαζί με ένα ποσοστό νερού.

Τα φυτικά υγρά που προέρχονται από τον προηγούμενο διαχωριστήρα οδηγούνται με τις κατάλληλες σωληνώσεις στο επόμενο, και πιο κρίσιμο, στάδιο επεξεργασίας. Εκείνο του τελικού διαχωρισμού του λαδιού.
 Καλοφάγωτο λοιπόν και του χρόνου με υγεία.....

Ποταμούλα:Έφυγε από κοντά μας ,ο αγαπητός συγχωριανός μας Φώτης Σωτηρόπουλος

Βυθίζεται στο πένθος για ακόμη μια φορά το χωριό μας ,χάνοντας έναν αξιαγάπητο συγχωριανό.

Έφυγε από τη ζωή σήμερα το μεσημέρι σε ηλικία 72 ετών, ο αγαπητός μας Φώτης Β. Σωτηρόπουλος. 

Ένας άνθρωπος πάντα ευχάριστος ,με χιούμορ συνεχώς έκδηλο στο διάβα της ζωής του. . Αθόρυβα έφυγε σήμερα για την γειτονιά των Αγγέλων  !!!Ο θεός ας τον αναπαύσει εν σκηναίς δικαίων!!!

Η νεκρώσιμος ακολουθία θα γίνει αύριο 17/10/2022  Σάββατο στις 12:00 το μεσημέρι, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ποταμούλας.

Τα θερμά συλλυπητήριά στους οικείους του. 

Η σωρός θα βρίσκεται στον ναό από τις 11:00πμ

Η ελιά στο Αγρίνιο για μικροϊδιοκτήτες: Ένα χόμπι για ρομαντικούς & οι Αλβανοί που φεύγουν

 

Του Λίνου Υφαντή,

Ο Νοέμβρης άλλοτε ήταν ο μήνας όπου μια μέση οικογένεια στο Αγρίνιο και την Αιτωλοακαρνανία συμπλήρωνε το αγροτικό της εισόδημα. Οικογένειες παλαιότερα, εργάτες εως πριν μία δεκαετία γέμιζαν την ύπαιθρο και μάζευαν τη σοδειά της ελιάς. Έτσι όσοι δεν ήταν αγρότες συμπλήρωναν το εισόδημά τους και την κουζίνα τους περιμένοντας ως ιεροτελεστία έξω από το ελαιοτριβείο για να απωθήσουν το γνήσιο προϊόν του χωραφιού τους.

Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν. Από την παραπάνω εξίσωση λείπουν πλέον οι εργάτες, Οι Αλβανοί που κατά κόρον έκαναν αυτές τις δουλειές είτε αναχωρούν για άλλες πολιτείες ( ακόμα και για τη Δυτική Ευρώπη όπως η Γαλλία) είτε αστικοποιήθηκαν σαν και μας αποκόβοντας κάθε δεσμό με το χωράφι και το αγρό. Πλέον οι εργάτες που έχουν απομείνει είναι περιζήτητοι. Τα όποια συνεργεία προτιμούν μεγάλες εκτάσεις για τις οποίες υπάρχει ακόμα οικονομικό αντικείμενο και οι μικροϊδιοκτήτες ως οι “τελευταίοι των Μοϊκανών” ψάχνουν κανέναν εναπομείναντα εργάτη ΜΕ η ΧΩΡΙΣ ελαιοραβδιστικό (Sic) για να μαζέψουν τον καρπό από το χωράφι που τους άφησε ο παππούς τους ή ο πατέρας τους.

Πλέον η χαμηλή σοδειά εγγυάται μόνο ένα καλό σπιτικό λάδι και τίποτε παραπάνω, το οποίο μαζί με τα εργατικά που απαιτούνται, τα πήγαινε έλα ιδίως σε απομακρυσμένες περιοχές του Δήμου όπως  π.χ. στα Παρακαμπύλια ανεβάζουν τα κόστη στα ύψη. Έτσι ο μικροϊδιοκτήτης πληρώνει στην ουσία το λάδι του με τη τιμή λίγο παρακάτω από αυτό που θα αγόραζε από άλλον ή στο σούπερ μάρκετ. Όλα αυτά γιατί ; Για μια ανάμνηση, για μια αγάπη στη γη, για μια επαφή με την ύπαιθρο του τόπου μας. Όλα αυτά για να μυρίσει το καμμένα κλαδιά που καίγονται στους αγρούς, την Αιτωλοακαρνανική φύση και για να γεμίσει τενεκέδες με λάδι που του δίνουν μια οικειότητα.

Αυτά είναι τα ξίφη των εναπομείναντων πρώην κολλήγων που ως Δοκ Κιχότες παλεύουν για να κρατήσουν ζωντανό ένα όνειρο, ένα άλλοθι απλά ότι δεν μένουν στην Αθήνα αλλά στο Αγρίνιο. Έτσι απλά προσπαθούν μην ηττηθούν βλέποντας το χωράφι τους να χορταριάζει και να αχρηστεύεται, θαρρείς και είναι το χορταριασμένο νεκροταφείο των αναμνήσεων τους.

Υ.Γ. Ας ελπίσουμε σε καλύτερες μέρες και να μη ξυπνήσουμε αύριο και δούμε τη μικροιδιοκτησία κάτω από την αντανάκλαση μόνο των πάνελ που συλλέγουν τον ήλιο.

 

Στις καλένδες το Αγρίνιο-Καρπενήσι – Στο ΕΣΠΑ τμήμα του άξονα Λαμία-Ιτέα-Αντίρριο.

 Για πολλούς ήταν μια προδιαγεγραμμένη εξέλιξη, καθώς ο λεγόμενος «διαγώνιος» άξονας Λαμία-Ιτέα-Αντίρριο φαίνεται να είχε εξαρχής προβάδισμα έναντι του Αγρίνιο-Καρπενήσι-Λαμία κι αυτό παρότι ένα σημαντικό τμήμα του πριν την Ναύπακτο είναι σχεδόν «αχαρτογράφητο» σε ό,τι αφορά τις μελέτες.

Χθες, λοιπόν, το ΑΠΕ-ΜΠΕ γνωστοποίησε την είδηση ότι υπογράφηκε από την Ειδική
Γραμματεία Διαχείρισης Προγραμμάτων ΕΤΠΑ & ΤΑ η ένταξη της Πράξης «Οδικό
Τμήμα Μπράλος – ‘Αμφισσα του άξονα Λαμία – Ιτέα – Αντίρριο (Μπράλος – Αρχή
Παράκαμψης Γραβιάς και Ι/Κ Μεταλλείων Βωξίτη – ‘Αμφισσα)» στο Επιχειρησιακό
Πρόγραμμα «Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη 2014-2020» και
στον Άξονα Προτεραιότητας «ΔΙΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ (ΤΣ)».

Με λίγα λόγια πρόκειται για την μελέτη και κατασκευή υποτμημάτων του τμήματος
«Μπράλος – ‘Αμφισσα» στον άξονα «Λαμία- Ιτέα – Αντίρριο», μέρος του Αναλυτικού
Διευρωπαϊκού Δικτύου Αυτοκινητοδρόμων. Μιλάμε για τη μελέτη και κατασκευή των
οδικών τμημάτων από τον Μπράλο μέχρι την Αρχή παράκαμψης Γραβιάς κι από τον
Ισόπεδο Κόμβο Μεταλλείων Βωξίτη, μήκους περίπου 24 χιλιομέτρων.

Η σύμβαση περιλαμβάνει μελέτη και κατασκευή δύο σηράγγων, επτά γεφυρών, έξι
ισόπεδων κόμβων, δύο άνω διαβάσεων, δύο κάτω διαβάσεων, καθώς και ενός δικτύου
παράλληλων και κάθετων δευτερευουσών οδών για τη σύνδεση με το λοιπό υφιστάμενο
οδικό δίκτυο και την εξυπηρέτηση των χρήσεων κοντά στο δρόμο.
Η ένταξη, δε, πραγματοποιήθηκε με σχετική απόφαση του υφυπουργού Ανάπτυξης και
Επενδύσεων, Ιωάννη Τσακίρη και η συνολική δημόσια δαπάνη της πράξης ανέρχεται σε
261.514.716 ευρώ.

Πώς σχολίασε κορυφαίος θεσμικός παράγοντας

Η Σχολή Ταπητουργίας, που κάποτε λειτουργούσε στην Ποταμούλα "τέχνη μιας άλλης εποχής" (φώτο-αφιέρωμα)

Στο χωριό μας λειτουργούσε από τον Νοέμβριο 1992  έως και το 2006 σχολή Ταπητουργίας του ΕΟΜΜΕΧ στην οποία όταν ξεκίνησε εργάζονταν  πάνω από 30 νέες αλλά και μέσης ηλικίας γυναίκες οι οποίες παρήγαγαν παραδοσιακά χειροποίητα χαλιά απαράμιλλης ομορφιάς πολλών σχεδίων και άριστης ποιότητας.

 Τα χαλιά αυτά απορροφούνταν από τον ΕΟΜΜΕΧ και προορίζονταν στους καταναλωτές με δικά τους δίκτυα πωλήσεων. 

Η σχολή ταπητουργίας έκλεισε το 2006  που λειτουργούσε για τουλάχιστον 14 χρόνια στο χωριό μας  και απασχολούσε αρκετές γυναίκες, από τα χέρια των οποίων κατασκευάστηκαν έργα τέχνης.

Η σχολή αυτή ανήκε στον Ελληνικό Οργανισμό Μικρών-Μεσαίων Επιχειρήσεων ο οποίος είχε ως στόχο την προαγωγή προώθηση και στήριξη της επιχειρηματικότητας των ΜΜΕ του δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα της οικονομίας καθώς και της χειροτεχνίας και καλλιτεχνικής βιοτεχνίας.

Η σχολή ιδρύθηκε στο χωριό το 1992, στο ισόγειο της οικίας του μακαριστού Θεόδωρου Παπαθανάση με σκοπό τη συμπλήρωση του εισοδήματος των αγροτικών νοικοκυριών της περιοχής, αλλά ταυτόχρονα αποτέλεσε και το συνδετικό κρίκο του χθες με το σήμερα, διατηρώντας την ποιότητα της ελληνικής παράδοσης στο χωριό. 

Τσιτσιβός Χαράλαμπος:Ο Μητροπολίτης Δαμασκηνός τιμά την μνήμη του μαρτυρικού Ιεράρχου Κοσμά.

 Αφορμή για το άρθρο μου αυτό,στάθηκε το ημερολόγιο που είναι αφιερωμένο στον μακαριστό, Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά «ως ελάχιστη οφειλή για το θυσιαστικό έργο που επετέλεσε στην Τοπική μας Εκκλησία»

Ένας χρόνος  από εκείνη την ημέρα που «Ὁ Ὑψιπέτης "Ἀετός", Ἱεράρχης ΚΟΣΜΑΣ ,Ἔπεσε στήν κλίνη λαβωμένος, μόνος καί πληγωμένος...»,

όπως χαρακτηριστικά είχε γράψει ένα πνευματικό του παιδί.

 Ενας σχεδόν χρόνος που ο γέροντας μας πορευόταν  με τό βλέμμα στραμμένο στήν μεγάλη πύλη τής Βασιλείας τού «Αρνίου».

Οι προσευχές μας ,οι ικεσίες μας δεν στάθηκαν ικανές να αλλάξουν τα σχέδια του Θεού ,θέλησε να απαρφανέψουν πολύ νωρίς από τον ποιμένα και πνευματικό πατέρα «τι εστιν ευάρεστον τω Κυρίω» (Εφε. ε΄ 10)

Πένθησε  όλο το πλήρωμα της εκκλησίας, λαός και κλήρος σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο στο άκουσμα της  προς Κύριον εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου μας κυρού ΚΟΣΜΆ.

Ο ουρανός χλώμιασε και ο ήλιος κρύφτηκε στο άκουσμα της αναγγελίας της κοιμήσεώς του! Μια πονεμένη σιωπή ήταν απλωμένη από άκρο εις άκρο. Απίστευτο…Χάσαμε τον πατέρα μας, τον πνευματικό καθοδηγητή και  ποιμενάρχη μας.

Ορφανέψαμε…

Η ψυχή μας  συντετριμμένη, που μια λέξη μόνο ψελλίζει  την στιγμή που το ιερό σκήνωμα αντικρύζει και στεντόρεια φωνάζει:« ΆΓΙΟΣ ,ΑΓΙΟΣ» 

Ποιος μπορεί να ησυχάσει;

 Έξω από τις κλειστές πόρτες του Αγίου Σπυρίδωνα; 

Αντέξαμε μέσα στο κρύο για να πάρουμε την Αγιασμένη ευλογία του Αγίου Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά , έστω και πάνω από το σκεπασμένο φέρετρο.

Ένας χρόνος σχεδόν και πλέον οι πιστοί της Αιτωλοακαρνανίας δεν τον βλέπουν, δεν τον ακούν αλλά παρηγορούνται, παρηγορούνται από το Άγιο πέρασμά του, από τον απόηχο της δράσεώς του, από την δύναμη της προσευχής του και την έκδηλη ταπείνωση και αγάπη η οποία «ου ζητεί τα εαυτής», όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος.Εναν πλούτο χαρισμάτων πρόδιδε η βιοτή  του.

"Βίωνε σε όλη την ιερατική του πορεία την αλήθεια των λόγων του αββά Ισαάκ ότι η ταπείνωση είναι το ένδυμα και η «στολή της θεότητος» παρέμεινε ταπεινός, πράος και στην άσκηση των επισκοπικών καθηκόντων του, δεχόμενος και υπομένοντας τις συκοφαντίες και τις αδικίες των ανθρώπων και κυρίως αυτών που γέμισε με ευεργεσίες" τονίζει εύστοχα στο αφιέρωμα του ημερολογίου.

Όσοι πραγματικά τον ηγάπησαν δεν ξεχνούν πως ο μακαριστός πνευματικός τους πατέρας ήταν ένας Άγιος που η πνευματική του ευωδία δεν χάνεται αλλά παρηγορεί τις ψυχές τους  και κατά τρόπο θαυμαστό ζεί ανάμεσα τους , έχοντας μια νοερά επικοινωνία στις προσευχές τους.

 «Ευτύχησα να γνωρίσω τον τελευταίο προκάτοχό μου κυρό Κοσμά. Πιστεύω ότι ήταν δική του μεσιτεία από τον ουρανό να γίνω Επίσκοπος στη Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας».

Αναφέρει επιγραμματικά ο νέος μας Μητροπολίτης κ.κ Δαμασκηνός.

Και στο αφιέρωμα του συνεχίζει:

 «Αποτελεί χρέος τιμής και ευγνωμοσύνης, τόσο για μένα προσωπικός, που θα έχω πάντα την Θεοτίμητη μορφή του ως οδοδείκτη και εμπνευστή στην Ποιμαντική Διακονία μου, όσο και για το χριστεπώνυμο πλήρωμα της νοητής αυτής κιβωτού, ώστε να διδάσκεται από το ιερό παράδειγμα του και να ελκύεται προς μίμηση των αγίων αρετών του ».

Αλήθεια πόση παρηγοριά μπορεί να μας προσφέρει αυτή η μαρτυρία;

Μετά από σχεδόν ένα χρόνο, ήρθε να καλύψει το κενό ένας νέος Επίσκοπος που ηγάπησε και γνώρισε την σεβάσμια μορφή του....

Ταπεινώς σας εύχομαι η Αρχιερατική διακονία σας να συνεχίσει νά βαδίζει στό δρόμο που ο προκάτοχό σας "Άγιος χάραξε".

Ο ελάχιστος

Τσιτσιβός Χαράλαμπος

Συντάκτης - Αρθρογράφος 

Ποταμούλα: Απεβίωσε η συγχωριανή μας Ελένη Παπαθανάση.

Απεβίωσε σήμερα σε ηλικία 83 ετών η συγχωριανή μας ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗ ΕΛΕΝΗ , σύζυγος του κ. Ανδρέα Παπαθανάση.

Η νεκρώσιμη ακολουθία θα γίνει 
το ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022 ώρα 3.30μμ
ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥΛΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Κηδεύουμε την αγαπημένη μας
ΣΥΖΥΓΟ ΜΗΤΕΡΑ ΓΙΑΓΙΑ & ΑΔΕΛΦΗ .
Παρακαλούμε τους συγγενείς & φίλους
όπως συνοδεύσουμε την Εκφορά της.
-Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ- .
-ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ-
Η ΣΟΡΟΣ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΣΤΙΣ 3.00μμ
Η ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ COVID-19.  

Τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους της.

Ποταμούλα:Πυκνό πέπλο ομίχλης «έντυσε» το χωριό μας και τα Παρακαμπύλια.!!!

Δείτε όμορφες εικόνες που μας έστειλαν από τα ψηλώματα του χωριού μας και από τον Άγιο Βλάση,τις πρωινές ώρες!!!

Φωτό Δημήτρη Τσούνη 

Και μια άποψη από τον Άγιο Βλάση.

 

Ποταμούλα: Αγαπώ το χωριό μου,την Γη των προγόνων μας!

 

Κάποτε ο γάιδαρος ήταν το μοναδικό μέσο μεταφοράς και κάθε σπίτι διέθετε τουλάχιστον από ένα.

Ήταν για όποιον το είχε,  μια περιουσία και έτσι η φροντίδα κ η μέριμνα για το ζώο τού ήταν απαραίτητη!
Ήταν ένα μέσο όχι μόνο μεταφοράς , αλλά και μετακίνησης, στα γύρω χωριά και κτήματα!!!
Παρόλο τις δύσκολες συνθήκες και στερήσεις που τότε βίωναν , οι άνθρωποι ζούσαν με μεγαλύτερη άνεση ψυχοσωματική κ κυρίως με απλοϊκό τρόπο ζωής που σήμερα θα ζήλευε ο καθένας μας!!!

Ερχόμαστε στο σήμερα και διαπιστώνουμε ότι πλέον ο Γαιδαράκος ,αποτελεί μόνο ένα είδος που σπάνια συναντάς.... 

Μια φιγούρα που για τα μικρά παιδιά , έχει μυρωδιά χωριού και για μερικούς όμως είναι τρόπος ζωής.

Ένας τρόπος ζωής που ο κ. Κώστας Μακρυπούλιας ξέρει να ζει στο έπακρο, που δεν κρύβει την αγάπη του για το χωριό και την παράδοση....μια αστείρευτη αγάπη που στην καθημερινότητα εμπράκτως αποδεικνύει.

Αν και ζεί μόνιμα στην Αθήνα και οι υποχρεώσεις του τον αναγκάζουν να βρίσκεται εκεί ,δεν ξεχνά στιγμή  την μάνα γη που τον γέννησε ,την Γη των προγόνων μας!

Στο αγαπημένο του χωριό την Ποταμούλα, ζεί αρκετό διάστημα και ασχολείται με αυτό που τον αναζωογονεί....

Τον αμπελώνα του και τα λιοστάσια που με ζήλο φροντίζει. Σήμερα μου δόθηκε η αφορμή για δημοσιοποίηση του ενός και μοναδικού γαϊδαράκου του χωριού μας που έχει στην κατοχή του ο κ. Γιάννης Στυλιαράς από τον Συνοικισμό Κελανίτη. Μια όμορφη στιγμή, που θυμίζει ασπρόμαυρη ταινία, αλιεύσαμε από τον προσωπικό λογαριασμό της συζύγου του κ.Κώστα της  κ. Αγγελικής Παπαϊωάννου.

Ένα στιγμιότυπο που η επόμενη γενιά δεν είχε την ευκαιρία να προλάβει να ζήσει.

Η δική μου γενιά ήταν τυχερή γιατί βίωσε την τελευταία ουσιαστική ζωή του χωριού μας.

Είδε τους ανθρώπους που μοχθούσαν με σεβασμό στη γη για να λάβουν τα αγαθά της.

Ποιός δεν θυμάται τα κοπάδια των προβάτων στα χέρσα σήμερα χωράφια. Τα γαϊδουράκια φορτωμένα ελιές, ξύλα , καπνά και άλλα καλούδια της γης και από όπου περνούσαν μοσχοβολούσε η φύση, η απλότητα και η αξία του προσωπικού μόχθου!

Ποιός μπορεί να ξεχάσει τις μυρωδιές από το φρεσκοψημένο ψωμί, τις κουλούρες ,τις πίτες και το κέρασμα με το τηγανόψωμο από το φύλλο που περίσσευε;

Ποιός μπορεί να λησμονήσει την κάθε γειτονιά και χωράφι που ήταν γεμάτη από κόσμο;

Ποιός μπορεί να ξεχάσει εκείνους τους ανθρώπους που έφυγαν από κοντά μας;

Τα χρόνια πέρασαν όμως.

Οι επόμενες γενιές θα έχουν μόνο τις διηγήσεις και ίσως κάποια στιγμιότυπα

για να θυμούνται ίσως ,

αυτούς τους ανθρώπους που διάβα της ζωής  χάσαμε και την ευωδιά εκείνη της γης που ποτέ δεν γνώρισαν.

Ας φροντίσουμε ο καθένας από την πλευρά του, από το δικό του μετερίζι να μην αφήσουμε  να χαθεί το χωριό μας ,οι ρίζες μας και κυρίως η παράδοσή μας.

Ένα παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας και ο κ. Κώστας που συνεχώς τον συναντάς τις Κυριακές στην Εκκλησία και στα καφενεία του χωριού.

Θυμάται και αναπολεί τα παιδικά του χρόνια,αν και φτωχά μεγαλώνοντας στην "ταράτσα" όπως ο ίδιος συχνά μνημονεύει στις πραγματικά ουσιαστικές και όλο νόημα συζητήσεις...

Ποταμούλα: Ξεκίνησε η Σχολή χορού για τα μικρά παιδιά (φωτό)

Η κοινωφελής επιχείρηση που Δήμου Αγρινίου,στα πλαίσια εκμάθησης παραδοσιακών χορών και με την συνεργασία του νεοσύστατου Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων ξεκίνησε και φέτος την λειτουργία Σχολής χορού ,στην αίθουσα τού Δημοτικού σχολείου Ποταμούλας.

Οι παραδοσιακοί χοροί μας συνδέουν με την ιστορία του τόπου μας, την οποία σιγά-σιγά τα παιδιά μας πρέπει να αρχίζουν να γνωρίζουν. Σε μια εποχή που πολλές αξίες, ήθη και έθιμα τείνουν να διαβρώνονται, καλό είναι η από κοινού προσπάθεια οι αξίες να μην ξεχνιούνται και να συνεχίσουν να περνούν από γενιά σε γενιά.

Μέσα από τα μαθήματα χορού το παιδί αποκτά πάνω από όλα βιώματα με την παράδοση. Μπαίνει στο πνεύμα της παράδοσης από μικρή ηλικία. Τα μαθήματα για ΜΙΚΡΟΥΣ θα γίνονται στην αίθουσα του σχολείου μας, με την δασκάλα χορού Γεωργία Πούτα τηλ. Επικοινωνίας 6972162668.

Η Εγγραφή είναι 5€  το Άτομο και 10€ μηνιαίως.

Τα μαθήματα γίνονται μια φορά την εβδομάδα.

Ποταμούλα:Όταν σου βγαίνει το λάδι και το απολαμβάνεις!!!!

Ξεκίνησε και φέτος η συγκομιδή της ελιάς, με τους Ποταμιώτες να μας λένε πως τα ελαιόδεντρα φέτος είναι αρκετά φορτωμένα με καρπό, χωρίς όμως να υπάρχουν και τα ανάλογα χέρια για να τις μαζέψουν. Ο καρπός δεν είναι «ποιοτικά καλός» και η αιτία η ξηρασία των προηγούμενων μηνών. Παρόλα αυτά όμως αρκετοί ήδη έχουν ξεκινήσει να μαζεύουν τα δέντρα τους και 

η λειτουργία του ελαιοτριβείου στο χωριό μας αυτή την περίοδο δίνει ζωή .Δίνει επίσης και την δυνατότητα στους κατοίκους του χωριού μας αλλά και τα χωριά της Τριχωνίδος να "βγάζουν" το απαραίτητο για όλους μας λάδι .... !!!!

Αν εξαιρέσουμε ότι στους περισσότερους ''το λάδι τους βγαίνει επί καθημερινής βάσεως''. Όμως εδώ συμβαίνει το αντίθετο ...σου "βγαίνει το λάδι και το απολαμβάνεις" ....!!!!

Λιοτρίβι!!! Εκεί ο τόπος συνάντησης όλων των ελαιοπαραγωγών που περιμένουν να εισπράξουν την αμοιβή των κόπων τους .

Και ναι!!!! Πράγματι εκείνη την στιγμή νοιώθουν την κούραση να διαλύεται, ο πόνος των χεριών από το τίναγμα και το διάλεγμα της ελιάς να μεταλλάσσεται σε αγνό παρθένο ελαιόλαδο....

Όμορφες φωτογραφίες τραβηγμένες στο χωριό μας Ποταμούλα από το μάζεμα της ελιάς .

Πτώση βράχου στο 19ο Χιλιόμετρο Αγρινίου - Καρπενησίου (φωτό)

 Πτώση βράχου σημειώθηκε τις πρωινές ώρες στο 21ο χιλιόμετρο στη θέση «Πετεινόρεμα».

Συγκεκριμένα, τμήμα βράχου αποκολλήθηκε από παρακείμενο βραχώδες σύμπλεγμα και κατρακυλώντας έπεσε στο οδόστρωμα, χωρίς ωστόσο να προκαλέσει ζημιά τόσο στην άσφαλτο όσο και σε διερχόμενα οχήματα. 

Στο σημείο διερχόταν το περιπολικό όχημα του Αστυνομικού Τμήματος Αγίου Βλασίου και οι άνδρες έβαλαν την απαραίτητη σήμανση και παρέμειναν για διευθέτηση της κυκλοφορίας.

Ο πρόεδρος της κοινότητας Ποταμούλας, έσπευσε άμεσα με δικό του μηχάνημα και ο βράχος απομακρύνθηκε από το σημείο.

Δείτε φωτογραφίες που μας εστάλησαν στο email potamoulanews@gmail.com.